به گزارش ایسنا، به نقل از ایمنا، در قرآن کریم از فرزند با ویژگی‌ها و تعابیری همچون نعمت، زینت زندگی، نور چشم و سبب یاری الهی یاد شده است، این توصیفات برای فرزند را بیانگر پسندیده بودن فرزندآوری از نگاه قرآن دانسته‌اند، همچنین دعای حضرت ابراهیم و زکریا برای فرزندآوری در سنین پیری و بشارت الهی بر اجابت دعای آن‌ها نیز نشانه اهمیت موضوع فرزندآوری از نظر قرآن شمرده شده است.

کاهش فرزندآوری پیامدهای جبران‌ناپذیری به دنبال دارد که اصلی‌ترین آن را پیری جمعیت دانسته‌اند، اگرچه مشکلات اقتصادی همچون کاهش تولید و رشد اقتصادی، مواجه شدن با کاهش نیروی کار و تعطیلی کارخانه‌ها و صنایع، وجود خطرهای سیاسی و امنیتی با کاهش نیروی جوان برای دفاع از امنیت و اقتدار کشور و خطرهای فرهنگی و اجتماعی نیز از چالش‌های کاهش فرزندآوری در جوامع است، در این بین زوج‌های جوان سردمداران جوانی جمعیت هستند و سهم بزرگی از جوانی ایران را با فرزندآوری به دوش می‌کشند، بنابراین مهم است که دستورات مقام معظم رهبری را در اولویت زندگی خود قرار داده و سهم خود را در تکمیل پازل جوانی ایران افزایش دهند.

در روزگاری که شاید خانواده‌ها و تازه عروس و دامادها آن طور که باید در اندیشه فرزندآوری نیستند، پای صحبت‌های زوج جوانی نشستیم که خانواده‌ای متفاوت از هم‌نسل‌های خود دارند و با توجه به بیانات و تاکید مقام معظم رهبری در خصوص فرزندآوری و جوانی جمعیت، سعی کردند سهم چشمگیری در این راستا و برای رسیدن به این هدف داشته باشند و قدمی برای آن بردارند.

همواره علاقه خاصی نسبت به بچه‌ها و کودکان داشتم / پرجمعیت بودن یکی از ملاک‌های ازدواجم بود

نرجس و نورالله زوج جوانی هستند که در سال ۱۳۸۶ ازدواج کردند و توانستند بعد از گذشت دو سال از ازدواج خود، برای اولین بار حس مادر شدن و پدر شدن را تجربه کنند؛ پس از آن شش بار دیگر تجربه شیرین و لذت‌بخش فرزنددار شدن را با تمام وجود درک کرده‌اند و در حال حاضر هفت فرزند، چهار دختر و سه پسر دارند.

نرجس که مادر هفت فرزند و نماد ایثار و مهربانی مادران ایرانی است و خود را بی‌وقفه نثار فرزندان می‌کند، این‌چنین به خبرنگار ایمنا می‌گوید: بیست ساله بودم که اولین فرزندم قدم به زندگی‌ام گذاشت و در اسفند سال گذشته نیز آخرین فرزندم به دنیا آمد، فاصله سنی پسر اول و پسر دوم چهار سال، پسر سوم و دوم سه سال، تفاوت سنی پسرم با دختر بزرگم دو سال و دختران با یکدیگر یک‌سال‌ونیم فاصله سنی دارند.

وی ادامه می‌دهد: در دوران قبل از ازدواج علاقه خاصی نسبت به بچه‌ها و کودکان داشتم و همیشه مایل بودم در آینده نیز خانواده‌ای پرجمعیت داشته باشم و یکی از ملاک‌هایم برای ازدواج را پرجمعیت بودن خانواده همسر قرار داده بودم، اما تقدیر الهی چیز دیگری برایم مقدر کرده بود و وارد خانواده‌ای کم جمعیت شدم که در آن همسرم به همراه مادرشان زندگی می‌کردند و پدر همسرم نیز در سال‌های گذشته به مقام والای شهادت نائل شده بود.

