برای بازگشت فرش دستباف ‌تویسرکان‌ به روزهای اوج، فرش قرمز پهن کنید

تولید فرش دستباف در گذشته‌ای نه چندان دور و در مقطع زمانی زمانی قبل از ۳۰ سال گذشته یکی از مهمترین راه‌های امرار معاش و درآمدزایی در بخش قابل توجهی از خانواده‌های شهرستان تویسرکان به ویژه در روستاها بوده است.

در شرایط کنونی اما بافندگان روستایی فرش دستباف تویسرکان به دلایلی مانند کاهش چشمگیر کیفیت فرش‌های تولیدی به لحاظ جنس، استفاده از رنگ و نقش‌های اصلاح نشده، تکراری و غلط بافی و نبود چرخه مناسب آموزشی به روز و کارآمد از درآمدزایی چندانی بهره نمی‌برند.

همچنین مشکلاتی نظیر نبود مواد اولیه مرغوب، نبود سرمایه‌های مالی لازم، عدم فعالیت کارگاه‌های متمرکز فرش بافی و عدم برخورداری از یک چرخه کارشناسانه و موثر بازار یابی این بخش را با چالش‌هایی مواجه کرده است.

هنر- صنعت فرش بافی در شهرستان تویسرکان بیشتر در مناطق روستایی مانند روستاهای  مالیچه، سوتلق، دارانی بالا و پایین، کهنوش، کندر و سطح شهر تویسرکان انجام می‌شود و در روستاهای دیگر به صورت پراکنده شاهد بافت این نوع فرش هستیم که با استفاده از پشم‌های محلی گوسفندان رقم می‌خورد و درشت‌بافی، برخورداری از پرزهای بلند، نقش‌های پرندگان و حیوانات و یک پود ضخیم از ویژگی‌های آن به شمار می‌رود.

گره فرش‌های دستباف تویسرکانی از نوع ترکی است و با دست زده می‌شود و مهمترین تولیدات بخش با اسامی آصادقی(آقا صادقی)، زاغه و مالیچه (اژدر) در اندازه‌های پشتی، ذرع، نیم و شش متری عرضه می‌شود.

به گفته مدیر اداره صنعت، معدن و تجارت تویسرکان اکنون شش هزار بافنده فرش دستباف در شهرستان تویسرکان ثبت شده که تنها ۵۵۰ نفر از آنها زیر چتر حمایتی بیمه قرار دارند و قرار نگرفتن تعداد بیشتری از فعالان این بخش ر زیر چتر حمایتی بیمه، احیا تولیدات فرش دست باف تویسرکان را با مشکل مواجه کرده است.

همچنین مدیر اداره صمت تویسرکان معتقد است اعطای تسهیلات اشتغالزایی و حمایت از تعاونی‌های فعال این بخش موجب رونق‌دهی بیشتر به این هنر کهن در شهرستان تویسرکان می‌شود.

برای بازگشت فرش دستباف تویسرکان به روزهای اوج خود و احیا این هنر اصیل، جذاب و دلنشین به عزم و اراده فراگیر مسئولان در دستگاه‌های اجرایی مرتبط نیاز است تا به معنای حقیقی فرش قرمز در مسیر احیا فرش دست باف تویسرکان پهن شود.

گرچه تویسرکان از مزایای گردشگری گردوی خود که در سازمان کشاورزی و غذای ملل متحد و خوار و بار جهانی(فائو) ثبت جهانی شده بهره می‌برد اما تداوم پیوند خوردن معیشت و اقتصاد مردم تویسرکان به خام فروشی گردو عقلانی و کارشناسی شده نیست و باید از راهکارهای دیگر مانند احیاء فرش دستباف برای بهبود وضعیت درآمدزایی و معیشت عمومی در این شهرستان استفاده کرد.

اگر نگاه مسئولان بالا دستی کشور، استان و شهرستان به آینده فرش دستباف تویسرکان صرفاً رسانه‌ای و شعاری باشد و عزم و اراده فراگیر لازم در میان آنها ایجاد نشود، این هنر_صنعت گرانبها در تویسرکان همچنان دست به عصا به پیش خواهد رفت و افق روشنی در برابر آن قابل ترسیم نیست.

اکنون برگزاری جشنواره گردو، صنایع مبل و منبت و فرش دستباف فرصتی مغتنم برای معرفی بیش از پیش فرش دستباف تویسرکان به شمار می‌رود اما این رویدادها همراه با پیگیری‌های مستمر مسئولان با هدف به حداقل رساندن مشکلات باید تداوم داشته باشند تا پراکنده و موازی کاری، فرش زیبا و جذاب تویسرکان را بیش از پیش از اذهان عمومی به سوی فراموشی سوق ندهد.

جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و توسعه و تقویت آموزش‌های متناسب با بازار روز فرش و فعالیت بیشتر کارگاه‌های تولید فرش دستباف با استفاده از سرمایه در گردش تزریق شده از سوی سرمایه‌گذاران می‌تواند به بازگشت فرش اصیل و پر طرفدار تویسرکان به روزهای درخشان خود کمک زیادی بکند.

گزارش از: وحیدالوندی‌

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۲ مهر ۱۴۰۳ / ۰۹:۵۳
  • دسته‌بندی: همدان
  • کد خبر: 1403070201064
  • خبرنگار :