دکتر محمد احمدی در خصوص محصولات کشاورزی ارگانیک و در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: دسترسی به غذای سالم سه مزیت نسبی مهم ارتقاء سلامت، ایجاد کسب و کارهای نو و سود اقتصادی را هدیه میدهد.
وی افزود: درحال حاضر مسائلی مانند جلوگیری از فرسایش خاک، ضرورت تولید مواد غذایی سالم و عاری از باقیماندههای سموم و مواد شیمیایی برای سلامت انسان و دام، حفظ محیط زیست، جلوگیری از آلودگی منابع آبی به سموم شیمیایی، پیشگیری از اثرات گازهای گلخانهای، کنترل مصرف انرژی و هزینههای گزاف سیستم کشاورزی رایج و سنتی باعث افزایش رویکرد به اتخاذ سیاستهای بهتر و روشهای مدیریتی مناسبتر برای پاسخ به تغییرات محیطی و دستیابی به کشاورزی پایدار از جمله کشاورزی ارگانیک شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی آیت الله آملی در تعریفی از کشاورزی ارگانیک گفت: تولید ارگانیک معمولا به روش مدیریتی گفته میشود که در فعالیتهای کشاورزی تنوع زیستی، چرخه و فعالیتهای بیولوژیکی خاک را بهبود میبخشد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سلامت فرآوردههای دامی و گیاهی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با اشاره به اینکه منظور اصلی سیستمهای تولید فراوردههای ارگانیک بهینه سازی تولید، افزایش کیفیت محیط زیست و رفاه مصرف کنندگان است، خاطرنشان کرد: کشاورزی ارگانیک سازوکاری است که با تکیه بر منابع بومی و داخلی به حفظ و حمایت از تعادل بوم شناختی توجه داشته و یک سیستم ترکیبی کشاورزی بر اساس اصول بوم شناسی است.
احمدی با اظهار نظر علمی درباره اثرات منفی محصولات غیرارگانیگ افزود: تولید و مصرف محصولات ارگانیک را باید مرهمی بر این مشکلات تلقی کنیم همچنین ناچار به ارائه راهکارهایی در راستای افزایش مصرف این محصولات هستیم. از سویی دیگر شاهد افزایش آگاهیهای عمومی نسبت به استفاده از محصولات سالم در سبد غذایی خانوار هستیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی آیت الله آملی گفت: بنابر تحقیقات دانشمندان چالشهایی چون افزایش روند تولید محصولات تقلبی و فقدان جلب اعتماد مصرف کنندگان، بسترهای نامناسب اطلاع رسانی، تولید پایین و مقطعی محصولات ارگانیک، سوءاستفاده از نبود تعریف شفاف از محصولات ارگانیک، نبود قوانین و مقررات، سیاست گذاری و تصمیم گیری نادرست در اثر نداشتن سازماندهی مناسب موجب شد تا در تولید محصولات ارگانیک و بدون سم شاهد پیشرفت نباشیم.
وی همچنین ضعف ترویج عمومی در راستای اشاعه فرهنگ استفاده از محصولات ارگانیک، اتخاذ نکردن تصمیمات درست در زمینه قیمت گذاری و عرضه و تقاضای محصولات ارگانیک، ارائه ندادن نهادههای ارگانیک، باور نداشتن سازمانهای متولی به بوم سازگار بودن محصولات بدون سم را از دیگر چالشها در این زمینه عنوان کرد.
احمدی در ادامه یادآور شد: فقدان ارائه تعاریف و قوانین در رابطه با محصولات ارگانیک، نداشتن استانداردهای کشت محصولات ارگانیک، عدم اشاعه فرهنگ مصرف این محصولات، عدم نظارت بر نحوهی نگهداری و بسته بندی محصولات ارگانیک را میتوان از دیگر چالشهای پیش رو در این زمینه بیان کرد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سلامت فرآوردههای دامی و گیاهی دانشگاه علوم پزشکی مازندران افزود: فقدان وجود بازارهای مختص فروش محصولات ارگانیک، نبود بنگاههای محلی فروش محصولات ارگانیک، نبود سیستم منسجم به منظور تفکیک محصولات در بازار، نامناسب بودن ساختار بازارهای داخلی و در نتیجه افزایش صادرات از چالشهای دیگر است.
وی خاطرنشان کرد: فقدان سازمانی به عنوان حامی تولید محصولات ارگانیک در کشور، قیمت بیش از حد محصولات ارگانیک نسبت به محصولات رایج، فرهنگ نادرست تبلیغ و اطلاع رسانی، میزان ارتباط با محیط روستایی، تعداد اعضای خانواده، جدید بودن محصولات ارگانیک برای مصرف کنندگان را هم میتوان به عنوان چالشهای دیگر نام برد.
احمدی یادآور شد: از دیگر چالشهای پیش رو محصولات غیر ارگانیک، جنسیت مصرف کنندگان، حساسیت نسبت به محصولات با کیفیت و سالم، میزان درآمد، رضایت مصرف کنندگان نسبت به محصولات رایج، سردرگمی مصرف کنندگان در تفکیک محصولات ارگانیک از محصولات رایج، سلیقه مصرف کنندگان، نداشتن آگاهی از مزایا و ویژگیهای محصولات ارگانیک را میتوان برشمرد.
انتهای پیام