این مادر جوان عنوان می‌کند: از همان روزهای ابتدایی ازدواجمان دوست داشتم با تعدد فرزندان، نسل خانواده شهید همسرم را گسترش دهم، اما همسرم موافقت آن‌چنانی نداشت تا زمانی که مقام معظم رهبری در سخنرانی‌های خود بر فرزندآوری و جوانی جمعیت تاکید بسیار کردند و این امر زمینه را برای موافقت و همراهی همسرم فراهم کرد.

حس مادر شدن همواره تازگی خود را دارد / ‏‬ حس من مانند حس فردی است که در میان باغی پر از گل حضور دارد

نرجس در خصوص حس خود برای اینکه مادر هفت فرزند است، اضافه می‌کند: حس مادر شدن همواره تازگی خود را دارد و احساسی که برای فرزند اول و آخر به هنگام تولدشان داشتم، تکراری نبوده است؛ حس و حال من مانند فردی است که در میان باغی پر از گل حضور دارد، به جای اینکه من مراقبشان باشم‌، آن‌ها از من مواظبت می‌کنند.

وی درباره مادری کردن برای هفت فرزند و شیرینی آن می‌گوید: سختی‌های بسیاری در تمام زندگی‌ها وجود دارد، اما سختی مادر شدن با لذت‌های فراوانی همراه است، چرا که خودم قدم گذاشتن در چنین مسیری را انتخاب کردم و زندگی کردن در چنین خانواده پرجمعیتی را دوست دارم، با جان و دل سختی‌هایش را می‌پذیرم، هر چند که شیرینی وجود فرزند تمام سختی‌های زندگی را از بین می‌برد.

مادر فعال و بانشاط با بیان حس رضایت خود از زندگی می‌گوید: زندگی در خانواده پرجمعیت شیرین است، بچه‌ها در کنار هم بازی می‌کنند، در کنار هم می‌خندند، پر انرژی و بانشاط هستند و همین سبب دلچسب شدن زندگی در کنار آن‌ها می‌شود، به نظرم خانواده‌هایی که خود را از داشتن فرزند محروم کردند و در خانه‌های خلوت زندگی می‌کنند، به خود ظلم روا می‌دارند و می‌بینم بانوانی را که فرزند ندارند و احساس افسردگی و نارضایتی دارند، این بانوان باید بدانند که مرهم مشکلات‌شان داشتن فرزند است و با حضور فرزند در زندگی به نشاط و شادابی خواهند رسید.

نرجس در خصوص واکنش و نظرات اطرافیان درباره داشتن هفت فرزند اضافه می‌کند: نظرات افراد با یکدیگر متفاوت بوده، با این حال این موضوع برای بسیاری از افراد جالب و مورد توجه بوده است و با دیدن خانواده پرجمعیتمان خوشحال می‌شوند و البته گاهی هم برخی متعجب هستند که چگونه این تعداد فرزند را مدیریت می‌کنیم.

در کنار بچه‌ها به تمام کارهای شخصی و امور زندگی رسیدگی می‌کنم

وی در پاسخ به اینکه با داشتن این تعداد فرزند چطور می‌تواند به کارهای خود رسیدگی کند؟ اظهار می‌کند: در خانواده پرجمعیت زمانی که تعداد فرزندان به حدود پنج نفر برسد، تمام کارها خود به خود انجام می‌شود، در کنار بچه‌ها به تمام کارها و امور زندگی می‌رسم و نشاط خاصی برای انجام آن‌ها دارم، همچنین فرزندان بزرگترم که پسر هستند، مرا همراهی می‌کنند و بسیاری از کارهای خانه را انجام می‌دهند و این تفاوت در مقایسه با خانواده‌های کم‌فرزند، قابل مشاهده است.

این مادر در خصوص همراهی همسر در نگهداری از فرزندان در خانه عنوان می‌کند: همسرم بسیاری از امورات خانه و تربیت فرزندان را برعهده گرفته است و بهتر از خودم آن را انجام می‌دهد، او به من روحیه می‌دهد و حمایتش را همواره در کنار خود احساس می‌کنم و این باعث شده است بتوانم با کمک او چالش‌های تربیت و رفع نیاز فرزندان را پشت سر بگذارم، البته زمانی که یک فرزند داشتم، روحیاتم متفاوت‌تر از زمان حال بود و تا به دنیا آمدن فرزند سوم اجازه نمی‌دادم کارهای بچه‌ها را کسی جز خودم انجام دهد، با این حال اگر کمک و حمایت همسر و اطرافیان نبود، به‌طور قطع نمی‌توانستم به تنهایی بار مسئولیت مادری را در این چند سال به دوش بکشم‌.

