محسن رزاقی در گفتوگو با ایسنا و درخصوص استفادۀ کودکان و نوجوانان از بازیهای رایانهای، اظهار کرد: بازیهای رایانهای تأثیرات متنوعی دارند. بسته به اینکه کودکان و نوجوانان چه بازیهایی انجام میدهند، ممکن است این تأثیرات مثبت یا منفی باشند. بنابراین، نمیتوان گفت بازیهای رایانهای خوب هستند یا بد؟ هر بازی مخاطب معین و پیامد مشخصی دارد. درواقع، باید توجه کنیم که سبکهای مختلف چه پیامدهایی دارند.
این معلم افزود: معمولاً سبکهای پازل، خلاقیت و مهارت حل مسئلۀ کودک و نوجوان را افزایش میدهند. بازیهای سبک اکشن توانایی و سرعت تصمیمگیری را تقویت میکنند. همچنین برخلاف این موضوع که تصور میشود بازیهای رایانهای به چشم آسیب میرسانند، این بازیها توانایی هماهنگی چشم و دست را افزایش میدهند. بازیهای استراتژیک تفکر منطقی و قدرت حل مسئلۀ بچهها را تقویت میکنند.
او درباب دیگر پیامدهای بازیهای دیجیتال توضیح داد: هرکدام از بازیهای مذکور میتوانند آثار منفی هم داشته باشند. برای مثال، بازیهای استراتژیک معمولاً طولانی هستند و بنابراین ممکن است زمان زیادی از بچهها بگیرند. بازیهای اکشن ممکن است بچهها را بیحوصله کنند، چون اگر بهطور مداوم سبک اکشن را بازی کنند جهان واقعی در نظرشان کسلکننده به نظر میرسد.
این بازیپژوه نظارت والدین را بر روی سبد مصرف رسانهای کودک و نوجوان پراهمیت دانست و تأکید کرد: باید سبد مصرف رسانهای کودکان و نوجوانان ازجمله بازیهای دیجیتال آنها کنترل شود. یکی از راههای جلوگیری از اعتیاد کودکان و نوجوانان به بازیهای رایانهای همین کار است. کودک و نوجوان باید در زمانهای مشخصی به تماشای فیلم بپردازد. در کنارش، باید بخشی از زمان خود را به خواندن کتاب و فعالیتهای خارج از خانه اختصاص بدهد.
رزاقی اظهار کرد: نباید به رسانهها یا بازیهای دیجیتال مثل یک پرستار نگاه کرد و آن را در اختیار کودکان و نوجوانان قرار داد. والدین باید بر استفاده از رسانه یا بازیهای رایانهای از سوی کودکان و نوجوانان نظارت کنند تا این گروه دچار آسیب نشوند. همانطور که والدین برای خوراک، پوشاک و مدرسۀ فرزندانشان دغدغهمند هستند، باید به فکر بازی کودکان و نوجوانان خود هم باشند تا از آسیبهای این فضا در امان بمانند.
او با نظر به نشانههای اعتیاد کودکان و نوجوانان به بازیهای رایانهای و درمان آن توضیح داد: اگر در کودکان و نوجوانان نشانههایی ازجمله بیتابی شدید برای بازیکردن، رسیدگینکردن به روند طبیعی زندگی را مشاهده کردید، باید نگران شوید، چون میتوانند نشانههای اعتیاد کودک ونوجوان به بازیهای رایانهای محسوب شوند. برای حل این مشکل حتماً باید به مشاور مراجعه کرد.
این فعال حوزۀ بازیهای رایانهای دربارۀ شرایط سنی استفاده از این بازیها و در ردۀ سنی کودک یادآور شد: توصیۀ من این است که کودکان تا ۸ سالگی بازیهای محیطی انجام دهند که واقعی هستند. بازیهای محیطی کمک میکند تا کودکان در مهارتهای دستورزی، فیزیک در جهان واقعی، رنگها، مهارتهای اجتماعی و... قویتر شوند.
رزاقی اضافه کرد: کودکان زیر سه سال بههیچوجه نباید از بازیهای رایانهای استفاده کنند. بچههای سه تا هشت سال نیز فقط باید پای بازیهای ساده و آموزشی بنشینند تا آنها را با مفاهیم پایه آشنا کند. درواقع، بازیهایی استفاده کنند که روند پیچیدهای ندارند. بهطورکلی، بازی برای این ردۀ سنی نباید محتوای نامناسبی داشته باشد؛ چراکه کودک در این دوران دایرۀ کلماتش تکمیل میشود و در حال یادگیری است. بنابراین، کوچکترین آموزش در ذهن او ثبت میشود.
این معلم دربارۀ ردۀ سنی سه تا هشت سال خاطرنشان کرد: محدودیت زمانی نیز برای آنها مهم است، برای نمونه دو نوبت در روز و هر نوبت نیم ساعت بازی زمان متعادل و مناسبی محسوب میشود.
انتهای پیام