به گزارش ایسنا، آموزش محیط زیست به عنوان یکی از ابزارهای اساسی برای افزایش آگاهی و حساسیت افراد نسبت به محیط زیست شناخته می‌شود. از زمانی که بشر پا به کره خاکی گذاشته، همواره با محیط زیست خود تعامل داشته است. اما با رشد جمعیت، توسعه صنعتی و پیشرفت‌های علمی، بحران‌های زیست‌محیطی نیز افزایش یافته‌اند. در دهه‌های اخیر، علاوه بر بحران‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، بحران‌های محیط زیستی نیز به تهدیدات جدی تبدیل شده‌اند. آموزش محیط زیست یکی از حوزه‌هایی است که به دلیل نگرانی‌های جهانی از دهه ۷۰ میلادی به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و همه کشورها به سمت اجرای برنامه‌های آموزشی محیط زیستی هدایت شده‌اند.
محیط زیست به عنوان مجموعه‌ای از شرایط و عواملی که بر حیات و توسعه موجودات زنده تأثیر می‌گذارد، نیازمند حفاظت و توجه ویژه است. افزایش دانش و آگاهی مردم درباره محیط زیست، منجر به افزایش مسئولیت‌پذیری و اقدامات مؤثر برای حفاظت از آن می‌شود. در این راستا، آموزش محیط زیست نقش بسیار مهمی در توسعه مهارت‌ها، نگرش‌ها و انگیزه‌های لازم برای حفظ محیط زیست دارد. این نوع آموزش نه تنها به افراد کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند، بلکه باعث می‌شود تا در سطح فردی و گروهی فعالیت‌های مؤثری برای مقابله با مشکلات زیست‌محیطی انجام دهند.
فرشته افکاری، استادیار برنامه‌درسی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران‌شمال و همکارانش از دانشگاه خوارزمی، تحقیقی را در زمینه آموزش محیط زیست در ایران انجام داده‌اند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش محیط زیست بر افزایش آگاهی و حساسیت زیست‌محیطی در ایران بین سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ صورت گرفته است.
محققان در این تحقیق به بررسی مطالعات مختلف در این حوزه پرداخته‌اند تا تأثیرات آموزش محیط زیست را بر جامعه ایرانی ارزیابی کنند.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که آموزش محیط زیست باعث توسعه آگاهی و حساسیت محیط‌زیستی شده و به عنوان یکی از مهم‌ترین روش‌ها در آموزش افراد برای شناسایی و مقابله با مشکلات زیست‌محیطی محسوب می‌شود.
بر این اساس، آموزش محیط زیست تحت تأثیر هفت عامل قرار دارد که عبارت‌اند از: نیازسنجی، روش آموزش، آموزش رسمی، آموزش غیررسمی، آموزش همگانی، آموزش مادام‌العمر و توسعه پایدار.
نتایج این پژوهش حاکی از آن هستند که در سال‌های اخیر، آموزش محیط زیست برای همه گروه‌ها، به ویژه در قالب آموزش‌های همگانی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. آموزش‌های محیط زیستی به عموم جامعه ضروری است و تأثیر بسزایی در افزایش آگاهی و حساسیت افراد نسبت به مسائل محیط زیستی دارد.
اطلاعات تکمیلی این پژوهش نشان می‌دهند که با گسترش بیماری‌های تنفسی واگیردار مانند کرونا ویروس جدید، نیاز به روش‌های جدید و متنوع برای آموزش محیط زیست احساس می‌شود. استفاده از فضای مجازی، گردشگری مجازی، شبیه‌سازهای محیط زیستی و سایر فناوری‌های نوین می‌تواند به انتقال مؤثرتر دانش و تجربه‌های زیست‌محیطی کمک کند. آموزش محیط زیست به عنوان یکی از راهکارهای مطمئن در حفظ و صیانت از محیط زیست شناخته شده و نیازمند توجه ویژه است.
قابل ذکر است، این پژوهش توسط فصلنامه «آموزش محیط زیست و توسعه پایدار» وابسته به دانشگاه پیام نور به چاپ رسیده است؛ نشریه‌ای که به انتشار مقالات علمی پژوهشی در زمینه آموزش محیط زیست و توسعه پایدار می‌پردازد و به افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت حفظ محیط زیست کمک می‌کند.
انتهای پیام