تفاوت حلاّل 410 و 402

وایت اسپریت یا حلال ویژه، ترکیباتی هیدروکربنی هستند که از فرآیند برش دادن کروزن به دست می‌آیند. این ترکیبات به صورت مایعی شفاف و بی‌رنگ ظاهر می‌شوند و به عنوان رقیق‌کننده رنگ استفاده می‌شوند.

به گزارش ایسنا به نقل از نویان شیمی، هیدروکربن‌های موجود در این ترکیبات پارافینی بوده و شامل ترکیبات تقطیری هستند. این هیدروکربن‌ها از نوع آلیفاتیک و آروماتیک می‌باشند و بسته به نسبت این ترکیبات، خواص خاصی را به دست می‌آورند.

حلال ویژه به میزان بسیار کمی در آب حل می‌شود و به طور گسترده در صنایع مختلف از جمله رنگ‌سازی، حلال لاستیک و رزین، تولید انواع چسب، نگهداری چوب، مرکب چاپ، و همچنین به عنوان حلال در صنایع آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

حلال ویژه دارای انواع مختلفی است که شامل ۴۱۰، ۴۰۳، ۴۰۶، ۴۰۲ و ۴۰۰ می‌شود و هر کدام از این انواع دارای خواص منحصر به فردی هستند.

حلال ۴۱۰ چیست؟

حلال ۴۱۰، یک ترکیب هیدروکربنی و حلال آلی است که از برش دادن بنزین و نفت سفید در پالایشگاه‌ها به دست می‌آید. این حلال‌ها از نوع آلیفاتیک بوده و از خاصیت پایدار بودن بهره می‌برند، همچنین نسبت به فلزات خوردگی کمتری دارند و به سرعت بخار می‌شوند. ترکیبات هیدروکربنی آلیفاتیک و آروماتیک، تشکیل دهنده این حلال‌ها هستند، و هر چه درصد ترکیبات آروماتیک بیشتر باشد، حلالیت آن بیشتر است.

در حلال ۴۱۰، مقدار گوگرد به نسبت پایین است و مقدار مجاز آن حدود ۵۰ درصد وزنی است. بیش از این میزان، ممکن است در پوشش ضدخوردگی مشکلاتی ایجاد کند.

خواص حلال ۴۱۰

این حلال با انواع مختلفی از کاربردها بهره می‌برد. از جمله کاربردهای آن می‌توان به استفاده به عنوان حلال چربی‌گیر سطوح فلزات، حلال خشک‌کننده در صنایع رنگ‌سازی، حلال در فرآیند خشک‌شویی، و همچنین استفاده در صنایع چاپ پارچه اشاره کرد.

این حلال نیز مورد استفاده در تینرهای رنگ و لاک، به عنوان حلال در واکس‌های مبلمان، اثاثیه منزل، واکس کفش و کفپوش‌ها قرار می‌گیرد. در نهایت، باید به این نکته توجه داشت که قیمت حلال ۴۱۰ با توجه به نوع و کیفیت آن متغیر است.

عوارض حلال ۴۱۰

از عوارض جانبی، باید به عوارض ممکن این حلال نیز توجه کرد. تنفس بخارات آن ممکن است باعث تحریک، سرفه، ورم ریه، سرگیجه و خواب‌آلودگی شود. در صورت تماس با پوست، تحریک آن احتمالی است و لازم است فوراً با آب فراوان شست و شو داده شود. بلعیدن این حلال می‌تواند خطرناک باشد.

همچنین، باید از آتش‌زا بودن این حلال اطمینان حاصل کرد و از تماس آن با مواد اکسیدکننده و احتمال آتش‌سوزی پرهیز کرد. در صورت بروز حریق، از مواد مناسب برای اطفاء آن استفاده شود.

