به گزارش ایسنا، یمن در حمایت از غزه با آغاز حملات خود در ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ و انجام دهها عملیات پس از آن، تلاشهای آمریکا و انگلیس را برای شکستن محاصره تحمیل شده بر رژیم صهیونیستی در سراسر دریای سرخ ناکام گذاشته و این عملیات حتی از ناکام گذاشتن این تلاشها فراتر رفته و صنعا در پی حماقت ائتلاف آمریکایی با انجام حملات به مناطق مختلف یمن، اهداف خود را گسترش داده و حالا کشتیهای آمریکایی و انگلیسی را نیز شامل شود.
کارشناسان در این باره معتقدند که عملیات بیسابقه ارتش یمن علاوه بر اینکه مانع از تلاشهای آمریکا و انگلیس برای شکستن محاصره دریایی رژیم صهیونیستی شد، توان نظامی را نشان داد که واشنگتن از آن بیاطلاع بود و در واقع معادلات آن را به هم ریخت.
بهرغم اصرار صنعا برای تحمیل محاصره دریایی بر رژیم صهیونیستی تا پایان محاصره و تجاوزات غزه و هدف قرار دادن کشتیهای این رژیم و کشتیهای آمریکا و انگلیس در نتیجه حماقت آنها با حمله به یمن، اما بر حفظ امنیت ناوبری دریایی برای دیگر کشتیها تاکید دارد و اظهارات مقامات آن گواه این نیت است.
شبکه المسیره امروز (سهشنبه) در گزارشی به نقل از بلومبرگ در این باره نوشت: پس از ۹ ماه تلاش برای توقف عملیات دریایی یمن در حمایت از غزه، ناکامی آشکار و اعلام شده آمریکا در دستیابی به این هدف، واشنگتن را وادار کرد تا دیدگاه خود را نسبت به راهبرد دریایی خود تغییر دهد و به ناتوانی در دستیابی به «بازدارندگی» اعتراف کند.
آمریکا همیشه سعی میکرد «بازدارندگی» موضوع اصلی استقرار نیروهای دریایی آن در منطقه از جمله ناوهای هواپیمابر باشد، اما پس از آنکه نیروهای مسلح یمن توانستند ناو «آیزنهاور» را از دریای سرخ بیرون کنند و جایگزین آن ناو «روزولت» نیز جرأت نزدیک شدن به منطقه عملیاتی یمن را نداشت، فرماندهان دومین ناو هواپیمابر جایگزین (لینکلن) شروع به اعتراف کردند که با یک ماموریت طولانی و دشوار مواجه خواهند شد.
اینها بر اساس اعترافات فرمانده ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا مبنی بر غیرممکن بودن راهحل نظامی است و همزمان رسانههای آمریکایی همچنان اذعان میکنند که دوران ناوهای هواپیمابر و برتری فناوری غرب سپری شده است.
شبکه آمریکایی بلومبرگ در گزارشی که هفته جاری درباره ورود ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن به منطقه برای جایگزینی ناو روزولت منتشر کرد، به نقل از کاپیتان «پیتر ریپی» فرمانده ناو جدید گزارش داد: خدمه باید از نظر ذهنی آماده باشند. او همچنین تلاش کرد تا به سربازانش یادآوری کند «محیطی که با آن مواجه خواهند شد، محیط درگیری خواهد بود».
بلومبرگ در این باره به نقل از کاپیتان «جری تریتز» فرمانده بال هوایی در ناو آبراهام لینکلن نوشت: «این احتمالا یک ماموریت طولانی مدت است». این اظهارات به وضوح بیانگر ناامیدی قبلی و سقوط تصویر «بازدارندگی» مدنظر آمریکا است.
سقف کوتاه آرزوهای فرماندهان ناو هواپیمابر جدید در پی اعترافات چند روز پیش فرمانده ناوگان پنجم آمریکا مبنی بر غیر ممکن بودن اعمال «سیاست کلاسیک بازدارندگی» در یمن است. وی تاکید کرد که ماموریت نیروی دریایی اکنون صرفاً به حفظ فضا برای تصمیم گیرندگان سیاسی برای رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک مربوط میشود.
بلومبرگ در گزارش خود فاش کرد: انتقادهایی وجود دارد که عملیات نیروی دریایی آمریکا از جمله استقرار ناوهای هواپیمابر تاثیر قابل توجهی نخواهد داشت، و حتی خطرناک نیز هست چراکه ارتش آمریکا در گذشته در منطقه هدف قرار گرفته شده است و امروز ارسال تجهیزات نظامی واشنگتن میتواند آمریکا را به یک درگیری منطقهای گستردهتر بکشاند.
