به گزارش ایسنا، ایهود المرت، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی در مقاله‌ای برای روزنامه هاآرتص نوشت: اسرائیل اکنون در میانه ۲ جنگ قرار دارد؛ جنگ در نوار غزه و جنگ در مرزهای شمالی. جنگ در نوار غزه در شمال و مرکز و اکنون در جنوب در شهر رفح ادامه دارد. اسرائیل بین موانعی محبوس شده است. در فراهم کردن کمک‌ها نه با خوشحالی بلکه با اجبار همکاری می‌کند چرا که می‌داند این بهای حتمی است که می‌تواند توجیه اخلاقی را به اسرائیل برای ادامه جنگ تا زمان پیروزی کامل بدهد؛ پیروزی که تقریبا این اطمینان وجود دارد که هرگز رخ نخواهد داد.
المرت گفت: در مقابل، جنگی در کرانه باختری در مناطقی که شهرک نشینان نام آن را «یهودا» و «سامره» گذاشته‌اند، وجود دارد. بیش از ۲ میلیون فلسطینی از سال‌ها پیش نتوانستند به مناطقی که آن را وطن خود می‌دانند، مهاجرت کنند. آنها و پدرانشان و اجدادشان در آنجا متولد شده‌اند. کشور دیگری برای آنها وجود ندارد. اسرائیل تلاش می‌کند تا آنها را از خانه‌هایشان با هدف الحاق این مناطق و تأمین شرایط حیات برای تندروهای قاتلی که در حال کنترل حکومت در اسرائیل هستند، بیرون کند. من تکرار می‌کنم که جنگ در نوار غزه نمی‌تواند امید و آرمانی برای ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و بتسلئیل اسموتریچ، وزیر دارایی و دوستانشان باشد. تصمیم آنها برای جنگ در رفح هدفی واقعی نیست بلکه ضمیمه‌ای برای جنگ در کرانه باختری است. دهان در رفح و قلب در یهودا و سامره است. جنگ شهرک نشینان و حامیانشان جنایتی با حمایت دولت و یک چشم پوشی عمدی و ساده لوحی پنهانی است که نمی‌تواند وحشیگری آن را بپوشاند. پیامدهای شنیع و تکان دهنده آن نه تنها بر قربانیان آن در شهرک‌ها، مزارع، شرکت‌ها و مراکز زندگی فلسطینی‌ها تأثیر می‌گذارد، بلکه ما را نیز در سراسر اسرائیل تحت تأثیر قرار می‌دهد. تا قبل از هفت اکتبر اقدامات خشونت آمیز از سوی شهرک نشینان علیه فلسطینی‌ها وجود داشت.
المرت خواهان توجه به جنگ در کرانه باختری شد که بخشی از جنگ موجودیتی رژیم اشغالگر برای تحقق رویای کنترل مطلق بر سرزمین فلسطین و بیرون راندن کسانی است که از نسل‌های پیاپی در آنجا زندگی کرده‌اند.
المرت گفت: اگر کسی فکر می‌کند که می‌توان حوادث کرانه باختری را پنهان کرد و آن را نادیده گرفت باید به گزارش اخیر رونین برگمن و مارک میزتی، خبرنگاران نیویورک تایمز توجه کند که اقدامات قبیحانه‌ای را که در کرانه باختری رخ می‌دهد، فاش کردند. گزارش این ۲ خبرنگار همه چیز را واضح نشان داد. از هفت اکتبر حدود ۷۰۰۰ تن از ساکنان اسرائیلی این مناطق که بیشترشان قبلا در ارتش خدمت کرده بودند به عضویت گرفته شده و به آنها سلاح داده شد تا از شهرک نشینان و شهرک‌ها محافظت کنند. از آنها خواسته شد که چهره‌هایشان را نپوشانند و موانعی را در خیابان‌های کرانه باختری ایجاد نکنند اما بسیاری از آنها نوبت نگهبانی در شهرک‌ها را ترک کرده و نقاب‌هایی را بر چهره زده و با خشونت با ساکنان مناطق فلسطینی درگیر شدند که در بیشتر موارد نیز این درگیری‌ها منجر به کشته و زخمی شدن تعدادی از افراد و تخریب املاک شد.
