آیت الله سید احمد علم الهدی امروز ۴ شهریورماه در سخنرانی به مناسبت اربعین در حرم مطهر رضوی اظهار کرد: اربعین تجدید پیمان با آرمانهای مقدس عاشوراست. با گذشت ۴۰ روز از عاشورا به یاد اربعین امام حسین (ع) ما بایستی مراتب ارادت و عشق را به ساحت مقدس سیدالشهدا(ع) با شور عاشورایی تجدید کنیم.
وی اضافه کرد: اولین سوالی که این روزها مطرح میشود این است که موسس اربعین چه کسی بوده؟ عدهای معتقدند موسس اربعین «جابر بن عبدالله انصاری» است که پس از عقب ماندن از قیام و همراهی سیدالشهدا در مقابله با دشمن، خود را در اربعین به زیارت آن حضرت رساند، اما در حقیقت موسس اربعین جابر نیست، موسس اربعین اهل بیت سیدالشهدا(ع) هستند.
علم الهدی ادامه داد: اهل بیت(ع) اربعین را تاسیس کردند و علت تاسیس اربعین هم این بود که میخواستند جریان انقلاب کربلا و قضیه مظلومیت اباعبدالله و مصائب وارده به حضرت مورد پیگیری قرار گیرد و به فراموشی سپرده نشود؛ در واقع هدف از برگزاری اربعین به وسیله اهل بیت امام حسین(ع) تجدید حرکت بود و با یادآوری خاطره عاشورا خواستند جریان به پا خواستن را در مردم تجدید کنند.
امام جمعه مشهد خاطرنشان کرد: با این تجدید آن خصوصیاتی که انقلاب امام حسین(ع) برای آن انعقاد پیدا کرده بود در کانون اندیشه و ذهن مردم پرورش پیدا میکرد. اینکه بعضی از بزرگان هم حتی در بازگشت اهل بیت امام حسین(ع) در اربعین اول به کربلا تردید کردند بیجا است.
وی با اشاره اینکه اصل قضیه را مرحوم سید بن طاووس در کتاب «لهوف» بیان کرده است، گفت: او معتقد است اهل بیت(ع) اربعین اول بازگشتند، چرا که وقتی شما رفتن را محاسبه کنید بازگشت در اربعین اول تقریبا دور از ذهن نیست. تاریخ حرکت اهل بیت(ع) از کوفه به شام را برخی هجدهم و برخی بیستودوم محرم قطعی میدانند، البته قافله این مسیر را ۱۰ الی ۱۲ روز طی کرده و در میان راه درگیر جنگهایی برای بازپسگیری سرهای بریده افراد نیز بوده است.
علمالهدی تصریح کرد: مسلم است که ورود اهل بیت(ع) به شام در روز اول ماه صفر بوده و مسیر بیش از ۱۲ روز بیشتر طول نکشیده است. اهلبیت(ع) طی این ایام تنها در شام توقف نکرده بودند، چرا که شام با ورود اهل بیت(ع) دگرگون شد و مردم شام تغییر مزاج دادند و دستگاه یزید نتوانستند قافله را بیش از دوازدهم صفر در شام نگه دارند، پس اگر دوازدهم صفر اهل بیت(ع) از شام حرکت کرده است مسیر ۱۰ الی ۱۲ روزه را بدون معطلی طی ۷ الی ۸ روز به خوبی میتوانستند طی کنند و همین مسیر را به کربلا بازگردند.
وی ابراز کرد: معنا نداشته است که سر دوراهی عراق و شام که یک راه به طرف شبه جزیره و طرف مدینه و یک را ه به طرف عراق بوده است، اهل بیت(ع) را دوباره به کربلا بازگردانند و جریان کربلا را فراموش کنند، لذا آمدن اهل بیت(ع) در اربعین اول به سرزمین کربلا بوده است و قصدشان تجدید عاشورا و جلوگیری از فراموشی واقعه عاشورا بوده است.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: اهل بیت(ع) ۲ مرتبه به عراق بازگشتند تا عراق را دگرگون کنند، این حرکت باعث شد مسئله عاشورا برای مردم کوفه و شیعیان تجدید شود، لذا باید این بازگشت اتفاق میافتاد تا اصل ماجرا که نابودی و براندازی نظام حکومت یزیدی بود، رخ میداد.
وی عنوان کرد: به قصد جنگ با یزید و براندازی حکومت یزیدی اصل انقلاب کربلا انجام گرفت، اما هدف اصلی انقلاب کربلا در این خلاصه نمیشد که ما از نظر ظاهر بگوییم مسئله تمام شد و سیدالشهدا(ع) به شهادت رسیدند، در این دوران اهل بیت امام حسین(ع) اسیر شدند و تمام مصائب و رنجها نیز در جریان اسارت نصیبشان شد، لذا پیگیری ماجرا علاوه بر براندازی حکومت یزیدی از اهداف انقلاب و قیام کربلا بود.
علمالهدی ادامه داد: در عبارات زیارت مقدس روز اربعین نیز همین نکته را متذکر شدند و همین واقعیت را بیان کردند، به این معنی که در واقع فلسفه اربعین امام حسین(ع) گره خورده با فلسفه عاشورا بوده و تداوم فلسفه عاشورا فلسفه اربعین است و در عبارات زیارت مقدس روز اربعین به این مسئله اشاره شده و این مطلب را مورد توجه قرار دادهاند.
وی گفت: همه شما امروز زیارت اربعین را خواندهاید، اما باید به نکتههایی که در زیارت اربعین است توجه کنید؛ این زیارت میفرماید امام حسین(ع) «بذل مهجه» کرد، این جمله زیارت اربعین ثابت میکند انقلاب کربلا درگیر ۲ نگاه است؛ نگاه اول مسئله اجرایی و عملیاتی بود که مقابله با یزید و یزیدیان بود اما نگاه دوم که نگاه اصلی به انقلاب کربلاست مبارزهای با یزید و یزیدیان تنها نبوده و نیت مبارزه با یک اصل حاکم بر زندگی فرهنگی و اجتماعی مردم آن روز بود که عبارت زیارت اربعین به جهالت و حیرت زلاله تعبیر میشود.
علمالهدی ادامه داد: وجود مقدس امام حسین(ع) بذل مهجه کرد برای این که بندگان خدا را از ناآگاهی، جهل ، سرگردانی و گمراهی نجات دهد؛ این عبارت ثابت میکند آن اصل حاکم بر جامعهای که در آن یزید پرورش پیدا میکند فرهنگ حاکم از جهالت، بیسوادی و ناآگاهی مردم استفاده میکند. در نتیجه «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ» یعنی امام حسین(ع) تمام هستی و حیاتش را در راه تو مصرف کرد، برای این که بندگان خدا را از جهالت و حیرت ضلالت نجات دهد و امام حسین(ع) تمام سرمایههای وجودی خودش را در راه خدا مصرف کرده است.
انتهای پیام