به گزارش ایسنا، مهدی حسینی، سرپرست فدراسیون راگبی در نشست خبری که امروز در محل فدراسیون برگزار شد، اظهار کرد: از سال ۱۳۹۸ وارد هیات‌رئیسه انجمن راگبی شدم و سال ۱۳۹۹ به‌عنوان رئیس انجمن راگبی حکم گرفتم. در سال ۱۴۰۰ پس از ۵ سال با وجود اعزام نداشتن در این رشته، تیم‌های ملی دختران و پسران را به غرب آسیا اعزام کردیم. وقتی ۵ سال یک رشته ورزشی اعزام نداشته باشد و فقط فعالیت داخلی داشته باشد، به رشته همگانی تبدیل می‌شود.
وی افزود: وقتی راگبی را به قهرمانی تبدیل کردیم به ورزشکاران انگیزه دادیم و کار را شروع کردیم. در دوحه قطر با چالش‌هایی مواجه بودیم به خصوص اینکه تیم‌های عربی اکثر بازیکنان و مربیان‌شان را از انگلیس، نیوزلند و استرالیا می‌آورند. در غرب آسیا در بخش مردان دوم و در زنان سوم شدیم.
حسینی خاطرنشان کرد: تلاشمان توسعه این رشته بود و حتی کلاس‌های متعدد داوری و مربیگری را برگزار کردیم و بیش از ۱۰۰ مربی تاپ آسیا را آموزش دادیم. با کشور عراق برای توسعه راگبی در این کشور تفاهم‌نامه متعقد کردیم به طوری که سرمربی عراق، یک ایرانی است. سعی کردیم چارچوبی برای استان‌ها قرار بدهیم.
وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۱ پسران ما در اندونزی مقام چهارم جام آسیایی را کسب کردند. ۱۴۰۲ علاوه بر لیگ، دختران ما در مسابقات آسیایی دوحه به مقام سوم رسیدند به رغم اینکه شانس قهرمانی داشتند. تیم پسران در تورنمنت استانبول مقام دوم را کسب کردند. در حال حاضر در اسپانیا، ترکیه، آلمان، انگلیس، هلند و ترکیه لژیونر داریم.
وی با اشاره به «کارنامه موفق این رشته طی ۳ سال گذشته،» افزود: سعی کردیم راگبی را به‌عنوان یک ورزش چمنی با یک استانداردهای قابل‌قبول برای افتخارآفرینی و آینده معرفی کنیم. امسال شانس قهرمانی آسیا در زنان هستیم. میانگین سنی تیم ما ۲۱ سال است و قبلا ۳۰ سال بود. امسال و سال قبل در راگبی شخصیت برجسته سال آسیا شناخته شدم. جزو ۶ رشته اول المپیکی در جهان هستیم. نزدیک ۱۵۰ فدراسیون در جهان داریم که ۳۷ تای آن آسیایی هستند. برای این جایزه شخصیت سال نفرات زیادی کاندیدا هستند اما برای اولین بار برای ایران چنین افتخاری کسب کردیم اما دریغ از اینکه یکی از مسئولان وزارت ورزش به من پیام بدهند یا تبریک بگویند.
وی درباره علت انجمن شدن این فدراسیون گفت: حدود ۳ سال قبل یک نامه‌ای از سوی ورلدراگبی به کنفدراسیون آسیا آمد و رئیس آسیایی با وزیر وقت ورزش و جوانان و رئیس وقت کمیته ملی المپیک دیداری داشتند که با درخواست فدراسیون جهانی، سجادی دستور تغییر راگبی به فدراسیون را داد. در سال ۱۳۸۹ هم راگبی از فدراسیون بر اثر درگیری رئیس فدراسیون با یک نفر دیگر، به انجمن برگشت و دیدیم چه اتفاقاتی رخ داد. طعم تلخ انجمن شدن را چشیده‌ایم و الان ۳۰۰۰ امضا از سوی بچه‌های راگبی به وزارت و آسیاراگبی فرستاده‌اند. شنیده‌ام نامه‌ای به کمیته فرستاده‌اند ولی ما اطلاع نداریم. هاشمی (وزیر ورزش و جوانان) بدون اینکه پاسخی بدهد، طبق اختیارات وزارتی دستور به انجمن شدن داده است بدون این که دلیل خاصی را بابت این تغییر و تحولات به ما عنوان کنند.
