سید محمدعلی ابراهیم‌زاده موسوی امروز (یکشنبه، ۱۸ شهریور ماه) در سیزدهمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی که در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در کرج برگزار شد، گفت: رشد و توسعه اقتصاد کشاورزی زیربنای توسعه ملی و اقتدار کشور و مهمترین بخش کشاورزی است. بنابراین مهمترین دستاورد و پیام این کنفرانس باید معرفی واقعیت‌های اقتصاد کشاورزی به کشور باشد.
وی ادامه داد: زنجیره ارزش موضوع مهمی در کشاورزی است؛ اما در حوزه اقتصاد غذا و زنجیره ارزش به‌جز تولید در هیچ بخشی ورود جدی و هدفمند نکرده و در تولید محتوا و اجرا نیز قدم موثری برنداشته‌ایم. از طرفی در سال‌های گذشته تمام دغدغه مسئولان جذب سرمایه‌ها در بخش کشاورزی بوده، در صورتی که کشاورزی ثروتمندترین شاخه فعالیت اقتصادی در کشور است.
ابراهیم‌زاده موسوی بیان کرد: زنجیره غذایی یکی از حلقه‌های مفقوده اقتصاد کشاورزی است و کشورهایی که مدیریت زنجیره ارزش غذایی دارند، ثروت کشاورزی به چرخه تولید آن بازمی‌گردد. در اقتصاد کشاورزی بهره‌وری و افزایش تولید را نباید فراموش کرد، وقتی اعتقاد داریم که کشور ظرفیت‌های بسیاری دارد و امنیت غذایی جمعیت بزرگی را می‌تواند تامین کند، باید کشاورزی و تولید غذا بر پایه ثروت‌آفرینی و اقتدار در کشور دیده شود. با مغفول ماندن این موضوع، کشاورزی حالتی رها پیدا می‌کند و کشاورز ضعیف می‌شود و مهاجرت از روستاها به شهرها افزایش می‌یابد.
رئیس دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اظهار کرد: در این مسیر و با وجود این حلقه‌های مفقوده، اقتصاد کشاورزی و بخش‌های مرتبط با زنجیره غذایی کار خود را انجام نداده‌اند، اما گفتمان‌سازی فقط در بخش‌هایی از تولید به خوبی انجام شده است.
وی گفت: در بحث امنیت غذایی خودکفایی در گندم به شدت مورد تاکید قرار گرفته و این کاملاً درست است؛ اما تاکنون به خودکفایی در نهاده‌های کشاورزی توجهی نشده است. نهاده‌های کشاورزی هم می‌تواند استراتژیک باشد و باید اندیشید که در صورت تحریم نهاده‌ها چه پیامدهایی برای ما خواهد داشت.
او ادامه داد: نهاده‌های کشاورزی پاشنه آشیل و بخش حساس، اما ثروت‌آفرینی به‌شمار می‌آید، به طوری که سهم تجارت این بخش در جهان نزدیک به ۱۰۰۰ میلیارد دلار و سهم کشور از آن دو درصد است. در حالی که که در تولید غذا ۱.۵ درصد در جهان سهم داریم، نقش ما در تولید بخش‌هایی مثل نهاده‌ها و تجارت حلال که ثروت‌آفرین و موضوع ایدئولوژیک ماست، کمرنگ بوده است و در تولید غذای جهان و برندسازی نقشی چشمگیری نداریم.
انتهای پیام