به گزارش ایسنا، انتخابات یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۹۲ در شرایطی برگزار شد که کشور حوادث سال ۱۳۸۸ را پشت سرگذاشته بود و فضای سیاسی کشور همچنان در تب و تاب اتفاقات بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ بود؛ ثبت نام از داوطلبان نامزدی انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در شرایطی از روز ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۲ آغاز شد که بسیاری در انتقاد از آنچه «وضع موجود» عنوان می‌کردند پا به عرصه رقابت گذاشتند و طی ۵ روز مهلت قانونی، ۶۸۶ نفر شامل ۳۰ زن با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور، برای داوطلبی نامزدی در این انتخابات نام نویسی کردند؛ مهمترین اتفاق یا شاید حاشیه‌ای این مرحله از انتخابات در آخرین ساعات روز پایانی ثبت نام از داوطلبان نامزدی انتخابات رخ داد و آن حضور همزمان آیت الله هاشمی رفسنجانی و اسفندیار رحیم مشایی مشاور وقت رئیس جمهور آن هم با همراهی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت بود؛ این اتفاق از این جهت سریعاً به سر خط اخبار قرار گرفت که آیت الله هاشمی رفسنجانی تقریباً از بعد از اتفاقات سال ۱۳۸۸ در موضعی مقابل با دولت وقت قرار داشت و از سوی دیگر نیز مشایی به دلیل برخی موضع گیری‌ها و اظهار نظرها و همچنین رفتارهایش، از سوی جریاناتی از جناح اصولگرایی به «جریان انحراف» شهرت یافته بود؛ همچنین پیش از این در جمهوری اسلامی ایران سابقه نداشت که رئیس جمهوری در انتخاباتی که در پایان دومین دوره خود برگزار می‌شود اینگونه دست در دست یکی از نزدیکان و اعضای دولت خود وارد ستاد انتخابات کشور شود و مقابل دوربین‌های پرتعداد رسانه‌ها قرار گرفته و تمام قد از او حمایت کند.
پس از پایان مهلت نام نویسی در این انتخابات مطبوعات با تیتر «همه آمدند» به معرفی چهره‌های شاخصی پرداختند که کاندیداتوری خود را اعلام کردند و نام ۳۷ نفر را در این زمینه مطرح کردند؛ چهره‌های شاخصی نظیر اکبر هاشمی رفسنجانی، غلامعلی حداد عادل، محسن رضایی، علی‌اکبر ولایتی، محمدرضا عارف، حسن روحانی، محمدباقر قالیباف، سعید جلیلی، مسعود پزشکیان، اسفندیار رحیم مشایی، محمدرضا رحیمی، منوچهر متکی، رامین مهمانپرست، محمد شریعتمداری، کامران باقری لنکرانی، محمد سعیدی‌کیا، مصطفی کواکبیان، صادق واعظ زاده، محمد غرضی، حسین نصیرزاده، حسن سبحانی، باقر خرازی، علی فلاحیان، روح‌الله احمدزاده کرمانی، اکبر اعلمی، علیرضا زاکانی، علیرضا علی‌احمدی، داوود احمدی‌نژاد، جواد اطاعت، پرویز کاظمی، محمدحسن ابوترابی‌فرد، علی‌اکبر جوانفکر، ابراهیم اصغرزاده، ابوالحسن نواب، طهماسب مظاهری، صاق خلیلیان و قدیری ابیانه در این دوره از انتخابات با حضور در وزارت کشور کاندیداتوری خود را برای انتخابات ریاست جمهوری به طور رسمی اعلام کردند.
پس از پایان مهلت نام نویسی از داوطلبان کاندیداتوری انتخاب و نام نویسی آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس وقت مجمع تشخیص مصلحت نظام در دقایق پایانی، برخی از داوطلبان شاخص نامزدی این انتخابات طی اظهاراتی از عزم خود برای انصراف از ادامه مسیر به نفع هاشمی رفستجانی خبر دادند؛ محمدرضا عارف، حسن روحانی، محمد شریعتمداری و مسعود پزشکیان از جمله افرادی بودند که پیش یا پس از نام نویسی هاشمی رفسنجانی در انتخابات خودشان یا برخی از نزدیکان‌شان اعلام کرده بودند که در صورت حضور هاشمی رفسنجانی در رقابت‌های انتخاباتی، از ادامه حضور در رقابت‌های انتخاباتی به نفع او کناره گیری خواهند کرد؛ اتفاقی که بنا به توصیه هاشمی رفسنجانی به روحانی مبنی بر اینکه «فعلاً بمانید»، رخ نداد و در ادامه نیز فضای انتخاباتی کشور وارد مسیر دیگری شد.