وی تأکید کرد: قانون در دولت اسرائیل معیارهای کاملا متفاوتی را درباره تحقیقات درخصوص فلسطینی‌هایی که دست به عملیات علیه اسرائیلی‌ها می‌زنند و اسرائیلی‌هایی که اقدامات خرابکارانه انجام می‌دهند، در پیش گرفته است. اسرائیلی‌ها نقاب‌هایی را بر چهره می‌زنند که به نظر می‌رسد برای تحقق هدف اصلی بنیامین نتانیاهو یعنی اجرای مطلق و بی‌رحمانه کنترل یهودیان بر اراضی فلسطین به آنها داده شده است. از زمان حوادث هفت اکتبر شهرک نشینان ۸۴۸ اقدام تجاوزکارانه را در کرانه باختری انجام دادند که تلفات جانی و مالی داشت. ۱۸ تجمع فلسطینی به صورت کامل و هفت تجمع فلسطینی به صورت جزئی با اجبار و تحریک شهرک نشینان تندرو تخلیه شد و هیچ کدام از ساکنان فلسطینی نتوانستند به مناطق خود بازگردند. ساکنان آن اکنون در شرایطی بی‌رحمانه هستند. این یک مرحله از مراحل تثبیت رویای سرزمین کامل اسرائیل بدون فلسطینی‌ها است.
المرت تاکید کرد: آنچه اکنون در این مناطق اتفاق می‌افتد، یک عملیات سازمان‌یافته، خشونت‌آمیز و قتل‌عام توسط شهرک‌نشینانی است که می‌دانند از حمایت وزرای ارشد دولت برخوردارند و از آزادی عمل که ناشی از چشم‌پوشی عمدی پلیس است، برخوردارند. همه آنها ترجیح می‌دهند وانمود کنند که ندیده‌اند، نشنیده‌اند، متوجه نشده‌اند یا دستگیر نکرده‌اند. همه اینها در واقع دلالت بر همدستی در این اعمال مجرمانه دارد. اخیرا هر کسی که شبکه‌های تلویزیونی اسرائیل را تماشا می‌کرد، می‌توانست ببیند که چگونه ده‌ها مرد جوان با کلاه و سلاح، چوب و میله‌های آهنی به ده‌ها کامیون حامل مواد غذایی برای مردم غزه حمله کردند. این مردان جوان کامیون‌ها را متوقف کردند، به رانندگان حمله کردند، آنها را به زور از کامیون‌ها خارج کردند، سوار کامیون‌ها شدند، مواد غذایی را دور ریختند و آن ها را از بین بردند. پلیس هیچ کاری برای جلوگیری از این امر انجام نداد و ارتش نیز برای بازداشتن آنها حضور نداشت. آنها این کار را آزادانه و با چهره‌های آشکار انجام می‌دادند و می‌شد چهره آنها را تشخیص داد اما آنها دستگیر نشدند. جنگی که در مناطق یهودا و سامره در حال وقوع است جنگی را شعله‌ور خواهد کرد که میلیون‌ها نفر را به داخل خود خواهد کشید.