در این گزارش به نقل از «مون جکسون» یکی از اعضای هیئت علمی روابط بینالملل در دانشگاه ویکتوریا ولینگتون نیوزلند، آمده است: «ما نیروهای آمریکایی را بدون هیچ دلیل موجهی در معرض آسیب فیزیکی قرار میدهیم و بهویژه استقرار یک ناو هواپیمابر نشاندهنده یک مشکل منحصربهفرد است.» وی همچنین تاکید کرد: استفاده معمول از قدرت در خاورمیانه هیچ سودی برای آمریکا نداشته است.
با توجه به این اعترافات واضح و پی در پی به شکست راهبردهای بازدارندگی دریایی که آمریکا همواره به آن میبالیده است، رسانههای آمریکایی مملو از گزارشها و تحلیلهایی شدهاند که تأیید میکنند دوران هژمونی آمریکا و غرب از نظر قدرت دریایی و فناوریهای نظامی به پایان رسیده است و نبرد دریای سرخ نقطه عطفی تاریخی به سوی پایان این دوران بوده است.
در همین زمینه، مجله آمریکایی «جیکوبین» ( Jacobin) روز دوشنبه گزارشی را منتشر و در آن اعلام کرد: «شرکتهای دفاعی غولپیکر غربی از فناوری پیشرفته برخوردار هستند، اما سیستمهای پیشرفته آنها، از سیستمهای دفاع موشکی معیوب گرفته تا ناوهای هواپیمابر گران قیمت، اغلب در جنگهای نابرابر شکست میخورند.
این مجله در گزارش خود به اتفاقات دریای سرخ و تلاش آمریکا و غرب برای مقابله با عملیات پشتیبانی یمن با زور و تهدید استناد کرد و نوشت نتیجه این اقدامات این بود که پس از چند ماه خشونتبارترین نبردهای دریایی که جهان پس از جنگ جهانی دوم شاهد آن بوده است، توخالی بودن ارعاب آمریکا بیش از پیش آشکار شد؛ طوریکه ناو هواپیمابر آیزنهاور که نماد برجسته قدرت مستحکم آمریکاست، از منطقه عقب نشینی کرد و مشخص شد که حضور این قدرت آتش هیچ کاری برای جلوگیری از ادامه عملیات دریایی یمنیها انجام نداد.
این مجله اشاره کرد: این وضعیت نشان داد که استقرار قدرتمندترین نیروی دریایی تاریخ، برای ایالات متحده از هزینهای که ممکن است مخالفانش متحمل شوند، پرهزینهتر خواهد بود. دلیل آن نیز این است که پهپادهای ارزانقیمتی که محموله کافی را حمل میکنند، باید از دفاع ناو هواپیمابر فرار کنند و یکباره به هدف خود ضربه بزنند و این در حالی است که سیستمهای دفاعی دلاری باید هر بار موفق عمل کنند و مقایسه هزینه یک موشک رهگیر که از حداقل ۲ تا ۲۸ میلیون دلار متغیر است، با هزینه یک پهپاد که از ۲۰ هزار دلار تا ۵۰ هزار دلار تخمین زده میشود، جنبه دیگری از خسارت آمریکا را فاش میکند.
مجله آمریکایی «نشنال اینترست» پا را فراتر گذاشته و اعتراف کرده است که اگر همچنان واشنگتن به ناوها به عنوان محور اصلی راهبرد دریایی خود متکی باشد، دوران ناو هواپیمابر ممکن است با یک فاجعه برای نیروی دریایی آمریکا پایان یابد. این تاکتیک از زمان جنگ جهانی دوم به خوبی به آمریکا خدمت کرده است، اما در فضای جهانی متشنج روزافزون امروزی، چنین اتکای ممکن است یک بار و سنگینی راهبردی باشد.
این مجله در توضیح این موضوع نوشت: آمریکا امروز دیگر بدون رقابت در زمینه درگیریهای دریایی نیست، و رقبا و مخالفان آن راهبردها و سلاحهای موثر بسیاری را برای مقابله با ناوهای هواپیمابر توسعه دادهاند، بنابراین آمریکا باید به منظور جلوگیری از خسارتهای سنگین و فاجعهبار در درگیریها، در راهبرد دریایی خود بازنگری کند؛ چراکه در پی ظهور تسلیحات مافوق صوت و موشکهای ضد کشتی، ناوهای هواپیمابر آمریکایی دیگر کارآمد نخواهند بود.
این تحلیلها و گزارشهای رسانههای آمریکایی نه تنها منعکسکننده تحلیلهای فعالانه درباره آینده درگیریهای واشنگتن است، بلکه به وضوح واقعیت فعلی و شناختهشده شکست راهبردهای بازدارندگی دریایی ایالات متحده را نیز بیان میکند؛ شکستی که شاید پیش از نبرد دریای سرخ چندان آشکار نبود و نبرد نیروهای مسلح یمن در دریا توهمی را که واشنگتن برای چندین دهه بر آن تکیه کرده بود، در هم شکست.
انتهای پیام