بر اساس گزارش سازمان جهانی هواشناسی، فجایع ناشی از سیل از سال ۲۰۰۰ در مقایسه با ۲ دهه قبل، ۱۳۴ درصد افزایش یافته است. همانطور که نتایج گزارش نشان داد که افزایش دمای جهانی بهطور چشمگیری بر چرخه آب تأثیر میگذارد و سیل و خشکسالی را شدیدتر و مکرر میکند.
سیل، تنوع زیستی، زندگی، معیشت، زیرساختها و سایر داراییها را از بین میبرد، همچنین میتواند خطرات سلامتی مانند وبا را به دلیل سرریز شدن فاضلابها و مخلوط شدن آب شیرین و آب آلوده ترکیب کند. سیلابها ممکن است باعث پرورش پشههای ناقل مالاریا در برخی مکانها شود.
دادههای دقیقتر و قابل اعتمادتر به شناسایی خطرات کمک میکند و فرصتهای رو به رشد ارائه شده دادههای ماهوارهای و راهحلهای ابری برای بهبود آمادگی، مدیریت و پاسخ به سیل شهری، سیلاب حوضه، خشکسالی و حفاظت از سواحل استفاده میشوند.
استراتژیهای اثبات شده نیز برای محافظت از کشورهای آسیبپذیر در برابر تأثیر سیل، خشکسالی و موج گرما وجود دارند، برای مثال، سیستمهای هشدار زودهنگام که از دادههای آبوهوا و مدلسازی استفاده میکنند، میتوانند مقامات را در مورد وقوع سیل مورد انتظار، هشدار دهند و به آنها زمان بدهند تا تخلیهها را آغاز و موارد احتمالی را برای بخشهای حیاتی مانند کشاورزی ایجاد کنند.
سازگاری؛ نجات جان و منابع
گزارش کنونی، بر شکاف سازگاری بر نیاز حیاتی برای افزایش بودجه سازگاری با آبوهوا تأکید دارد. هزینههای برآوردی انطباق در کشورهای در حال توسعه پنج تا ۱۰ برابر بیشتر از جریانهای مالی سازگاری عمومی فعلی است و شکاف مالی سازگاری در حال افزایش است.
محققان اظهار کردند که رویکردهای مبتنی بر اکوسیستم، مانند تالابهای ساخته شده، مناطق نگهداری اختصاصی و احیای پوشش گیاهی برای کمک به کاهش اثرات سیلها، توجه و بودجه بیشتری را به خود جلب میکنند.
به عنوان مثال، بازسازی ۳۵۰۰ هکتار از زیستگاههای حوزه آبخیز به مردم در برداشت و حفظ آب کمک میکنند. برای کشاورزانی که در حوضههای آبخیز بهطور فزاینده خشک و تخریب شده زندگی میکنند، این احیای اکولوژیکی از خشک شدن و شسته شدن خاک آنها در سراشیبی جلوگیری میکند. این پروژه همچنین سیستمهای پیشبینی آبوهوا و دانش آبوهوا را برای کمک به مردم در تغییر اقلیم بهبود میبخشد.
پیتلندها، تالابهای مهمی هستند زیرا ۲ برابر بیشتر از تمام جنگلهای جهان کربن ذخیره میکنند. حفظ آنها به کند شدن تغییرات آبوهوایی و کاهش خطر رویدادهای شدید آبوهوایی مانند سیل کمک میکند.
راهحلهای مبتنی بر طبیعت
زیرساختهای سبز و راهحلهای مبتنی بر طبیعت برای مدیریت خطر سیل، مانند بازکردن دایکها و ایجاد فضای بیشتر برای رودخانه، علاوه بر کاهش خطر سیل، مزایای متعددی را به همراه دارد که شامل حفاظت از تنوع زیستی، افزایش تغذیه آب زیرزمینی یا ترسیب کربن باشد. علاوه بر این، این راهحلها به سازگاری با تغییرات آبوهوایی کمک میکند.
