به گزارش ایسنا، «عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه رای الیوم در گزارشی نوشت: ارتش رژیم صهیونیستی مدعی شد که حمله خونین به منطقه «مواصی» در غرب خان یونس «محمد الضیف» فرمانده کل گردان‌های القسام و «رافع سلامه» معاونش را هدف قرار داد و برخی رسانه‌های رژیم صهیونیستی این دستاورد را جشن گرفتند اما خوشحالی آنها زیاد دوام نیاورد.
ارتش رژیم صهیونیستی کشتاری را در منطقه مواصی مرتکب شد که ۹۰ شهید و ۳۰۰ زخمی بر جای گذاشت که بیشتر آنها کودک بودند. بیمارستان‌های ویران شده و خالی از هرگونه تجهیزات و دارو، گنجایش این قربانیان و نجات جانشان در یکی از شنیع‌ترین کشتارها در تاریخ جدید را ندارند.
این ادعا که این حمله هوایی بنا به داده‌های اطلاعاتی دقیق از محل این ۲ فرمانده در منطقه مواصی انجام شده است، صرفا یک دروغ مکرر و تلاشی ناکام برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت خونین مثل جنایت‌های قبلی است. فرماندهان القسام از حدود یک سال پیش بچه‌ها و خانواده‌هایشان را ندیده‌اند و زیر زمین زندگی می‌کنند و با مدیریت عالی جنگ و پیروزی‌ها، شب را به صبح می‌رسانند و تعجب نمی‌کنیم اگر در تونلی در زیر اشدود یا بئرالسبع باشند.
این دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی که نتانیاهو و دار و دسته‌اش مدعی هستند توانایی‌های رصد و شناسایی بسیار دقیقی دارند برای هزارمین بار در مقابل اطلاعات مقاومت فلسطین شکست خوردند و اطلاعات مقاومت فلسطین مجددا موفق شد تا آنها را رسوا کند. تقریبا این دهمین باری است که این دستگاه‌ها مدعی می‌شوند که محمد الضیف را ترور کرده‌اند و مجددا شکست سختی خوردند. این مساله درباره «یحیی السنوار» رهبر حماس در نوار غزه نیز صدق می‌کند.
در اینجا باید بیانیه ارتش اشغالگر را یادآور شویم که در آن موفقیت نیروهای خود در ترور «مروان عیسی» معاون الضیف در حمله به یکی از منازل اردوگاه النصیرات در مرکز نوار غزه را اعلام کرد و بعدا کذب این ادعا مثل همیشه مشخص شد.
منطقه مواصی در طول نوار ساحلی از دیرالبلح در مرکز نوار غزه تا مرزهای مصر در جنوب با طول ۱۲ کیلومتر است و دارای واحه‌های کوچک، زمین حاصلخیز، آب‌های زیرزمینی شیرین و تپه‌های شنی زیبا و نرم است. نیروهای رژیم صهیونیستی سال‌ها پیش آن را از صاحبانش گرفته بودند و شهرک‌های «غوش قطیف» را روی آن ایجاد کرده بودند اما در سال ۲۰۰۵ شکست خورده از آنجا عقب‌نشینی کردند. این منطقه به درختان سبزی معروف است که رایحه میوه‌های آن از صدها متری استشمام می‌شود.
این منطقه زیبا توسط بولدوزرها و جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به گورستان‌هایی برای هزاران آواره تبدیل شده است؛ آوارگانی که نتانیاهو به آنها وعده داده بود این منطقه امن است و آنها چادرهایشان را در آنجا برای بار سوم یا چهارم به امید زنده ماندن برپا کرده بودند.
حضور فرماندهان مقاومت در اتاق عملیات‌های خود در زیر زمین که نبردی را با رژیم اشغالگر اداره می‌کنند که طولانی‌ترین و پرهزینه‌ترین جنگ برای این رژیم است و ارتش آن بازدارندگی و قدرت خود را در این جنگ از دست داده است، یکی از مهمترین عناوین شکست‌هایی است که این رژیم متحمل شده است و منجر به نابودی آن خواهد شد.
خیلی مسخره است که نتانیاهو و «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا فرماندهان مقاومت را در لیست تروریستی اسرائیل و آمریکا قرار داده و تحریم‌هایی را علیه آنها مثل مصادره املاکشان یا ممانعت از ورود به آمریکا و اروپا و بستن حساب‌هایشان در بانک‌های جهانی اعمال می‌کنند. برای چه باید السنوار به آمریکا یا محمد الضیف و دیگر فرماندهان مقاومت به کشورهای اروپایی بروند؟ این‌ها کسانی هستند که تونل‌های نوار غزه را ترک نخواهند کرد مگر زمانی که شهید شوند و به دیدار خداوند بروند.
این کشتارهای رژیم صهیونیستی بسیار پرهزینه خواهد بود و عاملان آن چه سیاستمداران و چه نظامیان به مجازاتی که مستحق آن هستند، خواهند رسید و سرنوشتشان بسیار بدتر از همتایان نازی آنها در آلمان و دیگر کشورها خواهند بود. ملت فلسطین که حماسه پایداری و پیروزی را در غزه و کرانه باختری ترسیم کرده‌اند این جنایت‌ها را فراموش نمی‌کنند و نمی‌بخشند و قاتلان را در هر مکانی تعقیب خواهند کرد.
انتهای پیام