حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین شریعتی‌تبار در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اتفاقی که در روز تاسوعا و در سال ۶۱ محرم افتاد این بود که حلقه محاصره نیروهای امام حسین(ع) برای دشمن کامل شد و امام صادق (ع) می‌فرمایند «تاسوعا یَومٌ حوصِرَ فیهِ الحُسَینُ(ع) وَ اَصحابُهُ بِکربلاء وَ اجتَمَعَ عَلَیهِ خَیلُ اَهلِ الشّامِ وَ اَناخوا عَلَیهِ وَ فَرِحَ ابنُ مَرجانَةَ و عُمَرُ بنُ سَعدٍ بِتَواتُرِ الخَیلِ وَ کَثرَتِها وَ استَضعَفوا فیهِ الحُسَینَ(ع) وَ اَصحابَهُ وَ اَیقَنوا اَنَّهُ لایَأتی الحُسینَ(ع) ناصِرٌ و لایَمُدُّهُ أهلُ العِراقِ؛ تاسوعا روزی است که حسین(ع) و اصحابش در کربلا محاصره شدند و سپاه شامی علیه آنان گرد هم آمدند، ابن‌زیاد و عمر بن سعد نیز از فراهم آمدن آن همه نیرو خوشحال شدند و آن روز حسین(ع) و یارانش را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر برای او کمکی نخواهد رسید و عراقیان نیز او را پشتیبانی نخواهند کرد.
وی با بیان اینکه از قدیم الایام گفته شده که روز تاسوعا متعلق به قمربنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس(ع) است که پرچم‌دار قیام کربلا، حامی و محافظ حرم امام حسین(ع) و آب‌آور تشنگان کربلا بودند، افزود: وفاداری و ولایت‌مداری درس‌هایی است که می‌توان از حضرت ابوالفضل(ع) و روز تاسوعا یاد گرفت.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: هنگامی که شمر در روز تاسوعا به کربلا آمد، امان‌نامه‌ای را از سمت ابن زیاد آورده بود و نزدیک خیمه‌های امام حسین(ع) شد و حضرت ابوالفضل(ع) را صدا زد و گفت «من از طرف ابن زیاد برای شما و برادران امان‌نامه آوردم و از حسین جدا شو و تحت امان ما قرار بگیر». حضرت عباس(ع) فرمودند «وای بر تو و امیرت و امان‌نامه‌ای که آوردی و به من پیشنهاد می‌کنی که از امام زمان(عج) و ولی امر خود جدا شوم، هرگز این کار را نخواهم کرد و هرگز این آرزوی تو محقق نمی‌شود».
وی تصریح کرد: حضرت ابوالفضل جلوه ولایت‌مداری و بصیرت خود را به نمایش گذاشتند و وفاداری خود را نسبت به مقام امامت و ولایت نیز به دشمنان نشان دادند. بنابراین ما باید از روز تاسوعا درس وفا، بصیرت، استقامت در مسیر ولایت، امامت و حق به خصوص در فرصت‌های حساس و موقعیت‌های ویژه بگیریم.
شریعتی‌تبار عنوان کرد: امام صادق(ع) در توصیف حضرت ابوالفضل(ع) چند ویژگی را برای ایشان بیان می‌کنند که این موارد درس‌های تاسوعا است. «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّه ِ و أبلی بَلاءً حَسَنا و مَضی شَهیدَا؛ عموی ما، عباس، دارای بینشی ژرف و ایمانی راسخ بود؛ همراه با امام حسین(ع) جهاد کرد و نیک آزمایش داد و در نهایت به شهادت رسید».
وی بیان کرد: حضرت عباس(ع) اهل مواسات، فداکاری، ثبات قدم و وفای به عهد در مسیر حق و ولایت و دارای آگاهی و بصیرت بودند و این موارد پیام‌ها و درس‌هایی است که باید از روز تاسوعا فرا گرفت، زیرا عصر تاسوعا عمر سعد به سپاهیان خود گفت که «ای سپاهیان خدا حمله کنید» و به قدری در آن جبهه بصیرت و ناآگاهی وجود داشت که به جنایتکاران خود که به روی فرزندان پیغمبر(ص) شمشیر کشیدند و آب را برای اهل حرم بستند؛ تعبیر لشکریان خدا را می‌کنند و این امر نشان دهنده بی‌بصیرتی، ناآگاهی و جهالت آن‌ها نیز بود.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: مسئله دیگری که می‌توان از حضرت عباس(ع) یاد کرد این است که زمانی ایشان به شهادت رسیدند امام حسین(ع) فرمودند «چشم‌هایی که تا دیشب از ابهت و ترس تو خواب نداشتند اکنون شادمانند و چشم‌هایی که به خاطر دفاع شما که اهل حرم باشد، راحت بودند پس از شهادت شما نیز خواب ندارند». بدین معنا که مدافع بزرگ حرم بودن، وفا، ایثار، بصیرت و ولایت‌مداری که در اوج خود بود، پیام‌هایی است که می‌توان در روز تاسوعا و از حضرت عباس (ع) آموخت و در آن‌ها تامل کرد.
شریعتی‌تبار اظهار کرد: در زیارت حضرت ابوالفضل العباس(ع) آمده است که «السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ؛ سلام بر تو ای بنده صالح و نیکوکار، بنده فرمانبردار خدا و پیامبر خدا و امیرالمؤمنین و حسن و حسین(ع)». این فراز از زیارت که در ابتدای آن آمده نشان می‌دهد که همه این ویژگی‌ها، شجاعت، بصیرت، ایمان و ولایت‌مداری در آن بنده صالح خدا بودن حضرت عباس (ع) است و اولین صفت از حضرت که در زیارت می‌خوانیم این عبارت است. بنابراین فداکاری و مواسات در پرتو عبودیت و بندگی ایشان مهمترین ویژگی‌های حضرت ابوالفضل العباس(ع) است.
انتهای پیام