داود معماری در گفت‌وگو با ایسنا ضمن تبریک میلاد با سعادت امام رضا(ع) اظهار کرد: معصومین (ع) در کلیات و ارزش‌ها و سیره اصلی کاملاً با یکدیگر هماهنگ و یکسان عمل کرده‌اند و تنها ممکن است به جهت تفاوت مقتضیات زمان، اندک تفاوتی در شیوه اجرایی آن‌ها وجود داشته باشد. امام رضا (ع) علاوه بر پیگیری مسائل سیاسی و اجتماعی در دوران خود همواره در تلاش بود تا اسلام واقعی با قرائت اهل بیت (ع) را بین مردم ترویج و مباحث اخلاقی و اعتقادی و زیست مؤمنانه را به مردم معرفی کند و با سیره و روش خود مباحث دین را عملاً به مردم آموزش دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) در ادامه به موضوع نقش امام رضا (ع) در شکل‌گیری تمدن اسلامی پرداخت و بیان کرد: تمدن جلوه‌های مادی و فنی و پیشرفت علمی جامعه است که فرهنگ مقدم بر آن است و هر تمدنی برای ماندگاری خود و استقرار و تأثیرگذاری باید با فرهنگی غنی و قوی توام باشد. در طول تاریخ هم معمولاً تمدن‌هایی که از پشتوانه فرهنگی غنی برخوردار نبودند دوام نیاورده‌اند.
وی گفت: ثامن‌الحجج (ع) در راستای شکل‌گیری و پیشبرد تمدن اسلامی تأکید ویژه بر موضوع فرهنگ داشتند؛ فرهنگی که عبارت است از باورهای جامعه و سنت‌ها و آداب و رسوم جامعه که شامل اخلاق و مباحث اعتقادی و باورها و سنت‌هاست و امام تلاش کرد که اعتقادات مردم منطقی و منطبق با وحی باشد و از سوی دیگر اخلاق مردم منطبق با اخلاق معصومین و فطرت پاک انسانی شکل بگیرد و همواره با سنت‌های غلط و خرافی مبارزه و سنت‌های ارزشمند را تقویت می‌کردند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: امام رضا (ع) با تقویت یارانش سعی می‌کرد برای پیشبرد تمدن اسلامی ابتدا فرهنگ قرآنی را تقویت کند. امام رضا (ع) بر موضوع علم دوستی و دانش‌پروری تأکید داشتند و پس از دوران ایشان بود که «نهضت ترجمه» به وجود آمد و مسلمانان کتاب‌های کشورهای دیگر همچون یونان و ایران را ترجمه کردند و دو تا سه قرن پس از امام رضا(ع) دوران شکوفایی تمدن اسلامی است.
وی خاطرنشان کرد: در بین ائمه معصومین بیشترین مباحثات و مناظرات با بزرگان سایر ادیان و مذاهب توسط امام رضا(ع) به ثبت رسیده است. در دوران خلافت مأمون که امام رضا (ع) به ظاهر در جایگاه ولایتعهدی قرار داشتند ارباب ادیان الهی همچون علمای یهود و مسیحیت و زرتشتیان و حتی ادیان غیرالهی آیین هندو و برهمایی به مرو آمده و با امام رضا(ع) وارد مباحثه می‌شدند.
معماری با بیان اینکه انگیزه امام رضا (ع) از این جلسات محکوم کردن و باطل کردن آن‌ها نبود، گفت: حضرت به دنبال ایجاد تفرقه و جنگ و درگیری نبودند بلکه در تلاش بودند تا از طریق مناظرات صلح و آرامش و همدلی را ایجاد کنند. امام در زمان بروز تفاوت‌ها و اختلافات با احترام با آن‌ها برخورد می‌کردند و با عقلانیت پاسخ می‌دادند و نکته جالب آن است که پاسخ سؤالات طرح شده از سوی ادیان را از دل کتاب‌های آئین آن‌ها یافته و شرح می‌دادند.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) در پایان گفت: مباحثات حضرت مستدل و محترم بود که در پایان یا پیروان ادیان تسلیم شده و به حضرت و دین آسمانی او ایمان می‌آوردند و یا به مقام علمی ایشان اعتراف کرده و احترام می‌گذاشتند و جذب شخصیت امام رضا (ع) می‌شدند.
انتهای پیام