هر سال در ماه محرم، بازار بزرگ تهران سیاه‌پوش می‌شود. دسته‌های عزاداری کسبه در کنار تجربهٔ عمیق سوگواری محرم، اتفاق چشمگیر دیگری را رقم می‌زند: عکس‌های چسبانده شده به پارچه‌های سیاه محرم همان نشانه‌ای است که حرف‌ها در دل خود دارد.
هر کدام از این عکس‌ها و دیوارهایی که معمولا سال‌هاست این تصاویر روی آن‌ها نقش بسته، معمولا داستانی از گذشته را با خود همراه دارند و بیشتر برای کسبه هر کوچه و پس کوچه بازار یادآور خاطراتی است.
با نگاهی به این تصاویر، شاهد میراث زنده‌ای هستیم که توسط اصناف مختلف بازار که سال‌هاست یکی از مهمترین قطب‌های اقتصادی کشور محسوب می‌شود، هستیم.
این سنت، نه تنها نمایانگر احترام و عشق به ماه محرم و عاشوراست، بلکه نشانه قوی از ارزش‌هایی است که درون این جامعه در دوران متمادی شکل گرفته، بسیاری از صاحبان این تصاویر در زمان حیات خود در مجالس امام حسین (ع) نوکری و عزاداری کرده‌اند و پس از وفاتشان حضوری دیگر را تجربه می‌کنند. در فرهنگ ایرانی زنده نگه داشتن یاد درگذشتگان ریشه‌های عمیقی در خود دارد.