دکتر محمدرضا عباسی مژدهی در گفت وگو با ایسنا، از ایجاد اولین سایت تخصصی تحقیقاتی کشت دوم محصولات زراعی در اراضی شالیزاری استان گیلان با محوریت علوفه خبر داد و اظهار کرد: با افزایش جمعیت و بالا رفتن نیاز به مواد غذایی، توجه بیشتر به افزایش تولید محصولات کشاورزی غیرقابل اجتناب است.

وی یکی از روش های افزایش تولید محصولات کشاورزی را افزایش بهره برداری از زمین طی مدت معین با جایگزین کردن شیوه های چندکشتی در سال به جای شیوه های تک کشتی دانست و افزود: کشت دوم اصطلاحا به محصولاتی گفته می شود که در اراضی زراعی بعد از برداشت محصول اصلی کشت می شود.

رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان یکی از روش های افزایش بهره وری در کشاورزی را کشت دوم دانست و تصریح کرد: کشت دوم در شالیزار علاوه بر بهره وری مناسب از زمین شالیزار باعث افزایش درآمد اقتصادی برنجکاران می شود.

عباسی مژدهی ادامه داد: با توجه به سطح کشت زراعت برنج در استان های شمالی کشور، لزوم بهره برداری بهینه به منظور تولید محصولات کشاورزی و افزایش تولیدات ملی امری ضروری است.

وی با اشاره به خالی بودن شالیزارها در بیش از نیمی از سال، مساعد بودن دما و بارندگی پس از برداشت برنج تا نشاء دوباره آن در سال آینده، کوتاه بودن طول دوره رشد برنج و وجود خاک‌های حاصلخیز در استان های شمالی از جمله گیلان، اضافه کرد: این شرایط موجب می شود که شالیزارها پتانسیل بالایی برای استقرار شیوه های چندکشتی داشته باشند.

رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی گیلان با بیان اینکه خشکسالی های چند سال اخیر در کشور مسئله پیش روی تصمیم سازان است، عنوان کرد: میانگین بارندگی حدود ۱۲۰۰ میلیمتر و شرایط دمایی متعادل موجب شده گیلان ظرفیت کشت دوم را داشته باشد.

وی با اشاره به ظرفیت خالی اراضی برای کشت پاییزه در استان گیلان، ادامه داد: گیلان حدود ۲۳۰ هزار هکتار اراضی شالیزاری دارد که بالغ بر ۸۰ هزار هکتار آن تجهیز و نوسازی شده و دارای زهکش مناسب و حدود ۲۰ هزار هکتار آن اراضی آپلند است.

عباسی مژدهی وجود بیش از پنج میلیون واحد دامی و نیاز شدید به علوفه های پاییزه را از دلایل اهمیت کشت دوم در استان گیلان دانست و گفت: در طی چند دهه گذشته تلاش های زیادی برای افزایش تولید و بهبود ویژگی های گیاهان علوفه ای مختلف انجام شده است. گونه های علوفه ای و ارقام مختلفی توسط موسسات و مراکز تحقیقاتی به منظور ترویج کشت در هر منطقه تولید شده که می توانند علاوه بر بهبود سازگاری گیاه با شرایط هر محیط کشت، امکان افزایش عملکرد در واحد سطح و ارتقای کیفیت علوفه تولیدی را فراهم کنند.

وی یکی از مشکلات اصلی تولید علوفه در استان های شمالی را خشک کردن و نگهداری علوفه دانست و اضافه کرد: در این طرح تلاش می شود تا با تولید مستمر علوفه از یک قطعه زمین، برداشت علوفه مورد نیاز در طی یک زمان طولانی تری صورت گیرد تا این مشکل کمتر شود؛ همچنین سعی می شود تا با استفاده و یا جایگزین کردن علوفه های خشبی نظیر گلرنگ، شرایط مناسب تری برای خشک کردن علوفه در طی شرایط آب و هوایی شمال کشور فراهم شود. همچنین با به کارگیری ترکیبات جدید علوفه تلاش خواهد شد علوفه با کمیت و کیفیت بهتری تولید شود.

رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی گیلان سطح زیر کشت برنج استان در بازه ۱۴۰۱-۱۴۰۰ را ۲۴۵ هزار و ۵۹۰ هکتار و سطح زیر کشت علوفه را ۵۱۹ هکتار دانست و عنوان کرد: بخش اندکی از سطح زیر کشت برنج در تناوب علوفه های پاییزه قرار می گیرد که مربوط به گیاه شبدر است، یعنی بخش عمده تحت کشت برنج در استان گیلان طی پاییز و زمستان(و گاهی ماه های شهریور و فروردین) نکاشت باقی مانده و در واقع از ظرفیت آب سبز موجود طی این ماه ها استفاده نمی شود و تنها بخش اندکی از این اراضی به کشت گیاهان علوفه ای(عمدتا شبدر) اختصاص می‌یابد. این موضوع نشان دهنده نقش ضعیف این استان در تولید علوفه مورد نیاز کشور و همچنین ظرفیت خالی و بدون استفاده پاییزه و زمستانه اراضی شالیزاری برای تولید علوفه مورد نیاز منطقه است.

وی بر استفاده از ظرفیت های خالی اراضی شالیزاری برای تولید علوفه مورد نیاز کشور تاکید کرد و یادآور شد: پایداری تولید علوفه در اراضی شالیزاری طی فصول پاییز و زمستان با استفاده از آب سبز، جایگزینی علوفه با ویژگی‌های مناسب نظیر خشبی بودن و امکان بهتر برای خشک کردن آن در شرایط اقلیمی و آب و هوایی شمال کشور، استفاده از ترکیبات جدید علوفه به منظور تولید علوفه با کمیت و کیفیت بهتر، تعیین ارزش تغذیه‌ای گیاهان علوفه ای مورد استفاده در صنعت دامپروری، انجام تجزیه و تحلیل اقتصادی تولید علوفه های تولیدی در اراضی شالیزاری و در نهایت، افزایش درآمد کشاورزان منطقه در دستور کار این طرح قرار دارد.

انتهای پیام