تفاوت ورق St52 با St37 در چیست

ورق های St52 و St37 هر دو در دسته شیت های ساخته شده از فرایند نورد گرم یا ورق سیاه قرار دارند که بر اساس استاندارد DIN17006 آلمان تولید و نام گذاری می‌شوند.

به گزارش ایسنا به نقل از آنلاین سازه، عبارت st در ابتدای نام این ورق ها به کلمه آلمانی «stahl» اشاره می‌کند که معادل «steel» در زبان لاتین و فولاد در زبان فارسی است. اعدادی که بعد از این عبارت نوشته می‌شوند هم حداقل استحکام و مقاوت فولاد را نشان می‌دهند؛ از این رو تنها با توجه به نام این پلیت ها در استاندارد آلمانی DIN17006، تا حد زیادی می‌توانید متوجه تفاوت ورق St52 با St37 بشوید؛ با این حال، در ادامه جنبه‌ های گوناگون تفاوت این ورق ها را بیشتر توضیح خواهیم داد.

ورق St52 چیست؟

شیت های St52 از جمله ورق های فولادی کم کربن به شمار می‌آیند که در ترکیب شیمایی آن ها مقدار قابل توجهی منگنز و سیلسیم وجود دارد. این پلیت ها از استحکام فوق العاده ای برخوردارند و به همین دلیل، در جاهایی که به این ویژگی نیاز باشد، کاربرد دارند. وجود عنصر منگنز در ساختار ورق St52 یکی از دلایل اصلی استحکام آن و مقاومتش در برابر ضربه و سایش می‌باشد. البته میزان کربن مورد استفاده در این شیت ها هم از ورق های St37 مقداری بیشتر است که این مورد هم در استحکام شان بی تاثیر نیست. مقاومت تقریبی این پلیت ها حدود ۵۲۰ مگا پاسکال می‌باشد.

ورق St37 چیست؟

این نوع ورق ها هم در فرایند نورد گرم تولید شده و به اصطلاح با عنوان ورق سیاه شناخته می‌شوند؛ با این حال، یک تفاوت ورق St52 با St37 که موجب تفاوت در ویژگی هایشان شده، وجود درصد مختلف عنصر کربن در ترکیب شیمامی آن ها است. میزان کربن موجود در شیت های St37 از St52 هم کم تر است و به دلیل همین ویژگی، به آن ها فولاد نرم هم گفته می‌شود. این نوع ورق هم استحکام مناسبی داشته و به صورت عمده در مصارف ساختمانی استفاده می‌شود. مقاومت تقریبی پلیت های St37 حدود ۳۲۰ مگا پاسکال می‌باشد.

ورق St52 با St37 چه تفاوتی دارد؟

با توجه به نام گذاری این ورق ها بر اساس استاندارد DIN17006، به راحتی می‌توان متوجه شد که یکی از اصلی ترین جنبه های تفاوت این ورق ها، استحکام شان است. این تفاوت ورق St52 با St37 به قدری مهم است که تا حد زیادی کاربردهای آن ها را هم تحت تاثیر قرار داده است. برای مثال، جهت ساخت مصالح فلزی عمدتا از ورق های St37 استفاده می‌شود؛ اما اگر نیاز به استحکام بیشتری وجود داشته باشد، سراغ پلیت های St52 خواهند رفت. در کنار این مورد مهم، تفاوت های دیگری هم در ساختار و کاربرد این ورق ها وجود دارد که در ادامه به آن ها پرداخته ایم. برخی از مهمترین آن ها، عبارتند از:

فرم دهی و انعطاف پذیری

یکی از جبنه های تفاوت ورق St52 با St37 که البته در عمل کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، انعطاف پذیری آن ها است. ورق های St52 در ساختار خود مقدار بیشتری عنصر کربن دارند. به همین خاطر، استحکام آن ها و درجه سختی شان بالاتر است؛ از این رو، شیت های St37 که دارای کربن کمتری هستند، از انعطاف پذیری بالاتری نسبت به آن ها برخوردارند. پس در صورتی که برای کاربردی خاص، شکل پذیری و فرم دهی اهمیت زیادی داشته باشد، St37 به St52 ترجیح داده خواهد شد.

مقاومت در برابر سایش

مقاومت فولادهای گرید st52 در برابر سایش، بیشتر از فولادهای گرید St37 است. در نتیجه، محصولات تولید شده از این دو گرید فولادی نیز به لحاظ سایش، عملکرد نسبتاً متفاوتی دارند. از این رو، در کارهای صنعتی که نیاز به مقاومت سیستم ها و دستگاه ها در برابر ساییده شدن الزامی باشد، آلیاژ st52 نسبت به St37 ارجح است و انتخاب می شود.

استحکام نسبت به وزن

وزن ورق St52 نسبت به St37 کمتر بوده و در عین حال استحکام بالاتری دارد. به این ترتیب، استحکام به وزن آن بهتر بوده و در جاهایی که نیاز به این خاصیت وجود داشته باشد، از شیت های St52 استفاده می‌شود. این جنبه تفاوت ورق St52 با St37 تا حد زیادی کاربردهای آن ها را هم تحت تاثیر قرار داده است؛ به گونه ای که از پلیت های St37 عمدتا در ساختمان سازی و برای تولید مصالحی همچون تیرآهن، نبشی و پروفیل استفاده می‌شود. ولی ورق های St52 بیشتر در کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند که استحکام به وزن اهمیت زیادی دارد. البته در صورت نیاز به استحکام بالا، در حوزه ساختمان سازی هم از ورق St52 استفاده می‌شود.

خاصیت جوش پذیری

تفاوت ورق St52 با St37 از نظر خاصیت جوش پذیری هم تا حد زیادی مشابه با انعطاف پذیری شان است؛ زیرا هر دو نوع ورق از خاصیت جوش‌پذیری مناسبی برخوردارند، ولی این قابلیت در شیت‌هایSt37 بهتر است. از آن جایی که ورق های St37 نسبت St52 کربن کمتری دارند، جوشکاری‌شان راحت‌تر است؛ چرا که خاصیت جوش پذیری شیت‌های فولادی با میزان عنصر کربن موجود در ساختار آن‌ها رابطه عکس دارد. برای ساخت و تولید ورق‌ها و مقاطع فولادی که در صنعت نیاز به جوشکاری و خمش پذیری در آن‌ها، یک نیاز اساسی است، از ورق‌های St37 استفاده می‌شود. ساخت چکر پلیت و پلیت‌های گالوانیزه و مقاطعی مثل پروفیل زد که نیاز به خم کاری دارد، نمونه‌ای از این کاربردها است.

اتهای رپرتاژ آگهی

  • چهارشنبه/ ۱۶ خرداد ۱۴۰۳ / ۱۰:۵۵
  • دسته‌بندی: خبر بازار
  • کد خبر: 1403031610343
  • خبرنگار :