منوچهر بیات در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: بازگشایی مدارس و ماه مهر سوژه محافل دانش‌آموزان خواهد شد و در این میان زنگ ورزش همیشه برای آن ها از اهمیت خاصی برخوردار بوده است، به گونه‌ای که بیشتر دانش‌آموزان در ابتدای سال و هنگام دریافت برنامه هفتگی ابتدا نگاهی به ساعت و زمان زنگ ورزش خود می‌کنند. مساله‌ای که متاسفانه چند سالی است رنگ و بوی گذشته را ندارد و بیشتر از آنکه به زنگ ورزش شباهت داشته باشد به زنگ تفریح شباهت دارد.
وی افزود: متاسفانه زنگ ورزش به انداختن یک توپ میان دو تیم تبدیل شده و در این میان به آموزش‌ها توجه خاصی نمی‌شود، در حالی که در گذشته بیشتر بازیکنان خوب و ممتاز از همین مدارس و آموزشگاه‌ها به فوتبال معرفی می‌شدند و سپس تیم‌های باشگاهی توسط این بازیکنان تقویت می‌شدند اما امروزه ورزش جایگاه اصلی خود را در مدارس به دست فراموشی سپرده است و عملا درس ورزش چیزی به آنان اضافه نمی‌کند که جا دارد مسئولان کار سازندگی در ورزش را از بچه‌ها در مدارس آغاز کنند.
این مدیر ورزشی بیان کرد: البته یادمان نرود که مدارس امروزی از لحاظ محیط و فضا قادر نیستند تمام رشته‌ها و ورزش‌ها را دنبال کنند و همین موضوع خود به خود باعث می‌شود در بعضی از رشته‌ها عقب بمانیم.
بیات در پاسخ به این سوال که چرا فوتبال آموزشگاه‌های اهواز از رونق افتاده است؟ گفت: متاسفانه کسی تا به حال نگفته چرا فوتبال آموزشگاهی دیگر همچون گذشته رونق ندارد و بزرگان فوتبال خوزستان همیشه گفته اند در فینال های رقابت‌های فوتبال آموزشگاه‌های شهر اهواز (اواخر دهه۵۰) بیش از ۳هزار نفر شاهد هنرنمایی دانش‌آموزانی بودند که در هر تیم حداقل ۳ یا ۴ بازیکن ملی‌پوش و قهرمان آسیا حضور داشت. در حالی که نباید یادمان برود یک روز بعد از آن یا شاید قبل از آن، در یکی از ده‌ها زمین خاکی یک مسابقه فوتبال بین دو تیم مطرح محلات برگزار می‌شد که در بین دو سه هزار تماشاگر، ده‌ها مربی باشگاهی اهواز در پی شکار جوانان گمنام اما مستعد بودند.
این پیشکسوت فوتبال در ادامه نیز عنوان کرد: اما امروز شاید زمین ورزشی دبیرستان‌های شهر فقط به اندازه پارک خودروهای معلمان جا داشته باشند و زمین‌های خاکی هم تبدیل به آپارتمان‌ها و ساختمان‌های ادارات دولتی شده‌اند. آیا کسی اکنون می‌داند زمین ورزشی دبیرستان شهید خیاط، شهید شجرات و شیخ شوشتری در منطقه زیتون کارگری که میعادگاه هزار ورزشکار آموزشگاهی بود، به چه سرنوشتی دچار شده‌اند؟
او افزود: آنچه باقی مانده چند مدرسه فوتبال خصوصی و چند مدرسه فوتبال باشگاه است؛ بسیاری از کارخانجات و ادارات دولتی هم که با اولین بحران یا فشار اقتصادی مواجه
شدند قبل از هر چیز تیم‌های پایه خود را منحل کردند و می‌خواهم بدانم تیم‌های لوله‌سازی، صنعت‌آب، نورد کاویان، نورد ولوله، سازمان آب و برق (نیرو)، نفت و... کجایند و به چه دلایلی به فعالیت‌های خود پایان دادند. آنچه باقی مانده با ظرفیت جذب ۵ تا ۱۰ بازیکن در سال است، یعنی یک‌صدم درصد شانس برای هر نفر!
بیات با بیان این که می‌توان با یک برنامه‌ریزی مدون شده فوتبال آموزشگاه‌های استان خوزستان را مجددا رونق بخشید، گفت: طبق دستورالعملی که ابلاغ شده است کلاس ورزش در کلاس‌های اول و دوم ابتدایی برگزار می‌شود که آموزش شنا به صورت ابتدایی و... باید به کودکان آموزش داشته شود ولی در کل آنچه باید گفت این است که با توجه به زندگی آپارتمان‌نشینی امروزه خانواده و مدارس می‌توانند برای سازندگی جسمانی کودکان و جنب‌وجوش بیشتر در زنگ ورزش بهترین بهره را ببرند.
وی افزود: مسائل مختلفی از قبیل کمبود بودجه، کمبود فضای مناسب، نبود مربیان آموزش دیده ورزشی و حتی مسوولان دلسوز در برگزار نشدن زنگ‌های ورزش طبق آنچه باید باشد و نیست، دخیل هستند و همین مساله باعث می‌شود که در بعضی از رشته‌های ورزشی افت کنیم. ضمن این که نمی‌توان انتظار داشت که همه برای انجام ورزش و فعالیت‌های ورزشی به باشگاه‌ها بروند زیرا همه کودکان و والدین چنین شرایطی ندارند و باشگاه‌ها نیز نمی‌توانند نیاز همه را در بحث آموزش و به وسعت مدارس رفع کنند.
این مدیر ورزشی در پایان با بیان اینکه امروزه فوتسال در مدارس به خوبی دنبال می‌شود، گفت: البته این کافی نیست و باید سایر ورزش‌ها طبق سلایق کودکان حدالامکان آموزش داده شود و در ساعت زنگ ورزش کودکان بتوانند درست ورزش کردن را یاد بگیرند و این زنگ نیز چون سایر درس‌ها جدی گرفته شود تا کودکان با ارزش ورزش و درست ورزش کردن آشنا شوند.
انتهای پیام