وزارت کشور روز سه شنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲ در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که سعید جلیلی، غلامعلی حداد عادل، محسن رضایی میرقائد، حسن روحانی، محمدرضا عارف، سیدمحمد غرضی، محمدباقر قالیباف و علی اکبر ولایتی نامزدهایی هستند که صلاحیت آنان مورد تائید شورای نگهبان قرار گرفته است؛ به این ترتیب صلاحیت اکبر هاشمی رفسنجانی و اسفندیار رحیم مشایی به عنوان دو چهره بیشتر شناخته شده در کنار شخصیت‌هایی از جمله محمد سعیدی‌کیا، منوچهر متکی، علیرضا زاکانی، محمدحسن قدیری ابیانه، مصطفی کواکبیان، صادق واعظ زاده، منوچهر متکی، روح‌الله احمدزاده کرمانی، سیدمحمدباقر خرازی، علی احمدی، حسین نصیرزاده، حسن سبحانی، علی فلاحیان، اکبر اعلمی، پرویز کاظمی، ابراهیم اصغرزاده، ابوالحسن نواب، طهماسب مظاهری از سوی شورای نگهبان احراز نشد.
پس از خروج فضای سیاسی کشور از شوک رد صلاحیت‌ها، با آغاز فرصت تبلیغات انتخاباتی نامزدهای تائید صلاحیت شده، رایزنی‌ها برای رسیدن به اجماع میان نامزدها آغاز شد؛ در این انتخابات عارف به عنوان نامزد مورد حمایت اصلاح طلبان، روحانی به عنوان نامزد مورد حمایت حزب اعتدال و توسعه، جلیلی، حداد عادل، رضایی، قالیباف و ولایتی نامزدهای اصولگرا و غرضی به عنوان نامزد مستقل حضور داشتند؛ تعدد نامزدهای اصولگرا آنها را به سمت ائتلاف با یکدیگر سوق داد به گونه‌ای که ۳ نفر از ۵ نامزد اصولگرا با یکدیگر اتئلاف کردند؛ غلامعلی حداد عادل رئیس فراکسیون اصولگرایان در مجلس نهم، محمدباقر قالیباف شهردار تهران و علی اکبر ولایتی مشاور بین الملل رهبری «ائتلاف ۲+۱» که بعداً «ائتلاف برای پیشرفت» نام گرفت را تشکیل دادند و اعلام کردند که در نهایت هر کدام که شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات داشت در صحنه رقابت با سایر کاندیداها باقی می ماند و دو نفر دیگر با کناره گیری، به حمایت از او می‌پردازند؛ اتفاقی که در نهایت به سرانجام نرسید و از بین این ۳، تنها کسی که به این ائتلاف پایبند ماند، حداد عادل بود.
در جریان مقابل، به دلیل نزدیکی مواضع روحانی و عارف، بسیاری گروه‌ها و سیاسیون نزدیک به این ۲، درخواست‌هایی برای تشکیل ائتلاف اصلاحات - اعتدال مطرح کردند؛ عمده این درخواست‌ها نیز متوجه عارف بود و بسیاری در تلاش بودند که او را مجاب به کناره گیری به نفع روحانی کنند؛ درخواست‌هایی که بی نتیجه نماند و در نهایت منجر به کناره گیری عارف به نفع روحانی شد؛ به این ترتیب انتخابات با رقابت میان ۶ نامزد - سعید جلیلی، محسن رضایی، حسن روحانی، سیدمحمد غرضی، محمدباقر قالیباف و علی اکبر ولایتی در روز ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ برگزار شد. در این انتخابات ۵۰ میلیون و ۴۸۳ هزار و ۱۹۲ نفر واجد شرایط رای دادن بودند که از این تعداد ۳۶ میلیون و ۷۰۴ هزار و ۱۵۶ نفر با حضور در پای صندوق‌های رای، در این انتخابات مشارکت کردند و مشارکتی ۷۲.۷ درصدی را رقم زدند؛ مشارکتی که موجب شگفتی برخی شد که معتقد بودند بعد از انتخابات ۱۳۸۸ و اتفاقات بعد از آن، انتخاب مردم قهر با صندوق‌های رای خواهد بود.
بر اساس اعلام وزارت کشور، بر اساس نتایج شمارش آرا حسن روحانی ۱۸ میلیون و ۶۱۳ هزار و ۳۲۹ رای (۵۰.۷۱ درصد)، محمدباقر قالیباف شش میلیون و ۷۷ هزار و ۲۹۲ رای (۱۶.۵۶ درصد)، سعید جلیلی چهار میلیون و ۱۶۸ هزار و ۹۴۶ رای (۱۱.۳۶ درصد)، محسن رضایی سه میلیون و ۸۸۴ هزار و ۴۱۲ رای (۱۰.۵۹ درصد)، علی‌اکبر ولایتی دو میلیون و ۲۶۸ هزار و ۷۵۳ رای (۶.۱۸) و سیدمحمد غرضی ۴۴۶ هزار و ۱۵ رای (۰.۸۸ درصد) کسب کردند و به این ترتیب حسن روحانی به عنوان هفتمین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.
انتهای پیام