به گزارش ایسنا، اوکراین که به کمک‌های نظامی اعضای ناتو متکی است، در حال افتتاح یک دفتر کوچک در واشنگتن برای تقویت روابط خود با صنایع دفاعی ایالات متحده است. صرف نظر از اینکه جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا یا دونالد ترامپ، رقیب جمهوری‌خواه او در انتخابات نوامبر ایالات متحده پیروز شوند، ناتو و اوکراین می‌خواهند در موقعیت بهتری برای تامین بیشتر نیازهای دفاعی خود باشند.
از آنجایی که کی‌یف به دنبال همکاری نزدیک‌تر با متحدان برای افزایش تولید تسلیحات و مقابله با روسیه استف شرکت دولتی تسلیحات اوکراین (Ukroboronprom)، اولین دفتر خارجی خود را در واشنگتن افتتاح کرد.
این خبر روز سه‌شنبه در آغاز نشست سران ناتو در واشنگتن منتشر شد، جایی که رهبران اعضا بر لزوم حمایت از اوکراین و اطمینان از آمادگی این ائتلاف برای هر گونه تهدید در آینده تمرکز کردند.
به گفته الکساندر کامیشین، وزیر صنایع استراتژیک اوکراین، کی‌یف در سال ۲۰۲۱ هیچ مهماتی تولید نکرد و جنگ را با ذخایری که در انبارها داشت، آغاز کرد اما این، به سرعت در حال تغییر است، زیرا اوکراین در حال توسعه یک صنعت پیشرفته هواپیماهای بدون سرنشین، تولید تسلیحات بیشتر در داخل و تلاش برای تطبیق عمیق‌تر خود با شرکت‌های دفاعی در ایالات متحده و اروپا است.
اوکراین از زمان آغاز جنگ با روسیه در فوریه ۲۰۲۲ به دنبال تقویت بخش تسلیحات داخلی خود بوده و از متحدان خود خواسته است تا با سرمایه‌گذاری مشترک، سرمایه‌گذاری در مشاغل اوکراینی و سفارش تسلیحات اوکراینی موافقت کنند.
بنابر گزارش رویترز، بخش دفاعی اوکراین که دهه‌ها به دلیل سرمایه‌گذاری کم، تشریفات اداری و فساد متوقف شده بود، تلاش می‌کند با صنعت تسلیحات بسیار پیشرفته‌تر روسیه و بودجه بالاتر رقابت کند.
کامیشین گفت، کی‌یف سال گذشته با دو شرکت آمریکایی برای تولید مشترک گلوله‌های توپ ۱۵۵ میلی‌متری در اوکراین به توافق رسید، اگرچه انتظار نمی‌رفت که تولید حداقل تا دو سال آغاز شود.
وی که پیش از آغاز جنگ روی مزرعه خود کار می‌کرد، افزود: ما خود را از کشور متکی به کشاورزی به زرادخانه دنیایی متفاوت تبدیل می‌کنیم.
جو بایدن روز سه‌شنبه از اختصاص یک بسته دفاع هوایی مهم دیگر برای اوکراین خبر داد و ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو که در حال پایان دوره فعالیت خود است، اعلام کرد که ائتلاف قرارداد استینگر را امضا کرده است.
استولتنبرگ هنگام اعلام این قرارداد گفت: هیچ راهی برای یک دفاع قوی بدون صنعت دفاعی قوی وجود ندارد.
استینگر یک سیستم دفاعی قابل حمل زمین به هوا است که می‌تواند توسط سربازان حمل و شلیک شود یا بر روی خودرو سوار شده و به عنوان دفاع کوتاه برد در برابر هواپیما استفاده شود.
این سامانه ساخت شرکت ریتون (Raytheon) یکی از اولین سلاح‌هایی بود که ایالات متحده پس از آغاز درگیری میان مسکو و کی‌یف به اوکراین فرستاد و اکنون، یکی از صدها نوع سیستم و ده‌ها میلیون گلوله توپ، موشک و مهماتی است که کشورها از انبارهای خود برای کمک به اوکراین خارج کرده‌اند.
اما افزایش سریع فشارها در دو سال گذشته نشان داد که شرکت‌های دفاعی هم در ایالات متحده و هم در اروپا نمی‌توانستند در سطح مورد نیاز در یک جنگ متعارف بزرگ تولیدات داشته باشند.
همچنین به گزارش آسوشیتدپرس، نشست ناتو در شرایط عدم قطعیت در ایالات متحده به دلیل انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر برگزار می‌شود. اختلافات سیاسی در داخل ایالات متحده ارسال تسلیحات به اوکراین را برای ماه‌ها به تعویق انداخت و انتخابات ریاست جمهوری آتی این نگرانی را ایجاد می‌کند که حمایت واشنگتن - با سلاح و نیرو - در صورت تهدید علیه کشورهای عضو ممکن است همیشه تضمین شده نباشد.
الکساندر کامیشین که شامگاه سه‌شنبه در یک رویداد درباره صنعت دفاعی اتحادیه اروپا سخنرانی کرد، گفت رشد صنعت دفاعی اوکراین باید بدون توجه به اینکه چه کسی در انتخابات ایالات متحده پیروز می‌شود، آن را در موقعیت قوی‌تری قرار دهد.
ایالات متحده از زمان آغاز جنگ اوکراین بیش از ۵۳.۶ میلیارد دلار تسلیحات و کمک‌های امنیتی به کی‌یف ارائه کرده است. این حمایت، در شرایطی که ایالات متحده به اسرائیل و تایوان نیز سلاح می‌فرستد، ذخایر آمریکا را تحت فشار قرار داده است. در حالی‌که به گفته موسسه کیل برای اقتصاد جهانی، یک سازمان تحقیقاتی مستقل مستقر در آلمان، سایر اعضای ناتو و دیگر شرکای بین‌المللی در مجموع حدود ۵۰ میلیارد دلار کمک تسلیحاتی و امنیتی ارائه کرده‌اند.
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا روز سه‌شنبه گفت کشورهای ناتو برای اولین بار، هر کدام متعهد می‌شوند که برای تقویت ظرفیت دفاع صنعتی خود برنامه‌ریزی کنند. او خاطر نشان کرد این، به ائتلاف کمک می‌کند «تولید حیاتی‌ترین تجهیزات دفاعی را که در صورت بروز درگیری به آن نیاز داریم، در اولویت قرار دهد.»
۳۲ کشور عضو ناتو دارای اندازه‌ها و قابلیت‌های صنایع دفاعی بسیار متفاوتی هستند، بنابراین برنامه هر کشور می‌تواند بسیار متفاوت باشد، از مشارکت با صنعت تا همکاری با سایر کشورها.
انتهای پیام