به گزارش ایسنا، اواخر ماه گذشته، تلسکوپ منحصربه‌فرد هابل خوانش‌های غیرعادی توسط یک ژیروسکوپ را نشان داد. این دستگاه که به اعضای تیم ماموریت کمک می‌کند هابل را به سمت اهداف کیهانی خود هدایت کنند، دچار مشکل شده بود و بنابراین تلسکوپ فضایی هابل وارد «حالت ایمن» برای محافظت شد.
به نقل از اسپیس، مقامات ناسا به تازگی اعلام کرده‌اند که این سخت‌افزار قابل تعمیر نیست و هابل تنها دو ژیروسکوپ خود از مجموع شش ژیروسکوپ را در اختیار دارد. در نتیجه، آژانس فضایی ناسا این تلسکوپ را به حالت یک ژیروسکوپی تغییر داده‌اند و ژیروسکوپ سالم دیگر را برای استفاده در آینده حفظ می‌کند.
اما جای نگرانی نیست. این بدان معنا نیست که پایان عمر رصدخانه فضایی ناسا نزدیک است.
مارک کلامپین(Mark Clampin)، مدیر بخش اخترفیزیک و اداره ماموریت علمی ناسا، می‌گوید: هابل اکنون سه دهه است که جهان را رصد کرده است و برای سال‌های آینده نیز به این کار ادامه خواهد داد.
مشکلات ژیروسکوپی بارها و بارها برای هابل در طول سالیان رخ داده است. فضانوردان ناسا چندین بار در مأموریت‌های خدماتی، ژیروسکوپ‌ها را جایگزین کرده‌اند که پنج مورد از آنها بین ماه‌های دسامبر سال ۱۹۹۳ تا مه سال ۲۰۰۹ انجام شد.
در واقع، اگرچه هابل زمانی شش ژیروسکوپ داشته است، اما در مجموع ۲۲ دستگاه در طول دهه‌ها به لطف مأموریت‌های خدماتی به این رصدخانه راه یافته‌اند. ۹ مورد از این ۲۲ مورد اکنون دچار مشکل شده‌اند.
سیستم کنترل هدف هابل به طور معمول از سه ژیروسکوپ همزمان استفاده می‌کند و سه ژیروسکوپ حفظ می‌شوند. اما در این استراتژی حاشیه‌ای وجود دارد. هابل پیش از این در حالت دو ژیروسکوپی قرار گرفته بود و سایر حسگرهای داخلی را به عنوان جایگزینی برای دستگاه سوم استفاده می‌کرد.
به گفته مقامات ناسا حالت تک ژیروسکوپی نیز یک گزینه است و تفاوت عملکرد بین آن و حالت دو ژیروسکوپی بسیار ناچیز است. کلامپین می‌گوید: بنابراین منطقی است که هابل را فقط با یک ژیروسکوپ از اینجا به بعد کنترل کنیم، و دیگری را برای استفاده در آینده حفظ کنیم. از نظر عملیاتی، ما معتقدیم که این بهترین رویکرد برای حمایت از علم هابل در این دهه و دهه بعد است، زیرا بیشتر مشاهداتی که انجام می‌دهد تحت تأثیر این تغییر قرار نمی‌گیرند.
پاتریک کروز(Patrick Crouse)، مدیر پروژه هابل، از مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا در مریلند می‌گوید: هابل باید در اواسط ماه ژوئن در حالت جدید راه‌اندازی شود. او افزود که تلسکوپ باید برای مدتی پس از آن به کار خود ادامه دهد، به شرطی که هیچ اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد.
کروز گفت: ما ارزیابی‌های خود را برای ژیروسکوپ‌ها به‌روزرسانی کردیم، با این فرض که این ژیروسکوپ دیگر برای ما مفید نیست و همچنان به این نتیجه می‌رسیم که احتمال عملکرد حداقل یک ژیروسکوپ تا سال ۲۰۳۵ بیش از ۷۰ درصد است. بنابراین ما هابل را در آخرین روزهای عمر خود نمی‌بینیم.
گفته می‌شود که حالت تک ژیروسکوپی محدودیت‌هایی را برای تیم هابل ایجاد می‌کند. به گفته کروز، برای مثال، تغییر از یک هدف علمی به هدف دیگر بیشتر طول می‌کشد، که این منجر به کاهش ۱۲ درصدی کارایی زمانبندی می‌شود.
هابل همچنین از نظر اینکه کدام بخش از آسمان را می‌تواند در یک زمان خاص رصد کند، انعطاف پذیری زیادی نخواهد داشت. و این تلسکوپ دیگر قادر نخواهد بود اهداف متحرکی را که از مریخ به ما نزدیک‌تر هستند ردیابی کند، اگرچه این اهداف در طول سالها اهداف نادری برای هابل بوده‌اند.
اواسط دهه ۲۰۳۰ می‌تواند پایان راه برای هابل باشد. این آغاز پنجره‌ای است که می‌تواند آن را به مرگ آتشین خود در جو زمین برساند.
ناسا راه‌هایی را برای جلوگیری از این سرنوشت، از جمله طرح خصوصی پیشنهادی برای تقویت هابل در مدار از طریق مأموریت سرنشین‌دار دراگون اسپیس‌ایکس مطالعه کرده است، اما در حال حاضر چیزی در دست اجرا نیست.
کلامپین می‌گوید: پس از بررسی قابلیت‌های تجاری فعلی، ما در حال حاضر به دنبال تقویت مجدد نیستیم.
انتهای پیام