به گزارش ایسنا، در مرحله رده‌بندی دوازدهمین دوره از مسابقات ملی مناظره دانشجویان ایران، گروه‌های «سره» و «گمنام» با موضوع گزاره «کیفیت تشکل های دانشجویی معلول نگاه امنیتی به دانشگاه است» با یکدیگر مناظره کردند.

حسین صحراییان و فاطمه مقدمیان سخنران اول و دوم گروه سره در موضع موافق از دانشگاه علوم پزشکی تهران و حسین یوسفی و ایلیا جلادتی سخنران اول و دوم گروه گمنام در موضع مخالف از دانشگاه تهران به دفاع از مواضع خود پرداختند. همچنین علی مرشدی زاده، محمدتقی رئیس السادات، حسین میرزایی از داوران هیات علمی و علیرضا غلامی، حسین جلالی، زهرا پورمحسنی از داوران دانشجویی این مسابقه بودند.

امیر حسین صحراییان، سخنران اول گروه سره در جایگاه موافق ضمن اشاره به کلید واژه های کیفیت، تشکل های دانشجویی به بررسی کیفیت از منظر کارکردگرایانه از کتاب مفاهیم بنیادی نظریه های فرهنگی پرداخت و بیان کرد: نگاه امنیتی با روح قانون در تعارض است. دانشگاه در دوره های مختلف نیازمند آزادی پژوهشی، آموزشی و فکری آزادتر از جامعه بوده برای اینکه مشکلات را داخل خودش حل کنه و گفتمان مختلف را شکل بدهد. دانشگاه باید مکان دانش باشد؛ اما این کارکرد توسط چه کسانی انجام می شود؟ توسط دانشجویان که بهینه ترین راه انجامش آن ایجاد تشکل هاست. تشکلها به صورت ساختارمند و نظام‌مند دانشجوها را جمع می کنند تا از توانشان استفاده کنند. تشکل های دانشجویی مهمترین نهادهای دانشجویی هستند نگاه امنیتی با محدود کردن صداها و نفی تکثر باعث ایجاد تک صدایی می‌شود و پویایی فضای گفتمان را می‌گیرد.

سخنران دوم از گروه موافق ادامه داد: در صورت حاکم بودن نگاه امنیتی، تشکل‌های ما بیانیه می‌دهند اما گفتمان سازی برای زمانی است که نگاه امنیتی کاهش پیدا می کند. می‌پذیریم که در برهه‌هایی نگاه امنیتی زیاد شده است. اوایل انقلاب اسلامی چپ و لیبرال با هم حرف می زدند گفت و گوی سازنده و راهکار ارائه می دادند. در دهه هفتاد که بحث گفت و گوی تمدن‌ها بود گفتمان سازی داشتیم. ما گزاره را تک عاملی بررسی نکردیم. 

حسین یوسفی، سخنران اول گروه گمنام در موضع مخالف بیان کرد: ما از همین نسل هستیم. طی بررسی ها به آیین نامه سر زدیم و متوجه شدیم تشکلهای دانشجویی دو دسته هستند. تشکل های سیاسی و غیر سیاسی. وی سپس هر کدام را به تفصیل توضیح داد و گفت: تشکل‌ها ذیل عناوین جنبش‌ها و با هدف مشخص برای پیگیری مطالبات و تاثیرگذاری فعالیت می کنند. ما متوجهیم تعداد افراد کمتر شده و کاهش میزان فعالیت ها را هم شاهدیم مجموعه رویداد آمار داده ۱۴۰۲ در بحث تولید محتوای تخصصی فقط یک درصد فعالیت داشتند. این گزاره در نگاه اول در دید ما هم درست است؛ اما دقیق که نگاه می کنید متوجه چند آیتم اشتباه می‌شوید. به این گزاره ایراد هست اما با توجه به تعریف تشکلها در دوسته سیاسی و غیرسیاسی هستند. هر وقت مشکل امنیتی بیشتری داشتیم فعالیت بیشتری هم داشتیم سال های   ۷۸ و ۸۸ که حوادث بیشتری رخ داد، اتفاقا فعلالیت آنان نیز بیشتر شد و کمتر نشد. 

در عرصه اجتماعی تحولات زیادی داشتیم، حضور در عرصه ها تغییر کرده و ذوق نسل جوان هم دچار تغییر شده است. گفتید از سال ۹۸ کیفیت فعالیت تشکلهای دانشجویی پایین آمده است درحالی که کرونا چهار سال دانشجو را از دانشگاه جدا کرد. با گذشت زمان و ورود جوانان به دانشگاه ما نسلی هستیم که دسترسی به اینترنت و... داریم.

