به گزارش ایسنا، ناسا در حال آماده شدن برای پرتاب جدیدترین ماموریت علمی خود به منظور بررسی آب‌وهوای قطبی است.
به نقل از اسپیس، هدف از پرتاب ماموریت «آزمایش انرژی تابشی قطبی در فروسرخ دور» یا «پریفایر»(PREFIRE)، ثبت داده‌های کاملا جدید درباره چگونگی ساطع شدن گرما از مناطق قطبی زمین به فضاست.
ماموریت PREFIRE از دو ماهواره موسوم به «کیوبست»(cubesat) تشکیل شده است که به طور جداگانه به مدارهای نزدیک قطب پرتاب می‌شوند. اولین کیوبست موسوم به «آماده، هدف، پریفایر»(Ready, Aim, PREFIRE) قرار است در روز ۲۲ مه بر فراز یک موشک «الکترون»(Electron) شرکت «راکت لب»(Rocket Lab) از سکوی B در «مجتمع پرتاب ۱» این شرکت واقع در نیوزیلند پرتاب شود. دومین کیوبست موسوم به «پریفایر و یخ»(PREFIRE and ICE) چند روز بعد پرتاب می‌شود.
این دو کیوبست برای بررسی تشعشعات فروسرخ دور طراحی شده‌اند که طول موج‌های بیشتر از ۱۵ میکرون هستند و حدود ۶۰ درصد از کل گرمای ازدست‌رفته در قطب‌ها را تشکیل می‌دهند. «تریستان لیکویر»(Tristan L'Ecuyer) پژوهشگر ارشد پروژه پریفایر در «دانشگاه ویسکانسین مدیسن»(UW–Madison) طی تماس با خبرنگاران گفت: ما پیشتر هرگز این تشعشعات را بررسی نکرده بودیم. پریفایر به دانشمندان کمک می‌کند تا بفهمند که ویژگی‌های گوناگون قطب‌ها مانند ابرها، رطوبت و نوسانات سطح بین حالت‌های یخ‌زده و مایع چگونه در اتلاف گرما و انتشار آن به فضا موثر هستند.
قطب شمال سریع‌تر از سایر مناطق زمین گرم می‌شود و به تغییر الگوی جمعیت محلی و زیستگاه‌های حیات وحش در قطب‌ها و بروز پیامدهای جهانی مانند بالا آمدن سطح آب دریاها می‌انجامد. لیکویر گفت: در نهایت، ما اطلاعات پریفایر را با مدل‌های آب‌وهوایی خود ترکیب می‌کنیم و امیدواریم در آینده بتوانیم توانایی خود را برای شبیه‌سازی افزایش سطح آب دریاها و چگونگی تاثیرگذاری تغییرات آب‌وهوای قطبی بر سیستم‌های آب‌وهوایی اطراف سیاره بهبود ببخشیم.
هر کدام از کیوبست‌های پریفایر به اندازه یک قرص نان هستند و طیف‌سنج‌های فروسرخ حرارتی یکسانی دارند. اگرچه کیوبست‌ها کوچک هستند اما طراحی مقرون‌به‌صرفه و هدف منحصربه‌فرد آنها به خوبی با ماتریس رو به رشد ناسا در مأموریت‌های بررسی آب‌وهوا مانند ماهواره بسیار بزرگ‌تر «مأموریت توپوگرافی آب‌های سطحی و اقیانوسی»(SWOT) برای مطالعه سطح آب در سراسر زمین مطابقت دارد.
«کارن سنت ژرمن»(Karen St. Germain) مدیر بخش علوم زمین ناسا گفت: ناسا هم به ماموریت‌های بزرگ ما و هم به ماموریت‌های کوچک‌تر نیاز دارد. برای پاسخ دادن به پرسش‌های خود درباره درک زمین به عنوان یک سیستم، می‌توانید ماموریت‌های کوچک را از جهاتی به عنوان جنرالیست‌ها در برابر متخصصان در نظر بگیرید.
«مری وایت»(Mary White) مدیر پروژه پریفایر در «آزمایشگاه پیش‌رانش جت» ناسا، ماموریت‌های کوچک‌تر را نسخه کوچک‌شده یکی از تجهیزات ناسا موسوم به «نقشه‌بردار کانی‌شناسی ماه»(Moon Mineralogy Mapper) توصیف کرد. وایت به شباهت ماموریت‌های کوچک‌تر با دو مأموریت دیگر نیز اشاره کرد که به فناوری خود اعتبار بخشیده‌اند. این فناوری‌ها، «دستگاه سنجش آب‌وهوای مریخ»(MCS) در «مدارگرد شناسایی مریخ»(MRO) و «آزمایش رادیومتر قمری دایوینر»(DLRE) در «مدارگرد شناسایی ماه»(LRO) هستند.
روش این مأموریت در استفاده از دو ماهواره به پژوهشگران امکان می‌دهد تا یک دیدگاه منحصربه‌فرد را درباره تغییراتی به دست آورند که در قطب‌های سیاره ما اتفاق می‌افتند. لیکویر توضیح داد: داشتن یک کیوبست می‌تواند نقشه‌ای را از چگونگی انتشار در مناطق قطبی ترسیم کند. ما از دو کیوبست برای بررسی در طول چند ساعت استفاده می‌کنیم، تفاوت بین بررسی‌ها را در نظر می‌گیریم و تلاش می‌کنیم تا بفهمیم که فرآیندهای رخ‌داده در قطب شمال چگونه بر انتشار گرما از قطب شمال تأثیر می‌گذارند.
وایت خاطرنشان کرد که مانند همه پژوهش‌های اقلیمی ناسا، داده‌های پریفایر برای عموم قابل دسترس خواهند بود. وی افزود: همه داده‌های ناسا برای دانشمندان یا افراد علاقه‌مند در سراسر جهان، در دسترس و رایگان هستند. این بخشی از خط مشی ما برای در دسترس بودن داده‌های علمی است و مطمئنا برای این مأموریت نیز صدق می‌کند.
انتهای پیام