حسینی تاکید کرد: جای تاسف داد که این مساله کارشناسی هم نشده است. ابتدا باید این مساله کارشناسی شود و وقتی یک وزیر از یک دولت بیرون آمده و وزیر دیگری هم از همان دولت بیرون آمده چرا باید تغییر رویکرد بدهد؟ فکر نمی‌کنم معاون وزیر صحبت خودش را گفته باشد، قطعاً صحبت بالاتر است. اسبقیان به من گفت نامه‌ای برای انجمن شدن راگبی فرستاده‌ایم که من آن نامه را دریافت نکرده‌ام. دلیلی برای این کار نداشتند. ما باید این را در خانواده خودمان حل کنیم و نباید کار به ورلدراگبی و آسیاراگبی برسد. چندین بار از وزیر ورزش درخواست کردم که خدمتشان برسم و در این زمینه حرف بزنیم ولی به من وقت ندادند. ما در رشته‌های تیمی مشکل داریم و نباید دستاوردهای راگبی را نادیده بگیریم.
سرپرست فدراسیون راگبی ادامه داد: در سال ۱۳۸۹ برای اولین بار از این موضوع ضربه خوردیم و این باورکردنی نیست. ثبات در دستگاه ورزش با این وضعیت زیر سوال می‌رود. امیدوارم شنیده‌های ما صحیح و درست نبوده باشند. قوانین را نمی‌دانم ولی فدراسیون‌هایی که المپیکی هستند و مخاطب داخلی دارند، اگر به انجمن تبدیل شوند آسیا و ورلدراگبی می‌تواند واکنش نشان بدهد. الان بچه‌ها به این سازمان‌ها نامه فرستاده‌اند و اعتراض کرده‌اند. فکر نمی‌کنم به راحتی بتوانند به انجمن تبدیل کنند. اگر کارشناسی می‌کردند و دلایلی محکمی می‌آوردند، ما می‌پذیرفتیم. ما دستاورد و توسعه داشتیم. ما بدون زیرساخت و زمین، توسعه دادیم.
وی گفت: رشته‌هایی داریم که المپیکی نیستند، ۲۰ سال است عنوان نگرفته‌اند، جمعیتی ندارند و توسعه نیافته‌اند ولی فدراسیون هستند. جای سوال است که ما با این همه موفقیت چرا باید بلاتکلیف بمانیم؟
وی با اشاره به بحث تجلیل از مدال آوران و تجلیل نکردن از مدال آوران راگبی افزود: مبنای کسب عنوان آسیایی، شوراست. شورای برون‌مرزی به اعزام نگاه می‌کند و اجازه می‌دهد. ما عنوان و مقام کسب کردیم و اگر به ما زنگ می‌زدند، بچه‌های ما با افتخار برای دیدار با مسئولان می‌رفتند.
وی تاکید کرد: نزدیک تجلیل رئیس‌جمهور از ورزشکاران، اسم بچه‌های ما در لیست تجلیل بود ولی سه روز مانده به مراسم، اسم راگبی حذف شد و واقعا جای تعجب داشت. من برای شخصیت برجسته شدن از کشورهای مختلف پیام تبریک گرفتم ولی از داخل هیچ‌کسی پیام نداد و آسیاراگبی هم پاسخی نگرفت. مدال دختران ما از خیلی رشته‌ها بهتر بود ولی از ما تجلیل نکردند. من به مشاور و معاون وزیر نامه نوشتم و اعتراض کردیم ولی فقط سکوت دیدیم. وقتی مسئول هستی باید پاسخگو باشی. اینها اصلا پاسخ نمی‌دهند و سکوت می‌کنند. شاید ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون زندگی بچه‌های ما را تغییر بدهد.
