به گزارش ایسنا، مهدی ایوبی گفت: «خانه ترانه از سال ۱۳۸۰ با مدیریت دکتر افشین یداللهی و دوستان دیگری که کنارشان بودند نظیر عباس سجادی، نیلوفر لاریپور، یغما گلرویی و دوستان دیگر تشکیل شد و در همه این سالها حتی زمان فوت دکتر یداللهی، هر پنجشنبه ظهر تا بعدازظهر به ترانهخوانی و در کنار هم بودن ترانهسراها اختصاص داشت. بعد از مدتی که از جلسات گذشت، شکافهایی بین دستاندرکاران و تیم مدیریتی اتفاق افتاد و دکتر یداللهی تقریباً از سال ۱۳۸۵ تا لحظه فوتشان این بار را تنهایی به دوش کشیدند و نگذاشتند این پرچم زمین بماند. میتوانم بگویم تمام ترانهسراهای صاحب سبکی که در حوزه ادبیات آهنگین ما موثر بودند، از خانه ترانه معرفی شدند.»
او ادامه داد: «در تمام مدتی که خانه ترانه را دکتر یداللهی به تنهایی مدیریت میکردند دوستانی مثل خود بنده، حسن علیشیری، صابر قدیمی، امیرحسین مصاح، علی ایلیا، حمیدرضا صمدی، امیر تودهفلاح، عمران میری و دیگر دوستان در کنارشان بودیم و کمک میکردیم روند برگزاری جلسات برای ایشان سادهتر شود و متاسفانه با فوت دکتر ما باقی ماندیم و جلسهای که باید حتماً ادامه پیدا میکرد. به همین دلیل با روزبه بمانی صحبت کردیم و او از سال ۱۳۹۵ تا چند ماه پیش این مسئولیت را قبول کردند که دوره بسیار موفقی بود. چهار دوره جایزه افشین یداللهی برگزار شد که دبیر جایزه روزبه بمانی بود و بنده هم دبیر اجرایی این جشنها بودم. این دورهها در شأن ادبیات بودند و بعید میدانم در این حوزه چنین جلساتی برگزار شده باشد و یا در آینده برگزار بشود. بعد از استعفای آقای بمانی به دلیل مشغلهها و اجرای کنسرتهایشان، هیئت اجرایی که سالها در کنار دکتر بودند تصمیم گرفتند به صورت گروهی جلسات خانه ترانه را برگزار کنند و من هم یکی از این اعضا هستم که در فرهنگسرای ابن سینا، جایی که خانه ترانه برای اولین بار در آنجا برگزار شد در خدمت ترانهسرایان هستیم که امروز دوازده جلسه بعد از آقای بمانی میزبان هنرمندان و هنردوستان بودهایم.»
این ترانهسرا در پایان گفت: «در تلاشیم که در سال جاری پنجمین جلسه جایزه افشین یداللهی را برگزار کنیم که در صورت فراهم شدن شرایط جزییات از طریق رسانههای معتبر به اطلاع مخاطبین و علاقهمندان میرسد. در دوره تازه مثل دروههای پیش ترانهسرایان نو نفس با هم به رقابت میپردازند و همچنین در زمینهی ترانههای اجرا شده هم سعی میکنیم بستری فراهم کنیم تا شرایط داوریشان فراهم باشد.»
انتهای پیام