در این میان مهم‌ترین و بزرگ‌ترین دست‌آویز مخالفان حقیقت، بحث شیعه و سنی و اختلاف میان این دو مذهب از مسلمانان است. بنابراین لزوم حفظ وحدت میان مسلمین ازجمله اموری است که همواره از سوی بزرگان و رهبران مذهبی مسلمان مورد توجه قرار گرفته است. این نکته نیز باید اشاره شود که حقیقت مفهوم «وحدت» و به عبارت صحیح‌تر، «اتحاد»، آن است که با حفظ عقاید قطعی و مسلم خود، در مقابل دشمن مشترک موضع واحدی داشته و از او غافل نباشیم. شهید مرتضی مطهری(ره) قائل است که وحدت اسلامی متوقف بر این نیست که فِرق و مذاهب از میان برود.
اهمیت هفته وحدت
با وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، حساسیت دشمنان اسلام برای ایجاد اختلاف و پراکندگی در میان مسلمانان بیشتر شد. بنابراین حضرت امام خمینی(ره) با درک این موضوع که دو مذهب تشیع و تسنن که از پیروان زیادی در سراسر جهان برخوردار هستند، هر اندازه بتوانند دیدگاه‌های خود را به یکدیگر نزدیک کنند تأثیر بسیار مهم و ارزشمندی در اعتلا و عزت و سربلندی مسلمان در جهانی کنونی خواهند داشت و توطئه‌های هر روزه دشمنان را نقش بر آب خواهند کرد، روزهای دوازدهم تا هفدهم ربیع الاول را با عنوان «هفته وحدت» نام گذاری و یکی از مهم‌ترین راه‌های ایجاد وحدت میان جامعه مسلمین را ارائه کردند.
این هفته از دو منظر قابل توجه است؛ اول اینکه نامگذاری آن در ایام تولد حضرت ختمی مرتبت که ابتدای آن به نقل پیروان سنی و پایان آن به عقیده شیعیان است و چون ایام شاد و مبارکی است، از نظر روان‌شناسی نیز بهترین زمان برای بحث در مقوله وحدت مسلمین است. دوم نیز توجه به بافت مذهبی ایران است؛ همان‌طور که می‌دانیم با اینکه مذهب رسمی کشور ما شیعه است و تعداد شیعیان نیز بیشتر است، اما اقوام و مردم بسیاری نیز پیرو مذهب سنی هستند و به آن معتقدند لذا حفظ وحدت و قرار دادن ایامی از سوی امام(ره) علاوه بر جنبه مذهبی و شرعی از نظر اجتماعی و امنیتی نیز اقدامی به جا و قابل تأمل است
وحدت، از اصول و ارزش‌های مورد تأکید پیامبر خدا(ص) است
پیامبر اکرم(ص) از بعثت تا رحلت همواره در آموزش‌ها و تعالیم خود و در عمل، در جهتِ نفی تفرقه و اختلاف، تحکیم پایه‌های وحدت، همبستگی، اخوت و همدلی میان مسلمین و حتی تفاهم با غیر مسلمینِ غیر معارض از اهل کتاب گام نهاده است. در حقیقت، وحدت امت اسلامی از اصول و ارزش‌های مورد تأکید پیامبر اکرم(ص) محسوب می‌شود و از دیدگاه آن حضرت، عزت و اقتدار همه جانبه مسلمانان در پرتو وحدت و همبستگی در برابر دشمنان مشترک است.
حضرت محمد(ص) وحدت امت اسلامی را از جمله راهبردهای اقتدار امت اسلامی در همه دوران‌ها دانسته و برای تحقق آن تلاش فراوانی کرده‌اند، به‌گونه‌ای که شکوه جامعه اسلامی در عصر رسول خدا(ص) بازخورد راهکارهای ارائه شده آن حضرت بوده است. از نخستین اقدامات پیامبر اکرم(ص) پس از تشکیل حکومت اسلامی در مدینه به منظور تقویت بنیه آن، ایجاد روحیه وحدت و یگانگی میان مسلمانان بود و پیامبر(ص) در این برهه از زمان با اجرای برنامه عقد اخوت و برادری میان مسلمانان برای تحقق این مهم اقدام کردند و هر مسلمانی با مسلمان دیگر پیمان برادری بستند و بدین ترتیب، بنیان اتحاد مستحکم شد.
سیرۀ عملی پیامبر(ص) در رابطه با وحدت مسلمانان از همان ابتدا و به‌عنوان اولین گام، در اعلام شعار توحید متجلی شد که طی آن با شکسته‌شدن علل و عوامل تفرقه و مرزهای کاذب، مسلمین با وحدت در معبود و اتحاد در عقیده، بنای یک جامعه اسلامی و نظام سیاسی جدید به نام "امت" را گذاشتند. اسلام و پیامبر خاتم (ص)، قبایل عرب را تحت لوای خود گرد آورده و به دلهایشان الفت بخشید، تعصب‌های جاهلیت را از میان بردند و کینه‌های ریشه گرفته در روزگاران قدیم در میان آنها محو شد. همه مطیع فرمان پیغمبر و دستور قرآن شدند و بدین طریق یک دولت نیرومند مرکزی و ملیتی مبتنی بر هم‌کیشی و اسلامیت به نام "امت" در عربستان به وجود آمد.
همچنین عقد پیمان برادری و اخوت میان مهاجرین و انصار و بین قبایل انصار، ابتکاری بی‌سابقه و انقلابی بود که دشمنان اسلام بالاخص یهود و منافقان را نا امید و اختلافات میان دو جناح عمده اهل مدینه را ریشه‌کن کرد.
منابع:
- نهج‌الفصاحه(مجموعه کلمات قصار حضرت رسول(ص)، ابوالقاسم پاینده
- کنز العمّال فی سنن الاقوال و الافعال، علاءالدین علی‌بن‌حسام
- وحدت اساس اسلام، محمد حسین فروزان
انتهای پیام