راضیه رنگرززاده که سابقه مقام سوم بازی‌های آسیایی را در کارنامه دارد، در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: متولد سال ۸۰ و در حال حاضر ۲۳ سال سن دارم. از ۷سالگی ورزش تکواندو را به طور اتفاقی آغاز کردم. مادرم برای پر کردن اوقات فراغت من و خواهرم در تابستان، ما را در یک باشگاه ثبت‌نام کرد. هفته اول که به باشگاه رفتیم، تصمیم گرفتیم حتماً مبارزه کنیم و از همان ابتدا به این رشته علاقه‌مند شدیم.
وی بیان کرد: من و خواهرم همیشه در باشگاه بودیم و از این مسیر لذت می‌بردیم. در ۱۳ سالگی، خوشبختانه توانستم مدال طلا در مسابقات دانش‌آموزی کشور را کسب کنم. فینالیست آن مسابقات، بازیکن سوم جهان بود و توانستم او را شکست دهم. متأسفانه بعد از آن دچار آسیب‌دیدگی شدید شدم. فشار تمرینات باعث آسیب به مفاصل زانوهایم شد و به مدت دو ماه حتی نمی‌توانستم بایستم. با وجود درد زیاد، به تمرین ادامه دادم، اما پزشکان گفتند نمی‌توانم به ورزش قهرمانی ادامه دهم. پس از ۲ سال دوری از ورزش، با دعا و مدد امام رضا (ع)، توانستم به میدان برگردم. در این ۲سال، تلاش کردم تا دوباره به سطح کشور برسم. در مسابقات نوجوانان، سوم شدم و در مسابقات جوانان بزرگسالان نیز با قهرمان آسیا رقابت کردم. در این مدت، به دلیل آسیب‌دیدگی و اضافه وزن، شرایط روحی خوبی نداشتم، اما ایمانم به امام رضا (ع) مرا دوباره به مسیر بازگرداند.
وی افزود: پس از بازگشت، شرایط بهتری پیدا کردم و دوباره در مسابقات جوانان شرکت کردم. با وجود چالش‌ها و مشکلاتی که داشتم، همیشه سعی کردم با امید و ایمان به جلو حرکت کنم. امیدوارم این روایت مورد توجه شما قرار گیرد و بتواند الهام‌بخش دیگران باشد.
آغاز دوباره قهرمانی در مسابقات کشوری و بین‌المللی
این قهرمان خراسانی درباره دستاوردهایش در سطح ملی بیان کرد: از سن ۱۷ سالگی در مسابقات جوانان شرکت کرده و موفق به کسب مدال‌های مختلفی شدم. در سال ۹۷، در مسابقات قهرمانی کشور، طلا گرفتم و همچنین در سال ۹۸ نیز مدال طلا در آزاد کشوری را کسب کردم. بعد از آن، در سال ۱۴۰۰ نایب قهرمان کشور شدم و همان سال برنز مسابقات آزاد آسیایی را به دست آوردم. در آخرین مسابقه‌ای که شرکت کردم در تابستان همین امسال، المپیاد دانشجویان کشور بود که حریفم فنی‌ترین بازیکن کشور بود و من با پیروزی در مقابل وی جایگاه اول را کسب کردم.
وی در ادامه افزود :در سن ۱۶ سالگی، جایگاه سوم کشوری و در ۱۷ سالگی نیز در مسابقات جوانان بزرگسالان مقام سوم را کسب کردم. این ۲سال برای من بسیار مهم بودند؛ زیرا همزمان آخرین سال نوجوانان و اولین سال جوانان بود.
این قهرمان خراسانی افزود: بعد از قهرمانی کشور، در لیگ کشور نیز شرکت کردم و واقعاً تجربه خوبی بود. اما متأسفانه در آخرین بازی، مچ پایم آسیب دید و مجبور شدم مدتی دور باشم. در آخر ۱۷ سالگی و اوایل ۱۸ سالگی دوباره به تمرینات برگشتم و در سال ۱۴۰۰ موفق به کسب مدال برنز در مسابقات آزاد آسیایی شدم.
وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۱ نیز برنز کشور را کسب کردم و حالا در سال ۱۴۰۲، با توجه به اینکه کنکور ارشد داشتم، توانستم به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه فردوسی مشهد شناخته شوم. یک ماه پیش، در المپیاد دانشجویان کشور توانستم مقام اول را کسب کنم. حریفم فنی‌ترین بازیکن کشور بود و کسب این موفقیت برای من بسیار مهم بود.
بانوی تکواندوکار مشهدی درخصوص افتخارات کسب شده خود افزود: در چهار دوره لیگ پارسال، موفق به کسب یک مدال طلا و یک نقره شدم. همیشه قبل از مسابقات با چالش‌هایی مواجه می‌شوم، اما ایمانم به خداوند و تلاش مستمر باعث شده که بتوانم به جلو حرکت کنم.
