«لَپاسَر» مرتعی مرتفع و بسیار زیبا با چشم‌اندازی کم‌نظیر است که در ارتفاعات رامسر قرار دارد. اوج زیبایی این منطقه از اواسط خردادماه تا پایان مرداد است. ایجاد برکه‌های آبگیر کوچک و گل‌های زرد به ارتفاع نیم و یک متر که در این دشت زیبا می‌روید زیبایی آن را دوچندان می‌کند. در زبان رامسری «لپا» به جایی می‌گویند که سطح آب زیر زمینی بالا و زمین همیشه آب‌دار و در زمان های بارش یا پرآبی، پا در گِل بنشیند.
تصاویر سرسبز این مرتع و مناظری که منتشر شده شما را به یاد مراتع کوهستان آلپ در اروپا می‌اندازد و تصور اینکه چنین دشت زیبایی در ایران و ارتفاعات شهرستان رامسر باشد برای بسیاری ناممکن و غیرقابل باور است.
این مرتع در مسیر دسترسی کوهنوردان برای صعود به «سُماموس» بلندترین قله شهرستان رامسر قرار گرفته و غالب تصاویر این مرتع نیز توسط کوهنوردان در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده است. البته ناگفته نماند که مردم محلی نیز برای برداشت قارچ و یا تهیه برخی گیاهان دارویی به دشت رفت‌وآمد می‌کنند اما توقف آنان در دشت، به شب‌نشینی کفاف نمی‌دهد و آنان به اجبار پیش از غروب آفتاب به منازل خود بازمی‌گردند.
اما بهترین زمان حضور در این دشت از اواخر خرداد تا روزهای نخستین شهریورماه است چرا که پیش و پس از این اوقات، دمای هوا بالا بوده و سرما به قدری اذیت‌کننده می‌شود که تنها با تجهیزات کامل می‌توان در دشت حضور داشت. جالب اینکه دشت لپاسر از اواخر شهریور تقریبا برفی است. البته در ۲ سال گذشته با افزایش گرمای هوا از پایان مهرماه، برف در دشت شروع به باریدن کرده است.
نکته جالب دیگر در دشت لپاسر این است که براحتی در اوج گرما می‌توانید با خود غذاهای فاسدشدنی نظیر گوشت بِبَرید چراکه یخچال طبیعی در دسترس شماست. گردشگرانی که به دشت لپاسر رفته‌اند در رابطه با این تجربه جالب خود به ایسنا می‌گویند: در طی چند روز اقامت، گوشت‌ها و میوه‌ها را در داخل برف یخچال نزدیک محل کمپینگ پنهان می‌کردیم و روزها محصولات را همانند روز اول، تازه تازه مصرف می‌کردیم.
مسیر دسترسی به دشت لپاسر
برای رسیدن به منطقه لپاسر راه‌های متعددی وجود دارد که یکی از آن‌ها و نزدیکترین‌شان، محور دهستان «جنّت رودبار» از توابع بخش «دالخانی» شهرستان رامسر است.
درست در میانه مسیر دسترسی ۲ شهرستان رامسر و تنکابن، یک خیابان فرعی بنام جاده دالخانی وجود دارد که شما به سمت کوهستان هدایت می‌کند. بعد حدود یک ساعت رانندگی از محور اصلی خط کناره در جاده آسفالته و نرسیده به روستای «جنّت رودبار»، به دوراهی روستای «نمک‌دره» می‌رسید که در سمت راست شما واقع شده است.
انتهای روستای «نمک‌دره» جاده از آسفالت خارج و خاکی شده و جائیست که باید خودروی خود را پارک کنید. از این روستا تا دشت لپاسر و با یک پیاده‌روی و حدود ۳ ساعت جنگل‌نوردی و کوهنوردی به کمک راهنمای محلی، می‌توانید خود را به این منطقه رویایی برسانید.
البته دسترسی به دشت لپاسر از نمک‌دره با توجه به باریک بودن مسیر، با اجاره چارپایانی نظیر قاطر و اسب و الاغ در انتهای روستا میسر است اما پیاده‌روی در این مسیر و طی کردن مسیرهای مال‌رو (مسیر حرکت چارپایان) شما را با طبیعت بسیار زیبا و دل‌انگیزی روبرو خواهد کرد.
