این قطعنامه در حالی مدعی است ایران تعهدات خود نسبت به معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) را نقض کرده که تا کنون و در تمام بازرسیهایی که مکررا آژانس نسبت به مراکز هستهای ایران به عمل آورده، هیچگونه نشانهای دال بر غیرصلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای ایران کشف نکرده است.
قطعنامه اخیر شورای حکام رای مثبت ۲۰ کشور را به همراه داشت و ۱۲ کشور هم به آن رای ممتنع دادند. به علاوه این قطعنامه با مخالفت و رای منفی دو کشور چین و روسیه مواجه شد. وزارت امور خارجه ایران در واکنش به این قطعنامه اعلام کرد صدور چنین قطعنامهای هیچ تأثیری بر اراده جمهوری اسلامی ایران برای ادامه بهرهبرداری صلحآمیز از انرژی هستهای و عملیاتی ساختن طرحهای توسعهای هستهای خود مطابق با حقوق کشور ذیل معاهدات ذیربط بینالمللی ندارد.
داریوش پایسته، تحلیلگر مسائل بینالملل در گفتوگو با ایسنا با تاکید بر اینکه تصویب این قطعنامه آوردهای برای تروئیکا ندارد، اظهار کرد: حتی اگر آژانس واقعا از منظر فنی اقدام به صدور این قطعنامه کرده باشد، باز هم عملا اتفاقی چندان منفی برای ایران محسوب نمیشود، زیرا در این قطعنامه تنها از ایران خواسته شده است که فورا به ابهامات آژانس پاسخ دهد و بازرسین حرفهای را بازگرداند. لذا در این مرحله عملا چیزی به ضرر ایران صادر نشده است.
وی ادامه داد: اکنون بدترین حالت این است که قطعنامه اخیر شورای حکام وارد شورای امنیت شود. اما با توجه به اینکه چین و روسیه در شورای حکام به این قطعنامه رای منفی دادند، در شورای امنیت نیز آن را وتو خواهند کرد. یعنی عملا به لحاظ فنی این قطعنامه برای تروئیکا هیچ دستاوردی ندارد.
این تحلیلگر مسائل بینالملل افزود: اما به نظر میرسد این قطعنامه بیشتر از اینکه جنبه فنی داشته باشد، دارای جنبه سیاسی است با این هدف که هم نوعی ایرانهراسی در منطقه ایجاد کند، هم تعاملات نظامی جمهوری اسلامی و روسیه را تحت تاثیر قرار دهد و هم بر مسائل داخلی ایران تاثیرات منفی بگذارد.
پایسته با اشاره به اینکه ترویج ایرانهراسی یکی از اهداف اروپا و آمریکاست، عنوان کرد: در همین راستا تروئیکا سعی دارد بگوید ایران در حال حرکت به سوی تسلیحات هستهای است، به کنوانسیونهای بینالمللی بیتوجه است، از قواعد NPT تبعیت نمیکند و خود را ملزم به رعایت دستورالعملهای آژانس انرژی اتمی نمیداند. لذا ممکن است در آینده تروئیکا تصمیم بگیرد اقداماتی را برای الغای قطعنامه ۲۲۳۱ (قطعنامهای که منجر به امضای برجام شد) انجام دهد تا ایران تحت فشارهای بیشتری قرار گیرد.
وی اضافه کرد: یعنی در حقیقت در شرایطی که ایران از یک سو در حال تلاشهای منطقهای و رایزنی در خصوص جنگ غزه است و از سوی دیگر با مسائل داخلی از جمله انتخابات ریاستجمهوری مواجه است، تروئیکا میخواهد ایران را آچمز کند تا تن به هر خواستهای بدهد.
این تحلیلگر مسائل بینالملل با اشاره به انفعال نسبی آمریکا در جریان تصویب قطعنامه اخیر شورای حکام، گفت: این ناشی از نزدیک بودن به زمان انتخابات آمریکا میشود. در شرایط فعلی ایالات متحده دنبال تنش و بحران نیست، کما اینکه از اسرائیل هم میخواهد که به جنگ غزه پایان دهد تا از ایجاد بحرانهای بیشتر جلوگیری کند.
پایسته با اشاره به پایبندیهای ایران نسبت به تعهدات هستهای خود، عنوان کرد: ایران دومین کشور خاورمیانه بود که عضویت در NPT را پذیرفت و به تعهدات خود نسبت به عدم ساخت سلاح هستهای پایبند ماند، اما متأسفانه آژانس به بخشی از تعهدات خود در قبال ایران عمل نکرده است، از جمله اینکه طبق ماده ۴ معاهده NPT باید خدمات و تکنولوژیهای لازم برای استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای در اختیار کشورهای عضو قرار گیرد. آیا ایران به عنوان یک عضو NPT توانسته به این خدمات دسترسی داشته باشد؟ واضح است که این ماده در قبال ایران اجرا نشده است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال ما و ژاپن تقریبا همزمان عضو NPT شدیم، اما اگر تعداد نیروگاههای اتمی ایران و ژاپن نسبت به وسعت سرزمینی این دو کشور را با هم مقایسه کنیم، کاملا سیاسیکاری و برخوردهای دوگانه را در رفتار آژانس در قبال کشورها میبینیم. ممکن است چنین رفتارهایی به انضمام قطعنامه اخیر شورای حکام، ایران را به این نتیجه برساند که عضویت در NPT عملا هیچ آوردهای برای کشور ندارد.
انتهای پیام