سمیرا حسینی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ویژگی‌های کاراکتری که در نمایش «کوچه عاشقی» ایفای آن را برعهده دارد گفت: شخصیت «بدری» دارای وجوهی چندگانه بوده و نسبت به کاراکتر شخصی من بسیار تفاوت بسیاری دارد. مدتی است تلاش می‌کنم تا نقش‌های متفاوتی را برعهده بگیرم و علاقه‌ای به شخصیت‌های کلیشه‌ای و یا کاراکترهای نزدیک به ویژگی‌های شخصیتی خودم ندارم. بسیار به نقشی که در «کوچه عاشقی» آن را ایفا می‌کنم علاقه‌مند هستم. آقای دری نمایشنامه جذابی را نوشته اند و من تلاش می‌کنم تا در هر اجرا، نکته تازه‌ای را به نقش خود اضافه کرده و کاراکتر را کامل کنم.
حسینی ادامه داد: «بدری» دارای شخصیتی دوگانه است و کاراکتر اصلی خود را از دیگران پنهان می‌کند و نقابی بر چهره دارد که با آن مقابل دیگران ظاهر می‌شود. در روند پیشرفت نمایش، مخاطب با هر دو شخصیت نهفته در وجود بدری رو به رو می‌شود.
این بازیگر درباره چگونگی نزدیک شدن خود به این شخصیت نیز اظهار کرد: یکی از خصیصه‌های نقش‌های متفاوت این است که کاراکتر در ابتدا توسط نویسنده به خوبی خلق شده و از شخصیت‌پردازی کاملی برخوردار باشد. اگر نویسنده این کار را به خوبی صورت داده باشد، حدود ۷۰ درصد مسیر موفقیت طی می‌شود. کاراکتر بدری در متن دارای مشخصه‌ها و ویژگی‌های برجسته‌ای بوده و روی کاغذ به درستی شکل گرفته است. در نتیجه من می‌توانم برای پرداخت بهتر آن، تمرکز خود را بر مواردی نظیر صداسازی، بیان، میمیک چهره و… قرار دهم.
حسینی درباره دلیل حضور مداوم بر صحنه تئاتر عنوان کرد: من کار خود را از تئاتر آغاز کردم. رشته تحصیلی‌ام در دانشگاه ادبیات نمایشی بوده است و به واسطه حضور در این هنر وارد عرصه حرفه‌ای شدم. علاقه اصلی‌ام هنر نمایش و حضور روی صحنه است. مشتاقم تا ایفای نقش کاراکترهایی متفاوت را بپذیرم و شخصیت‌هایی که در جهان واقع امکان زیست آن‌ها را ندارم، روی صحنه تئاتر تجربه کنم.
وی افزود: بازیگری در مدیوم‌های سینما، تلویزیون و تئاتر با یکدیگر متفاوت است و در این بین، حضور زنده صحنه تئاتر و تداومی که در آن جاری است، حس و حال متفاوتی را برای بازیگر ایجاد می‌کند. من به فعالیت در این سه مدیوم علاقه‌مند هستم و تلاش می‌کنم تا هر سال حداقل در یک نمایش حضور پیدا کنم، چراکه عقیده دارم بازیگری بر صحنه تئاتر، بازیگر را به روز نگه می‌دارد.
این بازیگر بیان کرد: زمانی که تنها به بازیگری در عرصه تصویر مشغول می‌شوم، نوعی رکود را حس می‌کنم اما ایفای نقش در تئاتر، من را به روز نگه می‌دارد. حتی هنگامی که به دلایلی همچون ایفای نقش در یک سریال برای مدت طولانی در فضای تئاتر حضور ندارم نیز تلاش کردم تا تمرین‌های شخصی خود را ادامه داده و با متن‌های مختلف درگیر باشم.