وی افزود: حوادث کرانه باختری را تنها می‌توان به عنوان بخشی از تلاش‌هایی دانست که در نهایت هدفشان برافروختن آتشی است که در سراسر این منطقه گسترش می‌یابد و منجر به جنگی همه‌جانبه می‌شود. این هدف نهایی بن گویر، اسموتریچ و دوستانشان است. به نظر می‌رسد برای شهرک نشینان و حامیان آنها در دولت، مادامی که جنگ در غزه ادامه دارد و سربازان بدون نیاز در رفح و مناطق دیگر نوار غزه درگیر هستند و جنگ محدود در شمال ادامه دارد و ده‌ها هزار ساکن شمال نمی‌توانند به مناطقشان بازگردند و تا زمانی که اسرا به خانه‌هایشان بازنگشته‌اند و روسای چریک‌های دولتی به ویژه بن گویر برای ممانعت از معامله تبادل اسرا تلاش می‌کنند، ادامه عربده کشی در کرانه باختری و شکنجه کردن ساکنان فلسطینی و قتل آنها ممکن است.
المرت تاکید کرد: اکنون زمان توقف این اقدامات خشونت آمیز رسیده است و مسئولیت آن در درجه اول بر عهده کابینه و شخص نخست وزیر است اما به نظر می‌رسد که نتانیاهو همچنان به چشم پوشی ادامه می‌دهد. همه می‌دانند که نتانیاهو مورد اعتماد نیست و نیت یا تمایل یا قدرت یا تعهد اخلاقی برای ممانعت از قتل فلسطینی‌ها به دست یهودیان در کرانه باختری ندارد. چاره‌ای جز مطرح کردن این درخواست از بنی گانتس و گادی آیزنکوت، ۲ عضو کابینه جنگ نیست که تنها امید بسیاری از شهرک نشینانی هستند که نمی‌خواهند در دولت آپارتاید زندگی کنند. این ۲ نفر مناسب و منطقی هستند. زمانی که این ۲ به دولت ویرانگر اسرائیل پیوستند، فکر می‌کردم که اشتباه می‌کنند و علنا گفتم وقتی زمانی بیاید که در آن می‌توان نتانیاهو را برکنار کرد، آن ۲ نیز باید با یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون متحد شوند و دولت جدیدی را تشکیل دهند که قبل از اینکه زمان از دست برود اسرائیل را بازسازی کند.
وی گفت: بارها پیش بینی کردم که در سایه فریبکاری‌های نتانیاهو و نبود یک چشم انداز و افق سیاسی در دولت آنها به این نتیجه خواهند رسید که هیچ گزینه‌ای جز کناره‌گیری از دولت ندارند. من توجیهاتی را که به آنها نسبت داده شده، شنیده‌ام. به عنوان مثال گفته می‌شود که دولت بدون گانتس و آیزنکوت کاملا در معرض هیستری «خدمت گریزان» خواهد بود و بهتر است که یک کابینه جنگ با گانتس و آیزنکوت وجود داشته باشد تا یک کابینه جنگی که بن گویر عضو آن باشد.
وی افزود: حتی در اینجا، آنچه در کرانه باختری اتفاق می‌افتد، موضوع عملیات نظامی مثل عملیات کنونی برای نابودی حماس در رفح نیست. می‌تواند موضع‌گیری‌های متفاوتی در مورد فرآیندهایی مانند این وجود داشته باشد. گانتس و آیزنکوت موضع دیگری دارند. من و بسیاری دیگر که در زندگی عمومی خود تصمیماتی در مورد حمله، عملیات یا انحلال گرفته‌ایم، موضع متفاوتی داریم. موضع آنها در این مورد مشروع است، حتی اگر به نظر من اشتباه باشد. اما سکوت آنها در مورد آنچه در کرانه باختری اتفاق می‌افتد غیرقابل درک و غیرقابل تحمل است. هنگامی که صحبت از شورش و هرج و مرج توسط دولت اسرائیل از طریق شهروندان، شهرک نشینان، پلیس و نیروهای امنیتی است، جای مدارا و تسلیم و سکوت نیست. گانتس و آیزنکوت، شما کسانی هستید که مسئولیت را بر عهده دارید. یا اکنون از این حکومت خونین عقب نشینی کنید یا با تمام ویرانی‌هایی که به بار می‌آورد بخشی از آن باشید.
انتهای پیام