به گزارش ایسنا، اگر کپسول «استارلاینر»(Starliner) شرکت «بوئینگ»(Boeing) زمان داشت، ممکن بود بتواند ماموریت خود را طبق برنامه‌ریزی انجام دهد.
به نقل از اسپیس، سرنشینان استارلاینر دیروز ۱۳ سپتامبر طی یک تماس با خبرنگاران درباره شرایط پیش‌آمده صحبت کردند.
استارلاینر در روز پنجم ژوئن در اولین پرواز سرنشین‌دار خود پرتاب شد و یک روز بعد، «سونی ویلیامز»(Suni Williams) و «بوچ ویلمور»(Butch Wilmore) فضانوردان ناسا را به ایستگاه فضایی بین‌المللی رساند.
بیشتر بخوانید:
سرنشینان «استارلاینر» به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسیدند
قرار بود این دو نفر فقط یک هفته یا بیشتر در آزمایشگاه مداری زندگی کنند اما ناسا هنگام بررسی مشکلات مربوط به رانشگر که در ملاقات استارلاینر با ایستگاه فضایی بین‌المللی رخ داد، اقامت آنها را تمدید کرد.
در نهایت، ناسا به این نتیجه رسید که آوردن ویلیامز و ویلمور به خانه در استارلاینر بسیار خطرناک است. بنابراین، کپسول بدون سرنشینان خود در روز ششم سپتامبر به زمین بازگشت.
قرار شد سرنشینان استارلاینر در فوریه سال آینده با کپسول «دراگون«(Dragon) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) به خانه بازگردند اما ویلمور گفت که این تصمیم تحت فشار زمانی گرفته شده است و خاطرنشان کرد که در حال حاضر ۱۲ فضانورد در ایستگاه فضایی بین‌المللی زندگی و کار می‌کنند.
هفت نفر از این ۱۲ نفر، فضانورد ناسا هستند و پنج نفر دیگر برای آژانس فضایی روسیه کار می‌کنند. شش نفر از آمریکایی‌ها از جمله ویلیامز و ویلمور از ماه ژوئن یا پیش از آن در ایستگاه حضور داشته‌اند و چالشی را برای ناسا به وجود آورده‌اند. «دان پتیت»(Don Pettit) هفتمین فضانورد ناسا نیز به همراه دو همکار روسی در ۱۱ سپتامبر به ایستگاه رسید.
ویلمور طی تماس دیروز به خبرنگاران گفت: ما ماموریت را انجام دادیم و فکر می‌کنم در چند ماه گذشته به خوبی از عهده آن برآمده‌ایم اما این کار برای بلندمدت امکان‌پذیر نیست. بنابراین، ما مجبور شدیم درباره جدول زمانی تصمیماتی بگیریم.
وی افزود: جدول زمانی به جایی رسید که باید تصمیم می‌گرفتیم استارلاینر با ما برمی‌گردد یا بدون ما. ما زمان کافی نداشتیم تا بتوانیم بگوییم که قرار است با آن برگردیم یا خیر. فکر می‌کنم می‌توانستیم به نتیجه برسیم اما وقتمان تمام شد.
ویلمور خاطرنشان کرد که او و ویلیامز در بحث‌هایی که بوئینگ و ناسا درباره مشکلات رانشگر و برنامه‌های بازگشت استارلاینر به خانه مطرح کردند، شرکت داشتند. ویلیامز گفت: من واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم. نظرات زیادی وجود داشت. داده‌های زیادی در زمان‌های گوناگون وارد می‌شد و افراد بسیاری تلاش می‌کردند آن داده‌ها را بفهمند و پیش ببرند.
ویلیامز و ویلمور گفتند که از گذراندن این همه زمان اضافی در فضا ناامید نیستند. هر دو فضانورد تاکید کردند که ماموریت استارلاینر، یک پرواز آزمایشی بود. بنابراین، باید انتظار برخی از مسائل را داشت و مقابله با موارد غیر منتظره، یک بخش بزرگ از فضانورد ناسا بودن است.
این دو فضانورد گفتند که در طول اقامت بلندمدت در مدار، دلتنگ خانواده و دوستان خود خواهند شد اما هر دو بر نکات مثبت تأکید کردند. به عنوان مثال، ویلیامز فضا را مکان شاد خود توصیف کرد و از مزایای بازگشت متفاوت به زمین سخن گفت.
وی افزود: ما هیجان‌زده هستیم که با دو فضاپیمای متفاوت پرواز می‌کنیم. منظورم این است که ما آزمایش‌کننده هستیم و این کاری است که ما انجام می‌دهیم. ما می‌خواستیم ماموریت خود را با استارلاینر به پایان برسانیم و آن را به زمین بازگردانیم اما اکنون باید صفحه را ورق بزنیم و به فرصت بعدی نگاه کنیم. ما با نتیجه ارزیابی درباره هر دو فضاپیما باز خواهیم گشت و به خاطر این موضوع، من فکر می‌کنم بسیار خوش‌شانس هستیم.
انتهای پیام