به گزارش ایسنا، روزنامه الاخبار در گزارشی نوشته است: «حییم وایزمن» اولین رئیس رژیم صهیونیستی که از زمان تشکیل «آژانس یهودی» در سال ۱۹۲۲ ریاست آن را بر عهده داشت و در ادامه به نهاد اجرایی جنبش صهیونیسم ناظر بر مهاجرت به اراضی اشغالی تبدیل شد، گفته بود که «آینده اسرائیل در درجه اول در گروی استمرار موج‌های مهاجران یهود با هدف معکوس کردن معادله جمعیتی موجود و آمادگی برای شرایط جدید است.»
وایزمن در خاطرات خود در اوت ۱۹۴۸ نوشت: «روند مهاجرت به اسرائیل خوب است اما مطلوب آن است که روند آن سریعتر شود.»
این همان استراتژی اصلی تصمیم‌گیرندگان آژانس یهودی است که بر اساس ان تعداد صهیونیست‌ها در فلسطین در سال ۱۹۱۷ حدود ۶۰ هزار تن بود و در سال ۱۹۴۸ به حدود ۷۰۰ هزار تن رسید.
از همان زمان تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی، تصمیم‌گیرندگان آن به خوبی این واقعیت را می‌دانستند که مهاجرت از خارج به داخل فلسطین به منزله اکسیر حیات این رژیم بوده و قطع آن می‌تواند تهدیدی علیه آن و نابودی ظرفیت‌های کارکردی آن باشد.
البته اهمیت این مساله را می‌توان با رویکرد فرهنگی که تصمیم‌گیرندگان ابتدا با تشویق به مهاجرت و سپس با تشویق شهرک‌نشین‌ها به ماندن در این سرزمین در پیش گرفتند، به وضوح متوجه شد.
ناگفته نماند در درگیری که معمولا میان نیروهای اشغالگر و جنبش مقاومت برقرار است، احتمال اندکی وجود دارد که هدف مقاومت رسیدن به ضربه نهایی باشد، این احتمال ضعیف ناشی از نکات متعددی است که مهمترین آنها نبود توازن قوا میان دو طرف و نیز جو پیرامون این درگیری است که اهمیت آن از اولی کمتر نیست.
اما این نکته هم ناگفته نماند که از جمله اهداف مقاومت در آستانه تصمیمش برای ورود به دور جدیدی از درگیری‌ها، ضربه زدن به پایه‌های مختلفی است که طرف اشغالگر بر اساس آنها ایجاد شده و چه پایه‌ای ارزشمندتر از حمله به باور و فرهنگی همانند مفهوم مهاجرت به «سرزمین موعود»؟
امروز در آستانه ورود عملیات طوفان الاقصی به یازدهمین ماه خود می‌توان گفت که بر اساس گزارش‌های موسسه‌ها و تریبون‌های اسرائیلی، تاثیرات آن می‌تواند تنش‌های بزرگی را در بافت جامعه اسرائیلی ایجاد کند و مهمترین آن با موج‌های مهاجرت معکوس که به شدت روبه‌رشد است، نمایان شده، البته باید به این نکته توجه داشت که این دست گزارش‌ها از دستکم دو ماه قبل منتشر نشدند و این نشان می‌دهد که بر اساس برخی ملاحظات مربوط به امنیت داخلی، تصمیمی برای جلوگیری از انتشار آنها گرفته شده است.
نشریه تایمز رژیم صهیونیستی اواخر دسامبر گذشته گزارشی را منتشر کرد که در آن اطلاعاتی به نقل از اداره جمعیت و مهاجرت رژیم صهیونیستی آورده شده، ۴۷۰ هزار صهیونیست پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی مهاجرت کردند و مهاجرت یهودی‌ها به فلسطین در نوامبر ۲۰۲۳ تا حدود ۷۰ درصد در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت.
این روزنامه اوایل ژوئن گذشته نیز در گزارشی نوشت، حدود نیم میلیون اسرائیلی، اسرائیل را ترک کردند و در طول ۶ ماه اول جنگ نیز به آن برنگشتند، میزان افرادی که از این اراضی خارج شدند، حدود ۲۸۵ درصد بیشتر از مدت مشابه در سال ۲۰۲۲ بود.
این آمارها با توجه مدت زمان کوتاه و دشواری‌هایی که در ارائه آمار و ارقام که نیازمند به‌روزرسانی است، قطعا تصویر دقیق و کاملی را ارائه نمی‌دهند، همچنین محال است که این آمارها بدون از عبور از فیلتر مسوولان مربوطه راهی برای انتشار بیابند چراکه نباید تصویر آینده‌ای را که دستکم می‌توانیم بگوییم مجهول است، سیاه کند.
اما قطعا این آمارها نشان‌دهنده بی‌اعتمادی شهرک‌نشین‌ها به رهبرانشان است که از حدود هفت دهه و نیم به توهم‌زایی در میان آنها همچنان ادامه می‌دهند.
بر این اساس، طوفان الاقصی تنها چالشی امنیتی و سیاسی برای اسرائیل نبوده بلکه سوال‌های ماهیتی را ایجاد کرده که احتمالا دریافت پاسخ آنها زمان می‌برد و چه بسا سخت‌ترین روز در تاریخ «اسرائیل» روز پس از توقف جنگ باشد؛ چرا که مقامات باید آمار ثبت و ضبط شده را افشا کنند.
مساله قطعی در اینجا این است که این شرایط منجر به آغاز جنگ سیاسی بی‌امانی خواهد شد که عوامل تشدیدکننده خود را از محیط اجتماعی در آستانه فروپاشی رژیم صهیونیستی و نیز چالش‌های اقتصادی بزرگی خواهد گرفت و این شرایط منجر خواهد شد بسیاری از صهیونیست‌ها از خود این سوال را مطرح کنند که «چرا بمانیم؟» و ترک اراضی اشغالی برای فرار از این همه سختی چه زیانی دارد؟
انتهای پیام