به گزارش ایسنا به نقل از دیپلمات، موج اخیر اعتراضات در دانشگاه‌های بنگلادش توجه مردم را به دو موضوع مهم جلب کرده است: بازگرداندن سیستم سهمیه‌بندی در مشاغل دولتی و معرفی طرح بازنشستگی پروتوی. هر دو این موارد باعث ایجاد نارضایتی گسترده در میان دانشجویان و اساتید شده است. پس از تأیید حکم دادگاه عالی در اوایل ماه ژوئیه که سیستم سهمیه‌بندی مشاغل دولتی را بازگرداند، تظاهرات اعتراضی به رهبری دانشجویان آغاز شد. هزاران دانشجو از دانشگاه داکا، دانشگاه راجشاهی، دانشگاه علم و فناوری باشانی، دانشگاه بیگم روکیا و چند دانشگاه دیگر به خیابان‌ها آمدند و بزرگراه‌های اصلی را مسدود کردند تا مخالفت خود را اعلام کنند.
جنبش اصلاح سهمیه بنگلادش در سال 2018 یک رویداد مهم در تاریخ این کشور بود. این جنبش خواستار اصلاحات در سیاست‌های مربوط به استخدام در دولت بنگلادش شد. این اعتراضات توسط شورای حفاظت از حقوق دانشجویان عمومی بنگلادش آغاز شد و در کمتر از دو ماه در سراسر کشور گسترش یافت. این جنبش به سرعت در بین دانشجویان دانشگاه‌های مختلف محبوبیت یافت. در نتیجه دولت مجبور شد تغییرات در سیاست‌های خود در این زمینه اعمال کند.
تحت سیستم استخدام دولتی موجود در بنگلادش، 56 درصد از مناصب دولتی در سطوح ابتدایی برای طبقات خاص در نظر گرفته شده است که عبارتند از: 30 درصد برای فرزندان یا نوادگان جنبش «جنگجویان آزادی» در سال 1971، 10 درصد برای زنان، 10 درصد برای مناطق بر اساس جمعیت، 5 درصد برای اقلیت‌های قومی و 1 درصد برای افراد دارای معلولیت. در نتیجه، تنها 44 درصد از دانشجویانی جویای کار می‌توانند بر اساس شایستگی موقعیت‌های شغلی به دست آورند که همین مساله باعث نارضایتی بخش بزرگی از دانشجویان شد.
دانشجویان اینگونه استدلال می‌کنند که سیستم سهمیه‌بندی تبعیض‌آمیز است و مانع از انتصابات مبتنی بر شایستگی در مشاغل دولتی می شود. دکتر سحاب الدین، دانشجوی دانشگاه راجشاهی و پسر یک مبارز آزادی، در این باره گفت: حتی من که فرزند یک مبارز آزادی هستم، هیچ سیستم سهمیه‌ای نمی‌خواهم. این احساس در بسیاری از دانشجویان وجود دارد که معتقدند سیستم سهمیه‌بندی اصول برابری و انصاف را تضعیف می‌کند.
در این میان، موضع شیخ حسینه نخست وزیر بنگلادش نسبت به اعتراضات گذشته در سال 2018 به طور قابل توجهی تغییر کرده است. او اخیرا اظهار داشت: «چیزی برای عصبانی شدن وجود ندارد، دانشجویان مطالبه‌گر هستند. من کاملا آن را قبول دارم.» این اظهار نظر به وضوح نشان دهنده تمایل به بررسی درخواست های دانشجویان برای اصلاح نظام سهمیه بندی در مشاغل دولتی بود.
انتهای پیام