حجت الاسلام حسن صفری، در گفت‌وگو با ایسنا گفت: یکی از سخت مباحثی که امام باید به مردم در زمان خودش انتقال می‌داد، مسئله مهدویت و غیبت امام زمانه خود بوده است.
وی با بیان اینکه مردم آن زمان چگونه دیدگاهی نسبت به امام حسن عسکری(ع) داشتند، گفت: ترس حکومت از جایگاه و محبوبیت امام و محصور کردن حضرت در دژ نظامی و هرگونه ارتباط گرفتن مردم با امام عسکری(ع) را جرم دانستن ، باعث شده بود مردم نتوانند به‌راحتی با حضرت ارتباط بگیرند که فشار و اختناق در مورد پیشوای یازدهم فوق‌العاده شدید بوده و از هر طرف او را تحت کنترل و نظارت داشتند که موجب شده بود حکومت عباسی به قدری از نفوذ و موقعیت مهم اجتماعی امام نگران باشد و امام را ناگزیر کرده بود هر هفته روزهای دوشنبه و پنجشنبه در دربار حاضر شود.
دبیر عملیات فرهنگی تبلیغات اسلامی خراسان‌جنوبی بیان کرد: در برخی اخبار نقل شده، هنگام بردن امام عسکری(ع) به دارالخلافه، مردم به احترام حضرت تجمع می کردند ولی به خاطر مراقبت‌های حکومت، گاه امام حسن عسکری(ع)، شیعیان را از همین نوع رابطه با خود نیز منع می‌کرد زیرا ایشان تمایلی برای مورد آزار قرار گرفتن مردم توسط حکومت نداشتند.
وی ادامه داد: البته محصور کردن حضرت امام حسن عسکری(ع) در پادگان نظامی و زیر نظر گرفتن ایشان توسط خلیفه و جاسوسان وی مانع قطعی از ایجاد ارتباط با مردم نتوانست بشود و حضرت با نوشتن نامه یا پاسخ‌نامه‌های شیعیان، به سوالات آنها پاسخ می‌دادند و اینگونه حقایق را نیز بیان و مردم را از وجود فتنه‌ها آگاه می کردند.
صفری افزود: بنی هاشم منصوب به هاشم بن عبد مناف جد دوم پیامبر(ص) است و این خاندان در عین تنوع تیره‌ها، صف سیاسی واحدی داشتند تا اینکه در اواخر حکومت امویان، هاشمیان در دو تیره مهم فرزندان امام علی(ع) و فرزندان عباس بن عبدالمطلب بروز اجتماعی پیدا کردند.
وی ادامه داد: جایگاه بنی هاشم در بین مردم جایگاه ویژه‌ای بود زیرا پیامبر(ص) جزئی از خاندان آنان بوده و مورد احترام مسلمانان قرار داشتند و تا پایان دورۀ عباسی، اصطلاح بنی‌هاشم بیشتر برای افراد بنی‌عباس به کار می‌رفت، به طوری که مراد از بنی هاشم، افراد بنی عباس در برابر آل ابی‌طالب و آل‌علی(ع) بود اما بعدها بنی هاشم به دو گروه بنی عباس و علویان منشعب شد.
دبیر عملیات فرهنگی تبلیغات اسلامی خراسان‌جنوبی با اشاره به خدمات ارزشمندی که امام حسن عسکری(ع) در دوران امامت خود داشتند، اظهار کرد: امام عسکری(ع) در مدت عمر کوتاه خود با وجود این که از محدودیت های زیادی برخوردار بودند خدمات زیادی به جهان اسلام ارائه دادند و با اینکه حضرت در دوران زندگانی خود در پادگان زندانی شده بودند تا مردم نتوانند از محضر حضرت بهره‌مند شوند اما نفوذ و معنویت ایشان به اندازه‌ای بود که برخی از اطرافیان مباحث دینی مطرح شده توسط امام را به شیعیان می‌رساندند و طبق منابع اسلامی یکی از فعالیت‌های بسیار مهم امام حسن عسکری(ع)، زمینه‌سازی برای آگاهی شیعیان از چگونگی دوران غیبت و نحوه رابطه با حضرت مهدی (عج) بود.
صفری ادامه داد: از دیگر فعالیت‌های فرهنگی و علمی حضرت می‌توان به برخورد با غالیان، صوفیان، مفوضه، واقفیه و همچنین برخورد با عالم نماها و برخورد با ثنویه اشاره کرد.
وی با بیان اینکه از آداب شیعه کمک به تنگ‌دستان است، گفت: امام حسن عسکری(ع) به شیعیان توصیه‌های فراوانی داشته‌اند که در یکی از آن موارد ایشان فرموده‌اند: «اوصیکم بتقوی‌الله والورع فی‌دینکم و الاجتهاد لله و صدق الحدیث و اداء الامانه الی من ائتمنکم من بر او فاجر و طول السجود و حسن‌الجوار فبهذا جاء محمد صلی‌الله علیه وآله و سلم.» حضرت هشت به شیعیان توصیه می‌فرمایند: امامت‌داری، سجده طولانی، اجتهاد در راه خدا و یک مورد دیگر خوب همسایه‌داری است.
دبیر عملیات فرهنگی تبلیغات اسلامی خراسان‌جنوبی گفت: حضرت درخصوص همسایه‌داری، احترام به آنها، برخورد خوب و زیبا و تکریم همسایه و رعایت حقوق آنان سفارش می کنند و آگاهی از رنج‌ها، دردها، مشکلات و کمک و رفع احتیاجات آنان و خوش اخلاقی با آنان از آداب اخلاقی شیعه اهل بیت(ع) معرفی می کنند و خود حضرت نمونه بارز کمک و گره‌گشایی از دیگران بودند و حتی برطرف کردن احتیاجات مالی و ... مخالفان خود یعنی ملاک حضرت در رفع احتیاجات نیازمندان مسلمان بودن، نبود بلکه انسان بودن از ملاک‌های ایشان بوده است، حتی اگر مخالف حضرت بودند.
انتهای پیام