زمانی که نقش متفاوت می‌خواستم، مخالفت می‌کردند
بازیگر مجموعه «آسمان همیشه ابری نیست» درباره اینکه آیا حضور بر صحنه تئاتر برای علاقه‌مندان به بازیگری یک ضرورت است یا خیر گفت: حضور در تئاتر و یا قاب تصویر یک انتخاب شخصی است و فرد باید خود مسیر درست را انتخاب کند. برخی از بازیگران مطرح سینما هنگامی که در یک نمایش حضور پیدا کرده‌اند نتوانستند ارائه مناسبی داشته باشند و شکست خورده‌اند. هر فرد باید نسبت به توانایی‌های خود شناخت کافی داشته باشد. به عقیده من حضور بازیگران تئاتر در سینما مسیر صحیح‌تری است. چراکه «تئاتر»، هنر مادر در میان هنرهای نمایشی به شمار می‌رود و فردی که در بازیگری تئاتر تسلط لازم و کافی را داشته باشد می‌تواند در سایر عرصه‌های مرتبط با بازیگری نیز موفق عمل کند. برای افرادی که با حضور در سینما و تلویزیون بازیگری را آغاز کرده‌اند، حضور بر صحنه تئاتر کار دشواری است و گاهی لازم است تا این افراد دوره‌های آموزشی مختلفی را برای فعالیت در این عرصه پشت سر بگذارند.
سمیرا حسینی درباره تجربه طیف متعددی از نقش‌ها در سال‌های اخیر در فضای تئاتر بیان کرد: اوایل که کار خود را با بازی در نقش‌های مختلف سریال‌های تلویزیونی آغاز کرده بودم، ساخت تله فیلم نیز به صورت جدی دنبال می‌شد و در نتیجه پیشنهادهای زیادی داشتم. اما از جایی احساس کردم نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شود، عموما به دلیل ویژگی‌های ظاهری من است و به دلیل چهره معصوم، نقش‌هایی در یک طیف مشخص پیشنهاد می‌شد. اما پس مدتی به این نتیجه رسیدم که انگار در حال تثیبت شدن در قالب برخی شخصیت‌ها هستم. به همین دلیل در بسیاری از آثار پیشنهاد شده حضور پیدا نکردم، با وجود اینکه سریال‌ها و فیلم‌های بسیار خوبی هم بودند؛ چراکه می‌خواستم نقش‌های متفاوتی را ایفا کنم.
این بازیگر تئاتر خاطرنشان کرد: زمانی که طبق فیلمنامه‌های پیشنهادی این موضوع را با کارگردان مطرح کرده و نقشی متفاوت را طلب می‌کردم، مخالفت می‌شد. این موضوع که بسیاری از کارگردانان و تهیه‌کنندگان سینمای ایران بر اساس ظاهر، بازیگر آثار خود را انتخاب می‌کنند، موضعی کاملا غلط است. در سینمای ایران و جهان نمونه‌های فراوانی وجود دارند که شکستن قالب‌های اینچنینی به نتایج درخشانی منجر شده است. به دلیل رویکرد ریسک‌ناپذیر، مدتی نقش‌های مختلف را قبول نکردم و کم کار شدم. خوشبختانه با روندی که در پیش گرفتم در فضای تئاتر و سریال‌های نمایش خانگی توانستم نقش‌های متفاوتی را ایفا کنم.
حسینی در پایان این گفت‌وگو، درباره تجربه اجرای نمایش «کوچه عاشقی» در فضای باز محوطه کاخ سعدآباد نیز گفت: تجربه بسیار جالبی است و وجود اکسیژن باعث می‌شود تا تماشاگر احساس خستگی نداشته باشد. عموما عمده سالن‌های تئاتر در ایران دارای استانداردهای مشخص بین‌المللی نیستند. فضای باز و هوای تازه باعث ایجاد حسی مثبت در تماشاگر می‌شود. اجرا در شب و بهره‌گیری از عنصر نورپردازی باعث می‌شود تا تمرکز مخاطب تنها بر صحنه نمایش باشد. برای من تجربه اجرا در ایوان عطار اتفاق جذابی بود و این موضوع، اتمسفر خاصی را به کار می‌بخشد.
انتهای پیام