به گزارش ایسنا، در نگاه اول به نظر می‌رسد رسوبات سیاه و خاکستری، تخته‌سنگ‌های روی زمین بدون پوشش گیاهی و انسان‌ها در مقیاس تقریبا مینیاتوری در مقابل رشته‌کوه‌ها یک صحنه عالی از گشت‌وگذار روی سطح ماه باشند؛ با این تفاوت که انسان‌ها تجهیزات پیاده‌روی پوشیده‌اند، نه لباس فضایی.
به نقل از ناسا، ایسلند از زمان ماموریت‌های «آپولو»(Apollo) به عنوان یک پایگاه برای آموزش فضانوردان ناسا به کار رفته است و تابستان امسال خدمه ماموریت «آرتمیس ۲»(Artemis II) در آنجا آموزش می‌بینند.
«رید وایزمن»(Reid Wiseman)، «ویکتور گلاور»(Victor Glover)، «کریستینا کخ»(Christina Koch) فضانوردان ناسا و «جرمی هانسن»(Jeremy Hansen) فضانورد آژانس فضایی کانادا به همراه اعضای پشتیبان خود، «آندره داگلاس»(Andre Douglas) فضانورد ناسا و «جنی گیبونز»(Jenni Gibbons) فضانورد آژانس فضایی کانادا برای آموزش میدانی در جزیره نوردیک به کارشناسان زمین‌شناسی پیوستند.
«سیندی ایوانز»(Cindy Evans) سرپرست آموزش زمین‌شناسی آرتمیس در «مرکز فضایی جانسون» ناسا گفت: فضانوردان آپولو گفتند ایسلند یکی از شبیه‌ترین مکان‌های آموزشی به ماه بوده است که آنها در تمرین‌های خود به آنجا رفتند. این منطقه دارای فرآیندهای سیاره‌ای مشابه ماه از جمله آتشفشان‌خیزی است، چشم‌انداز دارد، شبیه ماه به نظر می‌رسد و ویژگی‌هایی را در بر دارد که فضانوردان قرار است آنها را روی ماه رصد و کاوش کنند.
زمین‌شناسی ایسلند مانند ماه شامل سنگ‌هایی به نام بازالت و بِرش است. بازالت‌ها سنگ‌های تیره، ریزدانه و غنی از آهن هستند که وقتی ماگمای آتشفشانی شکل می‌گیرد و به سرعت متبلور می‌شود، به وجود می‌آیند. در ایسلند، گدازه‌های بازالت از آتشفشان‌ها و شکاف‌های عمیق می‌آید اما در ماه، بازالت‌ها می‌توانند هم از آتشفشان‌ها و هم از تجمع گدازه‌ها در حوضه‌های برخوردی تشکیل شوند. بِرش‌ها تکه‌های زاویه‌دار سنگ هستند که برای ایجاد سنگ‌های جدید ذوب می‌شوند. در ایسلند، بِرش‌های آتشفشانی از فوران‌های آتشفشانی انفجاری و در ماه، بِرش‌های برخوردی از برخورد شهاب‌سنگ‌ها به سطح ماه تشکیل می‌شوند.
فضانوردان همراه با کاوش در زمین ایسلند، مهارت‌های مسیریابی خود را آزمایش کردند و بازخورد را به مربیان ارائه دادند تا برای زندگی و کار مشترک آماده شوند. این کار یک فرصت برای بهبود آموزش فضانوردان و شناسایی مکان‌های مناسب برای آموزش خدمه آرتمیس در آینده است. همچنین، فضانوردان تجهیزات را آزمایش کردند و یاد گرفتند که از چکش، اسکوپ و اسکنه برای جمع‌آوری نمونه‌های سنگ استفاده کنند.
«تروور گراف»(Trevor Graff) زمین‌شناس و مسئول سخت‌افزار و آزمایش گروه علمی آرتمیس در مرکز فضایی جانسون گفت: تجهیزاتی که ما در طول ماموریت‌های آپولو استفاده کردیم، نسبت به آنچه برای ماموریت‌های آرتمیس برنامه‌ریزی می‌کنیم، تغییر چندانی نکرده‌اند. به طور سنتی، یک زمین‌شناس فقط با مجموعه تجهیزات استاندارد مانند چکش، اسکوپ یا اسکنه بیرون می‌رود تا از جهان اطراف خود -چه روی سطح و چه زیر سطح- نمونه‌برداری کند.
با وجود این، تجهیزات آرتمیس کمی با تجهیزات زمین‌شناسی سنتی متفاوت هستند. مهندسان باید در دسترس بودن تجهیزات هنگام پرتاب، استفاده از تجهیزات هنگام پوشیدن دستکش‌های مخصوص و اطمینان از حفظ طبیعت بکر نمونه‌های قمری را برای کاوش در نظر بگیرند.
«آنجلا گارسیا»(Angela Garcia) زمین‌شناس و افسر علمی آرتمیس ۲ در مرکز فضایی جانسون گفت: علم تحول‌آفرینی وجود دارد که می‌توانیم با بازگرداندن انسان به ماه، آوردن نمونه‌ها به زمین و انجام دادن زمین‌شناسی صحرایی با فضانوردان آموزش‌دیده بیاموزیم.
انتهای پیام