رویای المپیک و اهمیت اسپانسرها
وی درباره نقش اسپانسر در حمایت از هزینه‌های مالی اعزام به مسابقات بیان کرد: امیدوارم امسال بتوانم در انتخابی‌ها شرکت کنم و به مسابقات برون مرزی بروم. برای کسب امتیازهای المپیکی، نیازمند حمایت مالی هستیم. اگر اسپانسرهایی وجود داشته باشند که هزینه‌ها را پوشش دهند، می‌توانیم بیشتر دیده شویم و پیشرفت کنیم.
این ورزشکار افزود: نیاز داریم که در مسابقات آزاد شرکت کنیم تا بتوانیم امتیازات لازم را کسب کنیم و تیم ملی نیز از ما حمایت کند. با توجه به اینکه بازیکنانی که در تیم ملی هستند امتیازهای خوبی دارند، باید تلاش کنیم تا خودمان را ثابت کنیم. با حمایت‌های لازم، می‌توانیم به موفقیت‌های بیشتری دست یابیم و در سطح بین‌المللی بدرخشیم. ما باز هم به تیم ملی خواهیم رفت، اما مهم این است که امتیاز کسب کنیم تا تیم ملی بتواند بیشتر روی ما سرمایه‌گذاری کند. آرزو دارم در مسابقات حضور داشته باشم و مدال بگیرم. به نظر من، در سنین ۲۶ یا ۲۷ سالگی می‌توانم به قهرمانی برسم، البته به شرطی که حمایت‌های لازم وجود داشته باشد.
راضیه رنگرززاده در خصوص برنامه‌های پیش رو گفت: مسابقات یونیورسیاد جهانی ۲۶ مهر در آلمان برگزار می‌شود و امیدوارم بتوانم در انتخابی‌ها موفق باشم. در حال حاضر، چند وقت دیگر انتخابی‌های مهمی داریم و من بعد از مسابقه‌ام همچنان تمریناتم را با قدرت ادامه می‌دهم. ان شاالله تا آن زمان به آمادگی لازم می‌رسم.
وی افزود: تمرین با رقبای قوی بسیار مهم است. متأسفانه در استان ما حریف تمرینی که به روز باشد و در مسابقات کشوری شرکت کند، بسیار کم داریم. تا قبل از این مسابقه واقعاً احساس تنهایی می‌کردم، زیرا مربی و بچه‌های باشگاه خودم همگی خوب هستند، اما برای بالا بردن سطح خود به حریفانی در سطح کشور نیاز دارم.
وی افزود: قبل از المپیاد، از مدیریت خواستم که مرا به تهران بفرستند تا بتوانم دو هفته آنجا تمرین کنم. واقعاً این تجربه تأثیر زیادی بر روی عملکردم داشت. بازیکنان تهران همه، حریفان خوبی برای من بودند و توانستم با آنها تمرین کنم.
رنگرززاده بیان کرد: قبل از بازی فینال مسابقات المپیاد دانشجویان کشور از امام حسین خواستم که امروز طلا را بگیرم و بعد به کربلا بروم. بعد از اینکه طلا گرفتم، با مربی‌ام صحبت کردم و گفتم که می‌خواهم به کربلا بروم. ایشان هم در طی گفت و گویی با رییس اداره ورزش و جوانان مشهد توانست این موضوع را حل کند و وعده تحقق ۵۰ درصد هزینه سفر به من داده شد.
وی با اشاره به بالا بودن هزینه‌های ورزش در سطح پیشرفته و قهرمانی گفت: هزینه‌های قهرمانی بسیار بالاست؛ از تغذیه و مکمل‌ها گرفته تا هزینه‌های تمرین و رفت‌وآمد برای شرکت در مسابقات برون‌مرزی. اگر نتوانیم مکمل‌ها را تأمین کنیم یا کاهش وزن نداشته باشیم، نمی‌توانیم عملکرد خوبی داشته باشیم. به همین دلیل مجبورم برای تمرینات به تهران بروم و هزینه رفت‌وآمد را تأمین کنم.
تحصیل در کنار ورزش
راضیه رنگرززاده در خصوص تحصیلاتش و تاثیر ورزش قهرمانی بر این موضوع تصریح کرد: در سالی که آسیب دیدم، بعد از پارگی رباط مچ پا، توانستم درس بخوانم و برای کنکور آماده شوم. حدود دو ماه وقت داشتم و خوشبختانه توانستم با رتبه زیر هزار قبول شوم. از ابتدا در دانشگاه خوارزمی تهران در رشته علوم ورزشی تحصیل کردم و سپس انتقالی گرفتم و به دانشگاه فردوسی مشهد آمدم در همین رشته تحصیل کردم. دوران دبیرستان، همیشه شاگرد اول بودم و رقابت نزدیکی با دیگران داشتم. خانواده‌ام از من انتظار داشتند که برای امتحانات خوب عمل کنم و من هم انتظارات آنها را برآورده می‌کردم.