نرجس با اشاره به مدرک تحصیلی خود و همسرش می‌گوید: همسرم مدرک فوق دیپلم و خود نیز دیپلم دارم و در حال حاضر مادر و خانه‌دار هستم، چراکه به آن علاقه دارم و بدان افتخار می‌کنم، اگر چه فرصت‌هایی برای ادامه تحصیل وجود داشت، اما مسیر زندگی و اهداف خود را در آن نمی‌دیدم و سعی کردم در زمینه مادری کردن و تربیت فرزندان علم و مهارت خود را بالا ببرم و هیچ‌گاه اینگونه نبوده است که به‌خاطر فرزندان تحصیل را کنار گذاشته باشم‌.

وی با اشاره به شیرین‌ترین خاطره از فرزندان ادامه می‌دهد: شیرین‌ترین خاطره از فرزندانم مربوط به روزی است که از بیمارستان به همراه فرزند آخرم به خانه آمدیم و هنگام ورود به خانه دیدیم که دیگر بچه‌هایم منتظر ایستاده بودند و با دیدن من و همسرم شتابان به سمتمان دویدند تا به ملاقات برادر جدیدشان بروند و هرکدام مانند پروانه‌ای به دور او می‌گشتند، این خاطره‌ای دلنشین و به‌یادماندنی از فرزندانم بود که حس خوبی را درونم ایجاد کرد، چراکه با وجود این تعداد خواهر و برادر، پا به دنیا گذاشتن برادری جدید برای فرزندانم تازگی داشت و برایشان تکراری نشده بود.

یکی از عامل‌های مشوق برای فرزندآوری بیشتر، ذوق و علاقه فرزندانمان بود

این مادر دلسوز و مهربان در خصوص مزیت‌های چند فرزندی عنوان می‌کند: یکی از عامل‌های مشوق برای فرزندآوری بیشتر، ذوق و علاقه فرزندانمان بود که به داشتن خواهر و برادر جدید عشق داشتند، شاید فرزندان گاهی در ظاهر با یکدیگر بحث کنند، اما هیچ‌گاه حاضر نیستند با نبود دیگری جای خالی یکدیگر را احساس کنند.

نرجس می‌افزاید: یکی دیگر از مزیت‌های چند فرزندی، کسب استقلال در فرزندان است، برای مثال فرزند یک سال و نیمه‌ام اجازه نمی‌دهد کسی در دهانش غذا بگذارد و خودش غذا می‌خورد، سفره می‌چیند و میل می‌کند، اما در بعضی از خانواده‌ها دیده‌ام که مادر هنوز به دنبال این است تا به فرزند پنج، شش ساله‌اش غذا دهد.

وی می‌گوید: بعضی از نیازهای فرزندان با داشتن خواهر و برادر و ارتباط با آن‌ها رفع می‌شود، در خانواده‌های کم‌جمعیت فرزندان با کمبودهایی مواجه می‌شوند و والدین سعی می‌کنند برای جبران این کمبودها، وسایل و امکاناتی را برای فرزند تهیه کنند، اما این رفتارها پاسخگوی کمبود فرزندان نیست و چیزی نمی‌تواند جای خواهر و برادر را پر کند، کم فرزندی گاهی احساس توقع و نارضایتی را در فرزند افزایش می‌دهد، اما در خانواده‌های پرجمعیت با تعداد فرزند بالا، خود فرزندان توقعات کمتری دارند و قناعت پیشه می‌کنند.

این مادر جوان اضافه می‌کند: کسی که یک یا دو فرزند دارد، خود را مجبور می‌کند تا وقت خود را مدام در کنار فرزندان سپری کند، چرا که کسی را ندارد تا فرزندش را به او بسپارد اما در خانواده‌های چندفرزندی، حین اینکه فرزندان با یکدیگر مشغول بازی و وقت‌گذرانی هستند، والدین راحت‌تر به کارها و امور شخصی خود رسیدگی می‌کند، در واقع فرزندان کمک می‌کنند تا فرصتی برای والدین فراهم شود و وقت‌هایی را به خود و امور شخصی اختصاص دهند.

