حامد عسکری امروز ۲۰ تیرماه، در نشست انتقال تجربه «خون والقلم» به بازنگری رسانه در عاشورا پرداخت و اظهار کرد: هنگامی که به قصه عاشورا و کربلا باز می‌گردیم و دقت می‌کنیم، متوجه می‌شویم که جمعی از عناصر دراماتیک در کنار یکدیگر جمع شده‌اند، حتی شهادت امام حسین(ع) باعث اتفاق و اتحاد جامعه می‌شود و اقشار مختلف به عنوان یک پویش اجتماعی در آن شرکت می‌کنند.
وی افزود: واقعه کربلا دارای ابعاد مختلفی از جمله بعد هنری است و در این عرصه آثار هنری متعددی در تمام زمینه‌ها از جمله موسیقی، خوشنویسی، هنرهای نمایشی، تعزیه، نقاشی عاشورایی و ... وجود دارد که هنرمندان در این حوزه‌ها به تولید آثار مشغول هستند.
این شاعر خاطرنشان کرد: در مجلس عزای امام حسین(ع) همه چیز دارای مفهوم و معنا هستند مانند علمی که نماد و نشانگر محتوای مختلف و زیادی است. در ساختار و سازه این علم از جزئیات و علامت‌های بی‌شماری استفاده شده است و اگر متخصص قصد داشته باشد این نشانه و معناها را تفسیر کند باید جزوه طولانی نوشته شود.
عسکری با اشاره به اینکه ایرانیان آمیخته و مانوس با مفهوم عاشورا هستند، گفت: مفهوم عاشورا و کربلا آمیخته با زندگی ایرانی‌ها است و به نوعی سبک زندگی تبدیل شده است. در گذشته هنگامی که برای هیأت خود قصد خرید داشتند ابتدا ۷۲ استکان می‌خریدند که تمام این رفتارها معنا و مفهموم خاص خود را دارد.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) برای جامعه و احیای حق دین خدا و اصلاح جامعه قیام کرد. در رفتارهای امام حسین(ع) با اشخاص نکات آموزنده و حیرت‌آور وجود دارد، به عنوان نمونه زمانی که شخصی به ایشان سنگی پرتاب می‌کرد و به امام ظلم می‌کرد امام حسین(ع) در حق آن شخص دعا و برای او طلب آمرزش می‌کرد، اما زمانی که در واقعه کربلا سربازی به امام حسین(ع) گفت اجازه نمی‌دهم آب بنوشید، حضرت آن فرد را نفرین کردند چون کلمات تمدن‌ساز هستند و بار معنایی دارند.
این نویسنده و روزنامه‌نگار با اشاره به اهمیت رسانه برای تشریح و گسترش شایعات بیان کرد: بهترین بستر برای تشریح دروغ و گسترش آن رسانه است، زمانی که یک حرف را بدون اصول و فهم و معنا در رسانه به اشتراک می‌گذاریم تا بعدها شاهد آثار و نتایج آن هستیم، در واقعه کربلا جدا از اینکه یک رفتار نظامی باشد، رسانه‌ای است که خیر و شر مطلق مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند و یک آرشیو رسانه‌ای محسوب می‌شود.
عسکری اضافه کرد: در زمان امام علی(ع) معاویه به دروغ و حقه گفت که حضرت علی(ع) مانع از رسیدن آب به عثمان شده و لباس شخصی‌های امام علی(ع) باعث کشته شدن عثمان شده‌اند، در حالیکه واقعیت نداشت و آنقدر این دروغ در ذهن مردم تکرار و ته‌نشین شده بود که در سال ۶۱ هجری در عاشورا ابن زیاد دستور داد که از دادن یک قطره آب به امام حسین(ع) ممانعت شود.
وی با اشاره به عملکرد رسانه در رابطه با اهمیت و بزرگ جلوه دادن موضوعی، اظهار کرد: عملکرد رسانه در تشریح و اشاعه دروغ به این صورت است که دال و هسته کوچکی از خبر را متورم می‌کند و مسئله آنقدر گسترش پیدا می‌کند که حتی ناشر آن خبر نیز به آن شک نمی‌کند و ثابت قدم راجع به آن حرف می‌زند؛ همانطور که با مطالعه رفتارهای یزید به وضوح می‌بینیم که با دروغ و نیرنگ واقعیت ماجرا به نحو دیگری نشان داده شد و به نوعی رفتارهای رسانه‌ای عجیب و حیرت‌آوری برای اقناع جامعه و مردم انجام شد که جامعه آن زمان در جو رسانه‌ای آن قرار گرفت.
این نویسنده و روزنامه‌نگار ادامه داد: اولین اقدام دروغ و رسانه‌ای یزید این بود که مفهوم بیعت را تغییر ساختار و ماهیت داد و آنقدر در عمل بیعت‌جوی دینی و فضایی مذهبی اضافه کرد که معنا به کلی تغییر کرد و بیعت نکردن مساوی با خروج از دین شد، چراکه یزید به خوبی می‌دانست به حمایت فردی همچون حسین ابن علی نیاز دارد و امام با او بیعت نکرد و فرمودند هیچگاه فردی مانند من با شخصی مثل یزید بیعت نخواهد کرد.
وی با اشاره به اینکه جو رسانه‌ای یزید افراد زیادی را تحت تاثیر قرار داده بود، گفت: به طور کلی رسانه برای حذف یکی از نخبگان خود باید ابتدا زمینه آن را فراهم کند که ترور شخصیتی رخ دهد و جامعه به آن این اجازه را بدهد که مطابق سلیقه خود رفتار کند، همانطور کاری که جامعه آن زمان با فریب و جو رسانه‌ای یزید در مقابل امام حسین(ع) انجام داد؛ یزید زمینه را به نحوی برنامه‌ریزی کرده بود که مردم کوفه به دلخواه و داوطلبانه مشارکت کرده و قصد داشتند تا امام حسین(ع) را به شهادت برسانند و در ثواب کشته شدن نوه رسول خدا شریک باشند.
عسکری افزود: بیشتر اخباری که موجود است از زبان امام سجاد(ع)، حضرت زینب(س)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که نقل شده واقعیت چه بود و چه چیزهایی بر امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) ایشان گذشته است؛ با وجود سخنرانی‌های امام سجاد(ع) و افشاگری‌های حضرت زینب بازهم نگاهی که در جامعه وجود داشت فرقی نکرد و مردم کوفه معتقد بودند اتفاق مطرح شده باعث شده امام حسین(ع) از بیعت خارج شود.
وی گفت: یزید تمام افراد را با خود همراه و عده‌ای را با وعده پول مامور خود کرده بود، همانطور که به هر کسی وعده داده بود که اگر سر امام حسین(ع) را بیاورند حکومت ری را به او خواهد داد.
انتهای پیام