وی تاکید کرد: در قانون چیزی به‌نام انجمن مستقل نداریم. وزارت ورزش وقتی طرحی به این اسم ندارد، چطور باید یک فدراسیون را به انجمن مستقل تغییر دهد، واقعا متوجه این موضوع نبودم. ما فدراسیون هستیم. یکی از مسئولان به من گفت به شما نامه محرمانه داده‌ایم که انجمن شده‌اید، در صورتی که من چیزی نگرفته‌ام. محتوای این نامه به اصطلاح محرمانه را هم به ورزشکاران گفتند. باید دلسوزهایی در وزارت ورزش باشند که نگذارند کار به جاهای دیگر برسد. نمی‌دانم دلیلش چیست، شاید می‌خواستند این کار را انجام بدهند ولی خطرات زیادی پیش روی ماست. یک دلیل بگویند تا من با جامعه راگبی حرف بزنم که علت این تغییر وتحولات چه بود. نمی‌گویند که چرا می‌خواهند ما را به انجمن تبدیل کنند.
وی خاطرنشان کرد: دهه ۷۰ تعداد فدراسیون‌های ما ۲۴ تا بود، چرا الان ۵۴ تا شده؟ پس روندمان رو به رشد بوده است. کوبیدن یک رشته ورزشی و کوچک کردنش یعنی نمی‌خواهیم توسعه پیدا کند. بروید و بودجه فدراسیون انجمن‌های ورزشی را با ۲۰ رشته بپرسید؛ بودجه‌ای ندارند. آسیاراگبی از من توضیح خواسته ولی من هنوز پاسخی نداده‌ام و منتظر تصمیمات داخلی هستم. نامه‌ها با فیلم مصاحبه انجمن شدن فدراسیون راگبی را فرستاده‌اند به آسیاراگبی. جالب است بدانید که بعضی از مسئولان اصلاً راگبی را نمی‌شناسند. حتی برخی از مسئولان در سطح بالای وزارت از من پرسیدند که کلاه راگبی را از کجا می‌خرید؟ راگبی اصلا کلاه ندارد و با فوتبال آمریکایی اشتباه گرفته‌اند. راگبی از سال ۱۸۲۳ متولد شده و آمریکایی هم نیست؛ ولزی است. در ۱۹۰۰ المپیکی شده و از سال ۱۳۲۹، از قدیمی‌ترین رشته‌های ایران هم است.
حسینی در پاسخ به این پرسش که چه انتظاری از وزارت ورزش دارد؟ تصریح کرد: بستگی به وزارت ورزش و جوانان دارد. اختیاراتی دارند و وظایفی. وقتی وزارت توسعه و زیرساخت به این فدراسیون نداده نباید یک کلاف سردرگم بسازیم. وزارت ورزش به‌قدری که به اختیاراتش توجه می‌کند، باید به وظایفش هم توجه کند. زمین شماره ۴ آزادی که برای ما بود را به بخش خصوصی برای اجاره دادند واقعا دلیلش را متوجه نشدیم الان هم انجمنش می‌کنند، زمینش را از آن می‌گیرند، بودجه‌اش را حداقل می‌کنند؛ هدف چیست؟ می‌خواهند دورهمی‌اش کنند؛ اگر ببینم نتیجه نمی‌دهد، نمی‌مانم.
وی در پایان در خصوص اعتبارات این فدراسیون نیز گفت: نوشته بودند که راگبی سال قبل ۵ میلیارد پول گرفته، ما بیش از ۲ میلیارد از وزارت گرفتیم. فکر می‌کنم مصوبه آن ۴ میلیارد است. امسال هم چیزی نگرفته‌ایم و فقط ۹۰۰ میلیون تومان بابت بدهی‌های بلیت‌هایی که خریده بودیم، دریافت کردیم.
انتهای پیام