شرایط گفتمان و صحبتش متفاوت است. ما در بستر دیگری فعالیت میکنیم و دانشگاه ها نتوانستند خود را همراه سازند.

ما گزاره را از دو جهت رد کردیم. شما بیان کرید نگاه امنیتی همیشه بوده است و بعد هر نگاه امینیتی شور و انگیزه بیشتر شده است. درحالیکه شرایط کنونی و کرونا رو نادیده می‌گیرید.

در این نسل افراد فردگرا شدند و نگاهی به سیاست نداریم، دغدغه ای نداریم که کتاب بخوانیم. تشکل جای دیده شدن است. ما جای دیگری خودمان را نشان می‌دهیم. دانشجو از نگاه امنیتی دلسرد نیست، اما دانشجو از این نگران و ناراحت است که در وضعیتی که اقتصاد انقدر فشار آورده است، امیدی به آینده روشن ندارد. 

فاطمه مقدمیان سخنران دوم گروه موافق در پاسخ بیان کرد: این گزاره نه زمان دارد و نه مکان، لذا می‌شود بررسی کرد و مثال آورد از رویکرد شوروی به مسائل تشکل‌های علمی در کشور خودش و از رویکرد سایر کشورها می توانیم درس بگیریم. گفتند هر وقت مشکل بیشتر شد فعالیت ما بیشتر شد. ما یکبار اعتراض داریم یکبار گفت و گو، بازه‌های زمانی نسبت به اعتراضات است. این خیلی مهم است که آیا ما در دانشگاه به اعتراض نیاز داریم ؟ به ما گفتگو نیاز داریم و جریان فکری جدید. آیا این فاکتورهایی هست که یک دانشجو باید داشته باشد؟ ما شیوه صحیح را در دانشگاه باید آموزش بدهیم. 
 
تیم مخالف ادامه داد: خوشحالم که سن نزدیکی به هم داریم و حرف یکدیگر را درک می‌کنیم. گزاره‌ای که بررسی می‌کنیم تک عاملیتی نیست. گفتید سیر تاریخی را در نظر می گیریم در جامعه شناسی باید سیر تاریخی لحاظ شود برای همین میگویم موثر است. وقتی دانشجو احساس کند در جامعه خودش عاملیتش را از دست میدهد  انگیزه ای ندارد که در سایر حوزه ها فعالیتی کند. مسئله بعدی نگاه امنیتی این است که دانشجوی ما باید مثل یک شمشیر داخل دانشگاه صیقل بخورد و صحبت کردن را یاد بگیرد تا اتفاقات غم انگیزی که ۱۴۰۱ افتاد از سمت دانشجو نباشد. ما میگویم با نگاه مادرانه و مراقبتی باید وقتی این بچه زمین خورد بهش بلند شدن را یاد داد. 

ایلیا جلادتی سخنران دوم از گروه مخالف بیان کرد: گفتید این گزاره برای همه زمان‌ها و مکان هاست در حالی که گزاره باید حتما نسبتی با قبل داشته باشه. باید مثال بزنید در کدام برهه تشکل افت کیفیت پیدا کرده ما این را در بستر تاریخی می‌بینیم.  اوایل دهه نود بحث تخصص‌گرایی مطرح شد ایده‌های نو دانشحویی و مسئله محوری و این بعد از اواسط دهه نود رویکرد عدالت خواهانه پیدا کرد و به نقطه اوج رسید که سال ۹۸ بود. پس از آن در راستای پیشرفت فرایند دانشجویی کرونا اتفاق افتاد و تشکلها به لحاظ عده و عده ضعیف شدند.

فاصله گرفتن یک ساله نسلی که آگاه نبود و فاصله گرفت در حالی که پر از چالش است. به نظر من تشکله های دانشجویی همیشه بوده اند و جنبش همیشه راه خود را پیدا کرده است. فعالیتش یک جا کاهش داشته و یک جا افزایش، یک جا کمتر و یک جا بیشتر. مسئله را در ایران باید بررسی کنیم. راهکار چیست؟ تشکل ها در یک دوره ای سیاسی ذیل یک اصلاح طلب اصولگرا تعریف میشدند. از دهه هشتاد از یک جایی به بعد ادامه پیدا کرده و این نسبت چون کم شد با توجه به ارتباط با اجزاب فضای سیاسی کم رونق تر شد ما از آمار می‌فهمیم عمق افراد تشکلی پایین آمده است.

در نهایت این رقابت، گروه گمنام در موضع مخالف با برتری بر گروه سره موفق به کسب مقام سوم در دوازدهمین دوره مسابقات ملی مناظره دانشجویان ایران شد.

انتهای پیام