حلال 402 چیست؟

حلال ۴۰۲ یکی از حلال‌هایی است که از وایت اسپریت به دست می‌آید و جزء حلال‌های آروماتیک پایین است. این حلال با کاربردهای گسترده‌ای در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. حلال ۴۰۲ از نوع وایت اسپریتی است که حداکثر حاوی ۲۰٪ ترکیبات آروماتیک است و برای تولید لاستیک، اپوکسی‌های آلکید چرب، لاک‌ها و جلاهای رقیق پایه روغنی استفاده می‌شود.

حلال‌ها را می‌توان به طور کلی به دو دسته قطبی و غیرقطبی تقسیم کرد. حلال‌هایی با ثابت دی‌الکتریک کمتر از ۱۵ به طور کلی غیرقطبی در نظر گرفته می‌شوند. این ثابت دی‌الکتریک یک پیش‌بینی برای توانایی یک حلال در حل کردن ترکیبات یونی رایج، مانند نمک‌ها، است. حلال ۴۰۲ یک حلال آلی بر پایه نفت است که جزء ترکیبات غیرقطبی دسته‌بندی می‌شود و کاربردهای متنوعی دارد.

کاربرد حلال 402

حلال ۴۰۲، با توجه به خواصش، در موارد متعددی از جمله استخراج، پاک کردن، آئروسل‌ها، رنگ‌ها، لاستیک و رزین، نگه‌دارنده‌های چوب، جلا و وارنیش‌ها، مرکب‌های چاپ، صنایع شیمیایی و آرایشی، غذایی، چسب‌ها و چسب‌های نواری، و آسفالت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از این ماده برای پاک کردن لکه‌ها، روغن، و گریس موجود بر روی سطوح فلزی استفاده می‌شود. اما قبل از استفاده از حلال ۴۰۲، بهتر است سطوح را به‌طور کامل تمیز کرده و از هرگونه گرد و غباری پاک شود. همچنین، برای ایمنی بیشتر، استفاده از دستکش، ماسک و عینک ایمنی توصیه می‌شود.

برای استفاده، مقداری از حلال را درون ظرفی ریخته و پس از آغشته کردن پارچه‌ای تمیز، آن را بر روی سطوح فلزی کشید. این روش می‌تواند به شما کمک کند تا سطوح فلزی را به طور موثرتر پاک کنید و از تمیزی و درخشندگی بیشتری بهره‌مند شوید.

نام دیگر حلال ۴۰۲

نام دیگر حلال ۴۰۲، "وایت اسپریت" و یا "مینرال اسپریت" است. این حلال، یک ماده بی‌رنگ با بوی مشخص است که از نفت مشتق می‌شود و معمولاً به عنوان جایگزینی برای الکل‌های نفتی استفاده می‌شود، زیرا در آب قابل حل نیست. حلال ۴۰۲ یکی از حلال‌های پرمصرف در سراسر جهان است و به عنوان بهترین و کاربردی‌ترین حلال‌ها شناخته می‌شود.

این حلال، که مخلوطی از پارافین، سیکلوپارافین، و هیدروکربن‌های معطر است، در صنایع مختلف به عنوان حلال استخراج، پاک‌کننده، زداینده چربی، حلال رنگ‌ها، و نگهدارنده چوب مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، در ساخت لاستیک، اپوکسی‌آلکیدهای چرب، جلاهای رقیق به عنوان پایه روغنی، و در صنایع چوبی نیز به کار می‌رود.

تولیدکنندگان حلال 402

تولید کنندگان اصلی حلال ۴۰۲ معمولاً پالایشگاه‌ها و شرکت‌های پالایشی در سراسر جهان هستند. در ایران، شرکت‌هایی همچون شیراز، پالایش نفت تبریز، پالایشگاه کرمانشاه، و پالایش نفت اصفهان به عنوان تولیدکنندگان این ترکیب شناخته می‌شوند.

انتهای رپرتاژ آگهی

  • شنبه/ ۵ خرداد ۱۴۰۳ / ۱۵:۵۴
  • دسته‌بندی: خبر بازار
  • کد خبر: 1403030502912
  • خبرنگار :

برچسب‌ها