محمدحسین ربانی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه کودکان از دو سالگی به بعد راه رفتن، غلت زدن و پریدن را یاد می‌گیرند، اظهار کرد: ما در حوزه استعدادیابی در زمانی که کودک بیشترین حرکت را انجام می‌دهد یعنی در سنین ۳ تا ۸ سالگی آموزش‌هایی مانند؛ دویدن، پریدن، از چیزی بالا رفتن که به مجموع این فعالیت‌ها سواد حرکتی می‌گویند را ارائه می‌کنیم.

وی ادامه داد: کودکان سواد حرکتی را با بازی کردن می‌آموزند که باعث فعال شدن و هماهنگی مغز، اعصاب و عضله در کودکان می‌شود؛ در استعدادیابی، به صورت هدفمند ورزشی را غیر از شنا و ژیمیناستیک به کودکان آموزش نمی‌دهیم.

این دکتر فیزیولوژی ورزشی با بیان اینکه کودکان دو دوره بلوغ را تجربه می‌کنند، اظهار کرد: بلوغ اولیه در سنین ۵ یا ۶ سالگی و بلوغ ثانویه بعد از ۱۲ سالگی است.

وی افزود: بدن کودکان در بلوغ اولیه هورمون رشد بیشتری ترشح می‌کند و آن‌ها در این زمان یک جهش رشدی دارند و ما می‌توانیم از این فرصت برای آموزش‌ ژیمیناستیک یا شنا به کودکان استفاده کنیم.

این دکتر فیزیولوژی ورزشی، تصریح کرد: از ۷ سالگی به بعد سواد حرکتی و توانایی کودکان افزایش پیدا می‌کند و ما می‌توانیم بحث استعدادیابی ورزشی را انجام بدهیم.

ربانی اظهار کرد: ما می‌توانیم استخوان‌ها، میزان چربی، حجم عضلات بخش‌های مختلف بدن را اندازه‌گیری کنیم و سپس طبق برخی پروتکل‌ها زمان بلوغ و میزان قد را پیش بینی کنیم و کودک را به سمت رشته‌هایی که می‌تواند در آن‌ها پیشرفت کند، هدایت کنیم.

وی ادامه داد: تغییرات ناشی از بلوغ تا سن ۱۲ سالگی متغیر است به همین دلیل ما در سنین هشت تا دوازده سالگی چند رشته را به کودک معرفی می‌کنیم تا مغز آن‌ها فعال‌تر شود؛ بعد از سن ۱۲ سالگی که تقریبا رشد به ثبات نسبی می‌رسد، رشته‌ای را به فرد پیشنهاد می‌دهیم که می‌تواند بهترین بازدهی را برای او داشته باشد.

ربانی در پایان با اشاره به اینکه بحث استعدادیابی به علت انعطاف پذیری و رشد بدن باید در سن خاصی باشد، بیان کرد: در بلوغ ثانویه هورمون‌های جنسی بیشتر می‌شود و قد و ساختار بدنی برای فرد مشخص می‌شود و تا زمانی که بلوغ هنوز تمام نشده ما می‌توانیم استعدادیابی را به صورت آموزشی پیش ببریم اما بعد از بلوغ  استعدادیابی را به صورت کیفی ادامه می‌دهیم.

انتهای پیام