به گزارش ایسنا، مهمترین چشم اندازهای روش جنگی رژیم صهیونیستی حفظ اشغال محور نتزاریم و محور مرزی فیلادلفیا با شبه جزیره سینای مصر در چارچوب ادامه فشار بر جنبش حماس برای مجبور کردن آن به قبول معامله تبادل اسرا است.
طبق گزارش الاخبار، مقاومت معتقد است که هرگونه تغییری در روشهای جنگی رژیم صهیونیستی که در آن ارتش رژیم صهیونیستی از میزان عملیات خود بکاهد به معنای عقب نشینی از اهداف بزرگ این رژیم است که واقعی نبودن آن ثابت شده است و دشمن بعد از یک ماه یا حتی یک سال مجبور میشود با جنبش حماس مذاکره کند؛ جنبشی که رژیم اشغالگر مدعی است که ساختار نظامی آن را از بین برده است و در مرحله سوم برای ریشه کن کردن نیروهای باقیمانده آن تلاش میکند.
در مورد میدان، هم مقاومت و هم ارتش اشغالگر میدانند که با مرحلهای روبرو خواهند بود که در آن سیستم رزمی که اجازه آسیبرسانی را بدهد، وجود نخواهد داشت، زیرا ارتش تعداد تیپهای رزمی خود را کاهش میدهد و مقاومت مزیت درگیری مستقیم و نبرد در مناطق شهری را از دست میدهد، نبردهایی که مزیت مخفی شدن، کمین کردن، هجوم بردن و گذاشتن تلهها و کمین را به مقاومت میدهد.
در مقابل این واقعیت ارتش رژیم اشغالگر نیروی هوایی را در اختیار دارد که از چند ماه پیش در تمام مناطق شمال غزه نمونهای از شکل مورد انتظار جنگ را اجرا میکند و به ترور نیروهای مقاومت و شخصیتهای تاثیرگذار در بخش خدماتی و اداری حماس میپردازد اما مقاومت 2 محور برای مشغول کردن نیروهای دشمن و ایجاد جنگ فرسایشی علیه آنها دارد. این محورها نوار مرکزی نوار غزه از پایگاه «ناحل عوز» در شرق استان مرکزی و تا سواحل منطقه النصیرات و شهر «الزهرا» است که ارتش رژیم صهیونیستی در آنجا تعدادی پایگاه را تاسیس کرده است و از چند ماه پیش مساحتهای اطراف آن را افزایش داده است تا مقاومت را از قدرت اجرای شلیک راکتهایی مثل یاسین ۱۰۵ و آر پی جی و موشک کورنت محروم کند. موشک کورنت با توجه به سنگین وزن بودن و دشواری انتقال آن تا این مرحله از جنگ نقش محوری نداشته است. به نظر میرسد که مقاومت این موشک را برای آن زمان مورد انتظار ذخیره کرده است.
این سلاح میتواند خودروهای رژیم اشغالگر را از مسافت سه کیلومتری هدف قرار بدهد و این نشان میدهد که در صورتی که مقاومت بتواند این سلاحها را حفظ کند نقش مهمی در مرحله آتی خواهد داشت.
درباره تاکتیک جنگی، دشوارترین مناطق میدانی که اعضای مقاومت در آن جنگیدهاند، شاهد غافلگیریهای حیرت آوری بوده است. از جمله آن کمین النابلسی بود که در آن اعضای مقاومت توانستند تلفات انسانی را به رژیم اشغالگر وارد کنند. با توجه به اینکه مرحله آتی شاهد فشردگی در عملیات ترور از طریق هوایی خواهد بود این مسأله به این معنا است که زیرساخت انسانی مقاومت در معرض فرسایش شدید قرار خواهد گرفت. اما در نهایت الگویی برای جنگهای فرسایشی خواهد بود که در آن ارتشهای نظامی شکست خواهند خورد زیرا دشمنشان گروههای چریکی هستند که مبارزانش با تعداد کمتر از انگشتان یک دست با آنها میجنگند.
انتهای پیام