به گزارش ایسنا، فرمان مرادی زاده پنجم خرداد ۱۳۲۶ در کرمانشاه، سازنده، نوازنده و مرمت‌کننده سازهای موسیقی ایرانی بود.
او فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۴۹ و در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی آغاز کرد. بعدها سرپرست و مدرس کارگاه سازسازی این مرکز شد. مرادی در ساخت تنبور نیز از راهنمایی‌های علمی استاد الهی، نوازنده‌ی تنبور، بهره گرفت. او چندین نوع سه‌تار، تنبور، کمانچه و تار طبق الگوی اساتید گذشته‌ی این سازها یا به صورت ابتکاری می‌ساخت.
فرمان مرادی به خاطر موقعیت شغلی خود در مرکز حفظ و اشاعه از راهنمایی‌های هنرمندانی چون داریوش صفوت، احمد عبادی، سعید هرمزی، یوسف فروتن، علی‌اصغر بهاری، علی تجویدی، فرهنگ شریف، جلیل شهناز، محمود کریمی، منصور نریمان، فریدون حافظی، محمود تاجبخش، غلامحسین بیگجه‌خانی و محمد مقدسی برای ساختن سازهای خود استفاده برد.
او کتابی نیز با عنوان سوز و ساز عشقی (درباره‌ی هنر و زندگی محمد نوایی) تألیف کرده که توسط نشر تصنیف منتشر شده است.
مرادی در سال ۱۳۷۲ با رتبه‌ی ۵ سازسازی و با ۲۳ سال سابقه‌ی کار در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی بازنشسته شد. او از این سال به بعد نیز به عنوان مدرس و کارشناس مرکز فعالیت داشت.
از فعالیت‌های اجرایی او به این موارد می‌توان اشاره کرد: عضویت در کمیته‌ی نویسندگان اساسنامه‌ی کانون سازندگان ساز، عضویت در هیات مدیره‌ی کانون سازندگان ساز (سه دوره‌ی دو ساله)، یک دوره‌ی دوساله عضو علی‌البدل هیات مدیره‌ی خانه‌ی موسیقی، دو دوره‌ی دوساله عضو علی‌البدل کانون مدرسین سازسازی و همچنین کارشناس موزه‌ی موسیقی ایران، طی چند سال اخیر.
فرمان مرادی جز ساخت سازهای ایرانی، نوازنده‌ی سه‌تار، تار و تنبور نیز بود.
انتهای پیام