بابک نگاهداری، چهارشنبه، هفتم شهریورماه، در همایش ملی ایده‌ها و راهکارهای نوین در توسعه پایدار حوضه آبریز دریاچه ارومیه، اظهار کرد: واقعیت این است که پیشرفت و توسعه در هر کشوری که انجام می‌شود به واسطه‌ی یک سری اقدامات صنعتی و کشاورزی است که به فشار بر محیط زیست منجر می‌شود.
وی افزود: خیلی وقت‌ها هزینه‌ی کارهای صنعتی و کشاورزی را تلنبار کرده و از محل مسائل زیست محیطی پرداخت می‌کنیم که این رویکرد اشتباه بوده و باید تغییر کند.
وی با بیان اینکه اولویت با حفظ مسائل زیست محیطی است که در آموزه‌های دینی نیز به آن تاکید شده‌است، ادامه داد: اگر برنامه‌ریزی‌های پیشرفت و توسعه به درستی انجام شود و برنامه ریزی درون زا اتفاق بیفتد با ارتقای دانش، فناوری و افزایش بهره‌وری نه تنها به محیط زیست آسیب زده نمی‌شود بلکه می‌توان با پیشرفت و توسعه، به ارتقای کیفی محیط زیست کمک کرد.
نگاهداری خاطرنشان کرد: تصمیم گیری‌هایی در دوره‌های گذشته ناترازی‌هایی در مسائل مختلف در کشور ایجاد کرده که برای جبران این ناترازی‌ها از محیط زیست مایه گذاشته می‌شود.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه کاهش پایداری محیط زیست انواع ناپایداری‌های اجتماعی را به دنبال دارد، گفت: ناپایداری زیست محیطی مثل دریاچه ارومیه ناپایداری اجتماعی، ایمنی، امنیت غذایی و سلامت را کاهش داده و مهاجرت را به دنبال دارد.
وی بیان کرد: فشار این نوع ناترازی‌ها را زمین و محیط زیست متحمل می‌شود و باعث می‌شود که سوداگری‌ها و بهره‌برداری نادرست از زمین‌ها افزایش پیدا کرده و در پی آن شرایط اقتصاد کلان و فضای کسب و کار بهم ریزد.
نگاهداری گفت: اگر ما به دنبال پیشرفت ملی هستیم حتما باید در دیدگاه زیست محیطی خود تجدید نظر کرده و در برنامه‌ریزی‌های پنج ساله توسعه آن را در اولویت اصلی قرار دهیم.
وی ادامه داد: پیکره‌ی زیستی محیطی بزرگی به نام دریاچه ارومیه با منابع و تنوع زیستی مثال زدنی در اثر در ناترازی منابع و مصارف آب در منطقه بهم ریخته و باعث شده سه متر از عمق دریاچه و ۸۰ درصد از وسعت دریاچه کاهش یابد و پدیده‌ای به نام غبارهای نمکی تشکیل شود.
وی با بیان اینکه این اتفاقات باعث شده دریاچه ارومیه از موضوع محلی به پویش ملی و منطقه تبدیل شود، اظهار کرد: احیای دریاچه ارومیه به پویش ملی و منطقه‌ای نیاز دارد.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه وقتی بودجه‌های احیای دریاچه به وزرات نیرو و وزرات جهاد کشاورزی داده می‌شود نشان می‌دهد که نگاه حاکم، سازه محور، جامعیت و کل نگری را مدنظر نگرفته است، گفت: دوران سیاست گذاری ساده به سر آمده است.
نگاهداری ادامه داد: ما باید ابعاد نرم‌افزاری احیای دریاچه ارومیه را در کنار ابعاد سازه‌ای و سخت افزاری در یک بسته‌ی یکپارچه ببینیم و مدیریت کنیم تا موفقیت بیشتری حاصل شود.
وی با بیان اینکه وقتی کشاورزی معیشتی الگوی اقتصادی حاکم بر منطقه و روستاهای اطراف آن دریاچه است اگر برای مصارف آب اهالی روستا و فقر آنها تدبیری اندیشیده نشود کشاورزان نیز به برداشت‌های غیرمجاز و حفر چاه‌های غیرمجاز روی می‌آورند، خاطرنشان کرد: باید احیای دریاچه ارومیه در همه جوانب بررسی شود و به ابعاد اجتماعی نیز در کنار ابعاد اقتصادی و معیشتی توجه شود تا به تغییر رویکردهای ما در برنامه‌ریزی مدیریت توسعه منابع آبی منجر شود.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همه برنامه ریزی‌های ما باید به گونه‌ای ناترازی آب در منابع و مصارف را جبران کند.
وی ادامه داد: باید درخصوص معیشت کشاورزان منطقه و زدودن غبار فقر از روستاهای اطراف دریاچه ارومیه برنامه‌ریزی اساسی صورت گیرد.
وی با بیان اینکه هیچ کاری بدون همراهی و مشارکت مردم انجام نمی‌شود، گفت: نظارت جمعی مردم برای احیای دریاچه ارومیه یکی از شاه کلیدهایی است که می‌تواند کمک کننده باشد.
انتهای پیام