در سالهای اخیر، بسیاری از تالابها به دلیل فعالیتهای انسانی و تغییرات آبوهوایی تخریب شدهاند. بازسازی آنها میتواند به مدیریت سیلهای آینده کمک کند. به همین ترتیب، احیای جنگلها میتواند انعطافپذیری اکوسیستمها را افزایش دهد، از فرسایش خاک جلوگیری کند و خطر سیلهای ناگهانی را کاهش دهد. طرح درختکاری برای احیای جنگلها و منابع حیات وحش نیز به جلوگیری از فرسایش ساحل کمک میکند.
در همین حال، بخش کشاورزی نیز به سرمایهگذاری بیشتر برای توسعه و اجرای ابزارها و فناوریهای مقاوم در برابر آبوهوا نیاز دارد که بهتر با اثرات سیل و خشکسالی مقابله کند. بهعنوان مثال، گونههای جدید محصولات کشاورزی و دامهایی که برای تحمل بیشتر در برابر تغییرات اقلیمی پرورش مییابند، میتوانند به حفاظت از تولیدات کشاورزی و معیشت، همراه با اشکال متنوعتر مدیریت آب برای کشاورزی، ازجمله برداشت آب باران و تغذیه مدیریت شده آبخوان (سفره آب زیرزمینی) کمک کنند.
مقررات کاربری زمین
تجاوز غیرقانونی انسان به کریدورهای رودخانه باید از طریق اجرای مقررات کاربری زمین کنترل شود. سیاستها و برنامههای استخراج سنگ و شن و ماسه باید بر اساس تحلیل علمی صحیح باشد. حفاظت از حوزه آبخیز طیف گستردهای از راهحلهای مبتنی بر طبیعت مورد نیاز است که شامل احیای جنگلها، احیای تالابها و مقررات استفاده از زمین هستند. این اقدامات به قطع بارندگی، به تاخیر انداختن رواناب بارندگی و به حداقل رساندن فرسایش خاک و در نتیجه شدت سیل کمک میکنند.
آموزش رودخانه
نصب سدهای کنترل رسوب، قرار دادن تخته سنگ، تقویت حفاظت از سواحل و بستر رودخانه و سایر اقداماتی از این دست برای آموزش رودخانه برای یافتن تعادل و عدم تغییر مسیر مورد نیاز است. به این ترتیب، سرمایهگذاری مدیریت سیل در مناطق پایین دستی با زیرساختهای بزرگ مانند دایکهای سیلاب و غیره را میتوان کاهش داد.
در سه ماهه اول سال ۲۰۲۲، درجه حرارت در چندین بخش از آسیا و اقیانوس آرام به بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد افزایش یافت و به دنبال آن چندین دوره خشکی و خشک شدن رودخانهها و بعداً با رانش زمین و سیلهای متعدد همراه شد. به نظر میرسد که حوادث سیل میتواند ناشی از چنین ناهنجاریهای اقلیمی باشد، اما این امید وجود دارد که جامعه علمی به بررسی ارتباط بین این رویدادها برای بهبود پیشبینی طولانیمدت سیل و هشدار اولیه در مقیاس منطقهای ادامه دهد تا کشورها بتوانند بهتر آماده شوند.
سیلهای ویرانگر اخیر نشان داده است که اقدامات اصلاحی فوری و بلندمدت در منطقه مورد نیاز است. با ادامه تأثیرات تغییرات آبوهوایی بر جوامع آسیب پذیر در این مناطق، این اقدامات فوریت بیشتری خواهند داشت.
طرحهای بیمهای که توسط دولت حمایت میشوند همچنین میتوانند به کشاورزان، مشاغل و خانوارهای کوچک در مقیاس کوچک کمک کنند تا پس از رویداد آبوهوایی بهبود یابند.
منابع
dameasyfloodbarriers.com
preventionweb.net
aljazeera.com
worldbank.org
unep.org
انتهای پیام