ارث گزارش کرد، محققان دانشگاه آرهوس به این نتیجه رسیدند که شکار انسان نقش مهمی در انقراض جانوران بزرگ داشته است.
محققان با بررسی زمینه‌هایی مانند زمان انقراض، ترجیحات غذایی، نیازهای آب‌وهوایی، تخمین جمعیت ژنتیکی و شواهد شکار، فعالیت انسانی را به‌عنوان عامل اصلی مشخص کردند.
محققان می‌گویند نتایج بررسی از تأثیر عمده آب‌وهوا در الگوهای انقراض جهانی و نه در شواهد مکانیکی در مقیاس دقیق را حمایت می‌کند و برعکس، حمایت قوی و فزاینده‌ای از فشارهای انسانی به‌عنوان محرک اصلی این انقراض‌ها وجود دارد.
شواهد نشان می‌دهد که انسان‌های مدرن اولیه شکارچیان موثر حیوانات بزرگ بودند که منجر به انقراض ماموت‌ها و تنبل‌های غول‌پیکر در سراسر جهان شدند.
این انقراض‌ها در سرعت‌ها و زمان‌های مختلف اتفاق افتاد، اما پیوسته به دنبال ورود انسان‌های مدرن یا پیشرفت‌های فرهنگی، میزان آن قابل‌توجه بود.
انقراض‌ها در تمام قاره‌ها به جز قطب جنوب و در اکوسیستم‌های مختلف، از جنگل‌های استوایی گرفته تا محیط‌های قطبی رخ داده است.
بسیاری از گونه‌های منقرض شده می‌توانند در انواع مختلف محیط‌ها رشد کنند. بنابراین، انقراض آنها را نمی‌توان با تغییرات آب‌وهوایی که باعث ناپدید شدن یک نوع اکوسیستم خاص می‌شود، توضیح داد.
نتایج این تحقیق در مجله Cambridge Prisms: Extinction منتشر شده است.
انتهای پیام