وی افزود: با توجه به اینکه در رشته تربیت بدنی تحصیل می‌کنم، شرکت در کلاس‌ها و تمرینات دروس عملی رشته تربیت بدنی برایم بسیار مهم است. چون با مطالعه این دروس سختی‌های ورزشی مثل فوتبال و اهمیت آناتومی و کارکرد دستگاه‌های بدن را عمیق‌تر خواهم شناخت که این برای افزایش علم و آگاهی خودم مفیدتر است.
وی در ادامه گفت: فقط با کلاس‌های دانشگاه و مطالعه تئوریک نمی‌توان به علم رسید؛ باید وقت گذاشت و تلاش کرد. از نظر پزشکی، مشکلاتی که برای من پیش آمده، نشان‌دهنده این است که قهرمانی نیاز به فداکاری دارد.
کسب امتیاز با انگشتان شکسته
رنگرززاده بیان کرد: من هر ماه آسیب می‌دیدم و گاهی انگشتان دستم شکسته بود. برای کسب امتیاز مجبور بودم با دست شکسته مشت بزنم. کسی که می‌خواهد قهرمان شود، باید بها بدهد و از خیلی چیزها بگذرد. گاها نیاز است که از سلامتی خود بگذرد و تمرکز خود را روی قهرمانی بگذارد.
این ورزشکار با اشاره به چالش‌های مسیر قهرمانی بیان کرد: آسیب‌ها و فشارهای جسمی بخشی از این مسیر هستند. من دوست دارم که با دوستانم وقت بگذرانم، اما نمی‌شود چون مسئولیت بیشتر و مهم‌تری برای قهرمان شدن دارم و برای من شرایط سخت‌تر است. باید برنامه‌ریزی دقیق و شیوه تغذیه اصولی و مناسبی داشته باشم.
وی افزود: فشارهایی که روی من است، زیاد است و باید محکم باشم. هنوز احساس می‌کنم به اهدافم نرسیده‌ام. در سن نونهالی وقتی که مدال قهرمانی مسابقات آسیایی را بر گردن بازیکنی که در مسابقات پیشین حریف من بود، دیدم با خودم گفتم من هم لیاقت این مدال را دارم و باید برای به دست آوردنش تلاش کنم.
وی با اشاره به اینکه استعدادیابی و کشف استعداد از چالش‌های تکواندو کشور است، ادامه داد: در حال حاضر، یکی از چالش‌های بزرگ در ورزش کشور ما، کشف استعدادهای موجود است. اخیراً با یکی از بازیکنان تیم ملی آلمان صحبت کردم که برای سفر به مشهد آمده بود و چند روزی در باشگاه ما تمرین می‌کرد. او به من گفت که بازیکنان ایران بسیار خوب هستند و بچه‌های نوجوان و نونهال استان ما که تازه وارد مسابقات شده‌اند، واقعاً پیشرفته‌تر از آنچه که در آلمان دیده بود، هستند.
ورزش برای زنان
وی درخصوص اهمیت ورزش کردن برای بانوان و تاثیرات ورزش بیان کرد: حضور خانم‌ها در ورزش و تأثیر آن بر سلامتشان بسیار مثبت است. ورزش برای دختران از نان شب واجب‌تر است، زیرا هورمون‌ها در بدن آنها بالا و پایین می‌شود و این تأثیر زیادی روی درصد چربی و عضله دارد. ورزش نه تنها برای سلامتی بلکه برای تقویت روحیه و اعتماد به نفس نیز ضروری است و دختران از سن بلوغ به بعد باید بیشتر مراقب سلامتی خود باشند.
رنگرززاده در ادامه افزود:متأسفانه، بسیاری از دانشجویان به دلیل نشستن طولانی‌مدت برای درس خواندن یا فعالیت در فضای مجازی، تحرک کمتری دارند. این مسئله به ویژه در دختران بیشتر مشهود است، زیرا بدن آنها به طور طبیعی عضلات را حفظ نمی‌کند. بنابراین، بسیار مهم است که دختران روزانه یا حداقل یک روز در میان، یک ساعت ورزش کنند.
در پایان این بانوی ورزشکار و افتخارآفرین مشهدی بیان کرد: خانواده‌ام همیشه حامی من بوده‌اند و خواهرم همواره به عنوان مربی کنارم بوده است. از تمامی اساتید و مربیان خود تشکر می‌کنم و امیدوارم که این همکاری ادامه داشته باشد.
انتهای پیام