مریم خیامی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اوتیسم یک اختلال رشدی، عصبی است که بر توانایی فرد در تعامل اجتماعی تأثیر می‌گذارد و علت آن هنوز مشخص نشده اما با زندگی صنعتی تعداد مبتلایان به این اختلال افزایش یافته است.
وی افزود: به استناد مطالعاتی که در آمریکا انجام شده است نرخ رشد اختلال اوتیسم در سال ۲۰۰۰ یک نفر در ۱۵۰ تولد بود که این رقم در سال ۲۰۱۸ به نسبت یک نفر به ۵۹ تولد افزایش یافته است که این تعداد می‌تواند نگران کننده باشد.
مدیرعامل انجمن اوتیسم کاشان، تصریح کرد: اکنون ۲۲۰ نفر مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در منطقه کاشان شناسایی شده است، اما با توجه به اینکه تعداد تولد در منطقه کاشان ماهانه ۴۷۵ نفر است اگر به نسبت سال ۲۰۰۰ هم حساب کنیم در ۱۰ سال آینده رقم بالایی از مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم قابل پیش‌بینی است.
وی اظهار کرد: برنامه‌های انجمن اوتیسم کاشان در قالب چهار حوزه آموزش و توانبخشی، اطلاع رسانی عمومی، طرح‌های حمایتی و همکاری بین بخشی طراحی شده است که با کمک حامیان نیکوکار اجرا می‌شود.
خیامی پور تصریح کرد: اعتبار سال گذشته موسسه اوتیسم کاشان شامل یک میلیارد و ۶۴۰ میلیون ریال سبد کالا، چهار میلیارد و ۸۰۰ میلیون ریال هزینه جشن‌ها و برنامه‌های مناسبتی و ۱۷ میلیارد ریال هزینه آموزش و توانبخشی بچه‌ها بوده است.
وی تأکید کرد: آموزش و توانبخشی از جایگاه بالایی در روند بهبود اختلال اوتیسم برخوردار است به شرط آنکه در سن طلایی آموزش، شناسایی شده و تحت آموزش درست قرار بگیرند در حالی که بسیاری از مبتلایان اوتیسم در مدارس استثنایی با سایر توان‌یابان از یک مدل آموزش استفاده می‌کنند.
مدیرعامل انجمن اوتیسم کاشان گفت: انجمن اوتیسم کاشان ۱۵۰ نفر را زیر پوشش دارد که ۷۰ نفر آنها بالای ۱۳ سال هستند و اکنون ۷۳ نفر از خدمات مرکز توانبخشی سرای امید استفاده می‌کنند، در حالی که ظرفیت این مجموعه ۵۰ نفر است.
خیامی پور تأکید کرد: مهارت و حرفه‌آموزی مبتلایان بالای ۱۵ سال، با هدف استمرار آموزش بچه‌ها تا پیدا کردن شغل و برگشت به زندگی یکی از ضرورت‌های جامعه اوتیسم است که امیدواریم این مرکز در فضایی به وسعت ۶۰۰ مترمربع در مهرماه آغاز به کار کند.
جامعه درک درستی از اوتیسم و مبتلایان اوتیسم ندارد
همچنین مادر یکی از کودکان طیف اوتیسم به ایسنا گفت: حکایت مادران اوتیسم مانند باغبانی است که پای درخت خشکیده‌ای نشسته‌اند و تلاش می‌کنند که این درخت برگی بیاورد و سبز شود و نیازمند مشارکت همگانی هستیم.
نجمه هنرجو اظهار کرد: کودکان اوتیسم در جامعه ما بی‌پناه هستند و همیشه باید با خانواده همراه شوند و در نهایت درماندگی بارها آرزو می‌کنیم که پیش از ما بمیرند تا بعد از مرگ ما بی‌پناه و تنها نمانند.
وی تصریح کرد: جامعه درک درستی از اوتیسم و مبتلایان اوتیسم ندارد بنابراین کمترین ناآرامی آنها را تحمل نمی‌کنند و خانواده اوتیسم را تحقیر می‌کنند که با این فرزند چرا در جمع حاضر شده‌ایم. من و همسرم برای نگهداری از فرزندمان، حتی نتوانستیم در مراسم بزرگداشت فوت پدرم و پدر همسرم شرکت کنیم.
این فعال اجتماعی افزود: وقتی شانه به شانه فرزندان خود در خیابان راه می‌روید و با آنها حرف می‌زنید و می‌خندید؛ به یاد بیاورید که خانواده‌های اوتیسم نمی‌توانند این لحظه را حتی تصور کنند.
هنرجو تأکید کرد: خانواده‌های اوتیسم هیچ آرامشی ندارند و بالاترین انتظار ما این است که مردم و مسئولان درک درستی از خانواده اوتیسم داشته باشند و برای آموزش و نجات آنها کاری کنند و حداقل فضایی را برای زندگی آرام آنها فراهم کنند حتی اگر دور از شهر باشد.
انتهای پیام