به گزارش ایسنا، اسرائیلی‌ها علیرغم جنایاتی که در ماه‌های گذشته در فلسطین داشتند این بار هتک حرمت به ساحت مقدس قرآن کریم در یکی از مساجد شمال غزه را در کارنامه سیاه خود ثبت کردند. 

به همین منظور  با پابلو خوفره -تحلیل‌گر و روزنامه‌نگار شیلیایی- به گفت‌وگو نشسته‌ایم تا وضعیت رسانه‌های خارجی و افکار عمومی را نسبت به هتک حرمت قرآن کریم جویا شویم. 

۱. با توجه به اینکه آتش زدن کتب هر دینی توهین به حقوق پیروان آن دین تلقی می‌شود، واکنش مردم در غرب و آمریکا به این موضوع چگونه بوده است؟

در اصل من فکر می‌کنم که باید این نوع رفتارها را نادیده گرفت و به آنها اهمیت نداد، این نوع مظاهر اسلام هراسی را نپذیرید. امروز من معتقدم که این موضوع کم‌کم معکوس خواهد شد، زیرا ما خطر ایجاد تنش در جوامع خود را با ایده‌های نادرست حقوق در مورد آزادی بیان تجسم می کنیم، در حالی که در حقیقت آنها تحریکاتی هستند که توسط کسانی که خواهان رویارویی واهی با اسلام هستند، تشویق می‌شوند. این، چه در اروپا و چه در ایالات متحده، علیرغم نفوذ قوی قدرت‌های سیاسی و رسانه‌ای است که این مناطق تحت تأثیر گروه‌های تحت مدیریت صهیونیسم، اساساً دارند.

۲. آیا رسانه‌های غربی پس از آتش زدن قرآن واکنش نشان دادند؟

آنها واکنش نشان می‌دهند، اما بسیار به دور از راه مثبتی که برای محکوم کردن و توقف این نوع مظاهر توهین‌آمیز و خطرناک لازم است. آنها این کار را به شیوه ای انجام می‌دهند که معمولاً اخبار یا رویدادها را پوشش می‌دهد، به شکلی که چارچوب غیرقابل تحمل اسلام‌هراسی را نادیده گرفته و حتی آن را تحقیر می‌کنند. به نظر من این رفتار ناقض حقوق اساسی صدها میلیون انسان مؤمن است که نیاز به اطلاع رسانی دارند و باید در رسانه‌ها ببینند آنچه منفی و خطرناک است، باید به گونه‌ای اطلاع‌رسانی انجام شود که با احترام به اعتقادات انسان‌های دیگر مطابقت داشته باشد.

۳. به نظر شما این واقعه تا چه اندازه می‌تواند توجه مردم جهان را به قرآن جلب کند؟

اینکه این اقدام تحریک آمیز و جنایتکارانه در صحنه بین‌المللی قرار گرفته است، عنصر مثبتی برای نمایان ساختن حملات علیه اسلام است، امری غیرقابل قبول که حمله به کتاب مقدسی است که میلیاردها نفر آن را چنین می‌دانند. این امر اهمیت احترام مذهبی و احترام به امت را در ویترین اخبار بین‌المللی نشان می‌دهد. این به ما امکان می‌دهد روایتی بسازیم از دانش افراد متفاوت که بخشی از یک انسانیت و احترام بین مذهبی را تشویق می‌کند. این به ما امکان می دهد در گفت و گو پیش برویم و متوجه شویم که نمی‌توان به عناصر بسیار عمیق زندگی روزمره مردان و زنان در بخش مهمی از بشریت حمله کرد. بنابراین، قرآن درب‌هایی را به روی دانش بیشتر و تقاضای احترام می‌گشاید.

۴. آیا پس از این حادثه موج اسلام گرایی افزایش می یابد؟

در جاهایی که امپریالیسم و ‌صهیونیسم تأثیرات ناسالم خود را تحمیل می‌کنند، حملات به اسلام، به جوامع مؤمنان، به کتاب مقدس آنها و همچنین به اماکن مذهبی و مراکز مطالعاتی آنها می‌تواند تشدید شود و حتی به زندگی مؤمنان حمله شود. در عین حال، می‌توان تمایلی به تقاضای حمایت بیشتر، تشدید احترام، عدم پذیرش رفتار اسلام‌هراسی تحت عنوان آزادی بیان نامطلوب را ایجاد کرد.

۵. آیا مدعیان حقوق بشر با این کار حقوق مسلمین را تضییع نکردند؟

البته این بخشی از پویایی ریاکارانه کسانی است که معمولاً از دفاع از حقوق بشر، آزادی بیان، احترام به مردم، تعیین سرنوشت و سایر آزادی ها که فقط برای آنهاست، اما نه برای بخش بزرگی، صحبت می کنند. این همان کاری است که آنها دائماً با مردمی انجام می دهند که معمولاً آزادی را فریاد می زنند، اما آنها را از اکثریت دریغ و حمله می‌کنند، بی‌ثبات می‌کنند، تهاجم می‌کنند، اشغال می‌کنند و استعمار می‌کنند. آنها سعی می‌کنند یک روایت واحد و هژمونیک را تحمیل کنند و این به معنای عدم احترام به حقوق بشر صدها میلیون نفر است.

هتک حرمت و سوزاندن کتاب آسمانی، سوزاندن مساجد، حمله به دیگری به دلیل عقیده متفاوت، نقض حقوق بشر و سرپوش گذاشتن بر آن تحت مذاهب خاصی از آزادی است، نه محدودیت حقوق، پس آنچه انجام می‌دهند نقض و تجاوز به حقوق است. تصور کنید که شخصی در مقابل کلیسای سنت پیتر در واتیکان می‌ایستاد و کتاب مقدس مسیحیان را تخریب، سوزانده و به آن توهین می‌کرد، چه اتفاقی می‌افتاد؟ من شک ندارم که تمام رسانه‌های غربی و غیرغربی چنین جنایتی را محکوم می‌کردند زیرا غیرقابل قبول است. خب، وقتی که رژیم صهیونیستی اجازه هتک حرمت به قرآن کریم را به خود داده است و واکنشی را از طرف رسانه‌های غربی شاهد نیستیم، این مصداق بارز نقض حقوق بشر صدها میلیون مسلمان است.

انتهای پیام