هرچند اشغال خرمشهر توسط عراق به عنوان مهمترین برگ برنده برای وادار ساختن ایران به شرکت در هرگونه مذاکرات صلح تلقی می‌شد، لذا آزادسازی این شهر می‌توانست سمبل تحمیل اراده سیاسی جمهوری اسلامی ایران بر نیروهای متجاوز و اثبات برتری نظامی باشد.
در همین خصوص عملیات بیت‌المقدس با هدف آزادسازی جاده اهواز - خرمشهر و خارج شدن این مسیر از برد توپخانه دشمن در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ با قرائت رمز عملیات «بسم‌الله الرحمن الرحیم. بسم‌الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابیطالب» از سوی فرماندهی مشترک آغاز شد.
ساعت ۲ بعدازظهر، خرمشهر به طور کامل آزاد شد و پرچم جمهوری اسلامی ایران بر فراز «مسجد جامع» و پل تخریب شده خرمشهر به اهتزاز درآمد. بدین ترتیب این شهر مقاوم، که پس از ۳۵ روز پایداری و مقاومت در چهار آبان ۱۳۵۹ به اشغال دشمن درآمده بود، پس از ۵۷۸ روز (۱۹ ماه) اسارت، آزاد شد.
«محمدحسین عاقبتی» یکی از فرزندان جنوب خراسان رضوی است که به این مناطق جنگی رفت و همراه دوستان خود در گروهی ۱۵ نفره به نام «اخلاص» در سوسنگرد برای شناسایی مناطق جنگی مأموریت پیدا می‌کند.
او اهل روستای میرآباد از توابع شهرستان خلیل‌آباد است که ۸ سال از زندگی خود را در مناطق جنگی به عنوان یک رزمنده جهادی سپری کرده و مسئولیت‌های فراوانی برعهده داشته و در عملیات‌های مختلف از قبیل «طریق‌القدس، فتح المبین، بدر، نصر» مجروح شده و فقط برای مداوا به پشت جبهه بر می‌گشت.
عاقبتی همچنین طی این سال‌ها مسئولیت‌های فراوانی همچون فرهنگی، جهاد، خدماتی، مسئول شناسایی و فرماندهی گردان را برعهده داشته است.
وی در گفت و گو با ایسنا یکی از بزرگترین رویدادهای دوران جنگ را «فتح خرمشهر» دانست و افزود: اولین مراحل کار در اردیبهشت سال ۶۱ از دو منطقه غرب آبادان و جنوب سوسنگرد آغاز شد که در این مرحله توفیق چندانی کسب نکردیم.
این رزمنده دفاع مقدس اظهار کرد: اما در مرحله دوم رزمندگانی که از سمت آبادان و خرمشهر آمده بودند، موفق شدند خط دشمن را بشکنند و از طرف جنوب سوسنگرد تا مرز، دشمن را عقب برانیم تا امکانات به دشمن در خرمشهر نرسد؛ عملیات بیت‌المقدس با رمز یا علی بن ابیطالب، ۲۳ روز طول کشید تا اینکه با عملیات‌های مختلف و در روز سوم خرداد، خط دشمن شکست و دشمن از مرز به عقب رانده و خرمشهر آزاد شد.
وی که در این عملیات نقش‌آفرینی داشته است، اظهار کرد: در این عملیات بچه‌های خراسان به همراه «شهید برونسی» مأمور شدیم از قرارگاه قدس در اهواز، شبانه خط دشمن را شکسته و تقریباً حلقه محاصره خرمشهر را تنگ‌تر کنیم، به طوری که جاده سمت بصره و شلمچه تا لب آب بسته شد.
عاقبتی بیان کرد: در واقع هر شب، دشمن عملیات‌های مختلفی برای رسیدن به خرمشهر داشت زیرا هدفش آزادسازی نیروهای محاصره شده‌اش بود.
وی گفت: در آن عملیات تانک‌های زیادی از دشمن گرفتیم و تیپ جوادالائمه را تشکیل دادیم، به طوری که هر غنیمتی به دست می‌آوردیم فوراً نام و آرم تیپ جوادالائمه خراسان را بر روی آنها حک می‌کردیم.
وی افزود: در روز سوم خرداد مسئول گروهان بودم و مجروح شدم، البته تعداد زیادی نیروهای عراقی در وسط میدان بین نیروهای ایرانی و عراقی مانده بودند و از ما درخواست کمک داشتند و از سویی آتش فراوانی بر همدیگر می‌گشودند.
عاقبتی تصریح کرد: در این شرایط از بچه‌ها خواستم مراقبم باشند تا بروم و عراقی‌ها را بیاورم. پس از آنکه عده‌ای از آنها را آوردم، حین بازگشت در مرحله دوم مجروح و به کمک دوستان به پشت خاک‌ریز آورده شدم و همان لحظه بیسیم اعلام کرد، «خرمشهر آزاد شد».
این رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: فتح خرمشهر بسیار سخت بود اما مردم همه تمام توان خود را روی این کار گذاشتند؛ از دوم فروردین با شروع عملیات فتح المبین که با حضور همه رزمندگان انجام گرفت و پس از آن بدون اینکه دوستان تجدید قوا یابند، در دهم اردیبهشت عملیات بیت‌المقدس در یک فاصله کوتاهی اجرا شد و در هر دو عملیات رزمندگان پیروز شدند.
وی افزود: در عملیاتی که همزمان با ایام عید بود ستاد پشتیبانی انواع نان خشک، کلوچه محلی و میوه‌های فصل را به منطقه می‌آورد. در واقع مردم ایران با هر چه می‌توانستند به کمک آمده بودند، از مادر شهید در پشت جبهه گرفته تا یک رزمنده در جبهه جنگ لذا به جرأت می‌توانم بگویم، افرادی فقط برای فتح خرمشهر آمده بودند که شاید پس از پیروزی تا پایان جنگ به منطقه عملیاتی نیامدند، از این رو در فتح خرمشهر نیرویی خدایی در مردم ایجاد شد تا خرمشهر آزاد شود.
عاقبتی ادامه داد: دشمن پس از پیروزی‌های رزمندگان ما در عملیات‌های مختلف، حساب ویژه‌ای بر روی ایران و نظام اسلامی باز کرد و پس از گذشت بیش از چهار دهه از عمر نظام هنوز هم جرأت تعرض به این کشور را نمی‌کند.
وی افزود: در واقع آن عملیات‌ها کشور را بیمه کرد زیرا آنان می‌دانند از نسل جنگ هنوز افراد زیادی در کشور حضور دارند. باید باور کنیم که خدا خواسته خون آنان از حضورشان برای کشور با ارزش‌تر شود و اگر بعضی از این شهدا امروز زنده بودند، یادی هم از آنها نمی‌شد. به نظر من انسان‌های بزرگی در زمان جنگ بودند که در آن زمان بسیار تأثیرگذار بودند که اگر الان حضور داشتند در سطح یک مسئول مطرح بودند.
این ایثارگر همچنین در خصوص ویژگی رزمندگان دوران دفاع مقدس گفت: انتظار، یکی از زیباترین دل مشغولی‌های رزمندگان بود که نمی‌دانستند شهادت چه لحظه‌ای به سراغ آنان می‌آید، ولی تصور قطعی‌شان این بود که بالاخره یک سوی جنگ «شهادت» است. البته کسانی هم به صحنه جنگ آمدند که یک روز هم نتوانستند خود را به خط مقدم برسانند و جانشان را دوست داشتند.
وی به زیباترین تأثیر جنگ بر افراد اشاره کرد و افزود: زیباترین تأثیر جنگ را می‌توان تهذیب نفس دانست، اگرچه در زمان جنگ فرمانده و ارتشی و رزمنده در یک لباس و یکنواخت و در یک مقام بودند اما اکنون دوستانی هستند که سال‌ها در بستر خوابیده‌اند و درب و دیوار را نگاه می‌کنند؛ اما برخی مواقع حقوق جانبازی دیگر کارساز نیست و یک احوالپرسی و خبرگیری، برای آن فرد به تمام دنیا می‌ارزد.
عاقبتی در پاسخ به این سؤال که رزمنده واقعی از نظر شما چه کسی است؟ اظهار کرد: رزمنده به کسی اطلاق می‌شود که وجودش را برای مردم فدا کند؛ البته به گمانم برخی افراد هدف اصلی رزمندگان آن زمان را نمی‌دانند چون آنها برای دفاع از حق مظلوم و آزاد مردی به کارزار رفتند.
وی در ادامه با اظهار تأسف از اینکه به خوبی نتوانسته‌ایم خاطرات شهدا را به نسل جدید منتقل کنیم، خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی مواقع در خاطرات رزمندگان و شهدا به قدری دستکاری شده که به یک افسانه تبدیل شده‌اند تا واقعیت؛ با این عمل ارزش حضور شهدا، رزمندگان، جانبازان و اسرا که در آن صحنه‌های سخت به طور گروهی و با یکدیگر کار می‌کرده‌اند، بسیار کم می‌شود و برای کودکان آینده جز داستان‌هایی غیر واقعی چیزی باقی نخواهد ماند.
عاقبتی افزود: ما مدیون خون شهدا هستیم و امروز به حال آنان غبطه می‌خورم که به آن مقام والا رسیدند و رفتند و به عنوان یک رزمنده امیدواریم لااقل به آن حکومت اسلامی که رهبر کبیر انقلاب مدنظر داشت نزدیکتر شویم تا مردم ایران بتوانند در آسایش و آرامش زندگی کنند.
انتهای پیام