عمل به توصیه مادر و وصیت پدر / ‏فرزند برکت و رزق خود را به همراه می‌آورد

نورالله که همسر نرجس و پدر هفت فرزند است، به خبرنگار ایمنا می‌گوید: هرگاه از کار فارغ می‌شوم و به خانه بازمی‌گردم، تا زمانی که انرژی داشته باشم و بتوانم به همسرم کمک می‌کنم و سعی می‌کنم حامی و نیروبخش او باشم، اگر خریدی داشته باشیم یا بخواهیم دونفره به گردش برویم، فرزندان کوچک‌تر را به فرزندان بزرگ‌تر می‌سپاریم و با همسرم برای خرید خانه یا انجام امور شخصی وقت می‌گذارنیم.

وی در خصوص حس خود درباره پدر یک خانواده پرجمعیت و پرنشاط که به داشتن یک یا دو فرزند اکتفا نکرده است، ادامه می‌دهد: پدرم شهید شده بود و خودم تک‌فرزند بودم و سختی‌های زندگی تک‌فرزندی را درک کرده بودم و از آزارها و چالش‌های تک‌فرزندی آگاهی داشتم، به همین سبب مایل بودم فرزندان بسیاری داشته باشم تا آن‌ها این سختی را تجربه نکنند.

این پدر نمونه و فداکار با توصیه به زوج‌های جوان برای فرزندآوری و بیان اینکه داشتن فرزند شیرینی خاص خود را دارد، اضافه می‌کند: زوج‌ها نگران جنبه اقتصادی فرزندآوری نباشند، چرا که فرزند برکت و رزق خود را به همراه می‌آورد و اینگونه نیست که با تولد خود سبب ایجاد زحمت برای والدین شوند.

نورالله می‌گوید: گاهی در سختی‌های زندگی از جایی که فکرش را نمی‌کردیم، شرایطی برای گشایش و آسایش فراهم می‌شد، در واقع برکت وجود فرزندان نه‌تنها سبب کاهش رزق و افزایش خرج خانواده نمی‌شود، بلکه باعث افزایش رزق می‌شود، پدرم همیشه می‌گفت ۱۲ نوه می‌خواهم و مادرم نیز توصیه‌هایی را برای فرزندآوری داشت، برای عمل به وصیت پدر و توصیه مادر باز هم حس پدر شدن و داشتن فرزندی جدید را تجربه خواهم کرد.

وی با اشاره به خاطره‌ای شیرین از فرزندان عنوان می‌کند: هر زمان از سر کار به خانه بازمی‌گردم، تمام فرزندان با شوق فراوان به سمت درِ خانه می‌آیند و با احوال‌پرسی و بازی کردن خستگی را از وجودم فراری می‌دهند، فرزندان کوچک‌ترم نیز کیف را از دستم می‌گیرند و تمام وقتم با آن‌ها سپری می‌شود.

بر این اساس و به تاکید مقام معظم رهبری «اجتماع بزرگ مردم، در جوان‌ها باید تولید مثل را زیاد کنند و نسل را افزایش دهند، این محدود کردن فرزندان در خانه‌ها، به این شکل امروزی، خطا است. اگر ۱۰ یا ۲۰ سال آینده و در دوره‌ها و مرحله‌های آینده این کشور بتوانیم نسل جوانی که امروز داریم را حفظ کنیم، تمام مشکلات کشور را حل می‌کنند؛ با آن آمادگی، با آن نشاط، با آن شوقی که در نسل جوان هست و با استعدادی که در ایرانی وجود دارد.»

نیاز است تمام زوج‌ها و خانواده‌ها مانند نرجس و نورالله با داشتن نگاهی وسیع، توکل به روزی‌دهنده مخلوقات و قلبی تپنده برای فرزندان به سهم خود در جوانی جمعیت کشور قدمی کوچک بردارند تا علاوه بر چشیدن طعم زندگی در کنار فرزندان و مشاهده رشد، تربیت و موفقیت آن‌ها، با افزایش فرزندآوری بتوانند برای آینده کشور خود تصمیم‌گیری کنند و در ساخت آینده‌ای بهتر نقش داشته باشند.

انتهای پیام