شگفتی‌های دشت لپاسر به همین موارد ختم نمی‌شود؛ این منطقه ییلاقی دارای یک چشمه آب‌معدنی منحصر به‌فرد به‌نام «سیاه چشمه» است که گفته می‌شود نوشیدن آب آن برای بیماران کلیوی بسیار مفید بوده به طوری که از آن به عنوان درمان سنگ کلیه یاد می‌کنند.
به گفته یکی از پزشکان منطقه، بهترین زمان برای استفاده از خاصیت درمانی این چشمه، ماه خرداد است زیرا در این ماه آب چشمه بهترین حالت را برای شکنندگی سنگ‌های کلیه داراست.
دشت لپاسر محدود به یک چشمه و منبع آب نیست و به لطف نزدیکی به یخچال‌ها، چشمه‌های طبیعی با آب گوارا و معدنی متعددی در دشت وجود دارد که دست شما را برای انتخاب باز می‌گذارد.
در دشت لپاسر به لطف بومیان منطقه ۲ اقامتگاه سنگی که تمام اجزای آن سازگار با محیط زیست است، بنا شده و می‌توان از آن بهره برد؛ هرچند اغلب کوهنوردان و گردشگران تا پاسی از شب در دشت بیدار نشسته و به تماشای پهنه بی‌کران آسمان با انبوه ستارگان مینشینند. به گفته یکی از گردشگران، زیبایی آسمان دشت خواب را از چشمانتان می‌رباید؛ اگر مشتاق علوم نجوم هستید، این فرصت را از دست ندهید.
دسترسی به دشت لپاسر تنها منحصر به یک مسیر نیست؛ از روستای گردشگری «جواهرده» رامسر نیز می‌توان به دشت لپاسر رسید اما مسیر کوهنوردی کمی طولانی‌تر خواهد بود. هرچند بسیاری از گردشگران این مسیر را به دلیل اینکه بیشتر شناخته شده است، برای رفتن به دشت برمی‌گزینند اما باید گفت که دشت لپاسر از ارتفاعات شهرستان تنکابن نیز قابل دسترس برای کوهنوردان است؛ آنانی که البته به منطقه آشنایی کامل داشته و حرفه‌ای هستند. همچنین مسیر دسترسی دیگری از استان گیلان و روستای «جواهردشت» نیز برای رسیدن به دشت لپاسر وجود دارد که آن نیز برای کوهنوردان آشنا به کوهستانهای شمالی قابل پیمایش است.
ارتفاع دشت لپاسر حدودا ۳۰۰۰ متر و ارتفاع قله «سماموس» ۳۷۰۰ متر از سطح دریاست. یکی دیگر از مزیت‌های دشت، پهنای زیاد آن و چشم‌انداز وسیع آن است و کوه‌های اطراف چندان مانعی برای چشم انداز شما نبوده و دید شما را محدود نمی‌کنند. عکاسی در دشت یکی دیگر از علاقه‌مندی‌های افرادی است که به این بهشت زیبا سفر می‌کنند.
قدمت این دشت بنابر اعلام مورخان و شواهد پیدا شده در «قله سُماموس» به دوران حکمرانی اسماعیلیه بازمی‌گردد. قله سماموس شامل ۲ قله سماموس کوچک و سماموس بزرگ است که از دور به شکل دو بلندی نزدیک به هم دیده میشوند؛ همچنین در قله سماموس ۲ محل دفن وجود دارد که بومیان معتقدند ۲ امامزاده هستند.
دشت لپاسر علاوه بر گیاهان متنوع، پوشش جانوری فراوانی نیز دارد. در طول مسیر صعود، شما شاهد عبور گلّه‌های کَل و بز کوهی خواهید بود. در نزدیکی دشت، یخ‌برف‌ها به عنوان یک منبع آب برای رهگذران، از تن آن‌ها خستگی را برطرف می‌کند. دشت لپاسر همچنین یک چراگاه تابستانی دامداران مناطق مختلف رامسر است. خلاصه اگر اهل سفر و کنجکاوی‌های ماجراجویانه هستید و برای یک پیاده‌روی چندساعته و استراحت در یک دشت سرسبز و خنک در تابستان و تماشای ستاره‌باران آسمان در وسط تابستان و هوای پاک آن آمادگی دارید، دشت لپاسر می‌تواند یک تور حداقل ۲ روزه را برایتان به ارمغان بیاورد.
انتهای پیام