روستای «سی دشت» در شهرستان رودبار و روستای «صوفیانده» در شهرستان صومعه سرا، عمده‌ترین مراکز تولید توت فرهنگی در گیلان هستند، با این حال دیگر شهرستان‌های گیلان نیز در فضای باز و به‌صورت گلخانه‌ای توت فرنگی می‌کارند و تولید این محصول در سال‌های اخیر روبه افزایش است.
اردیبهشت ماه هر سال جشنواره توت‌فرنگی در روستاهای سی‌دشت و همچنین صوفیانده برگزار می‌شود. امسال اما بخاطر سرمای فروردین و بارش‌های رگباری ناهنگام، توت‌فرنگی‌کاران گیلان هم دچار خسارت شده و هنوز برای برگزاری جشنواره توت فرنگی تصمیمی گرفته نشده است.
چندسالی است باغداران روستای «تانی محله» واقع در شهرستان شفت نیز توت‌فرنگی کشت می‌کنند. باغ‌های این روستا عمدتا در حاشیه رودخانه کمسار بزرگ ایجاد شده است.
علی خورشیدی، یکی از توت‌فرنگی‌کاران درباره تولید محصول توت‌فرنگی باغش می‌گوید: من دانش‌آموخته رشته کشاورزی هستم و قبلا بخشی از باغ پدری را توت فرنگی می‌کاشتم و چندسالی است کشت این محصول را توسعه داده‌ام. بوته‌های توت فرنگی این باغ نژاد منطقه کردستان است. هرسال از نیمه اردیبهشت تا اواخر خرداد برداشت توت فرنگی آغاز می‌شود و در پایان محصول‌دهی هم چند ردیف را برای خزانه سال بعد نگه می‌دارم.
وی که امسال سطح زیر کشت بوته‌های رونده توت فرنگی را توسعه داده، ادامه می‌دهد: توت فرنگی این باغ، کاملا ارگانیک است و بدون هرگونه سم و کود شیمیایی پرورش می‌یابد. برای تغذیه، از کودهای دامی استفاده می‌کنم و برای کاهش رشد علف‌های هرز، زمین زهکشی شده را با پلاستیک‌های مخصوص می‌پوشانم و در فواصل مشخص پلاستیک باز می‌شود و بوته‌ها در آن بخش کاشته می‌شود.
این کشاورز امسال توت فرنگی را سر باغ، هر کیلو ۱۲۰ هزار تومان می‌فروشد.
«صوفیانده»، یکی از روستاهای شهرستان صومعه سراست که از قدیم مرکز تولید توت فرنگی بوده است. آنگونه که اهالی روستا می‌گویند، در صوفیانده هم گیلک ها ساکن هستند و هم کردتبارها. بخشی از اهالی این روستا مهاجران کردهایی هستند که حدود یکصد سال پیش وارد گیلان شده و به گفته اهالی، آنها کشت توت فرنگی را در این روستا رواج داده‌اند.
کردتبارها که در بخشی از روستا ساکن هستند، باغ و مزرعه آنها نیز جداست. برروی درب خانه برخی از کردتبارها، کتیبه‌ای نصب شده که روی آن نوشته شده: «یا سلطان حقیقت مولا علی» و این نوشته از ارادت اهالی روستا به امام علی(ع) حکایت دارد. برخی هم می‌گویند بخاطر مسلک صوفیانه مهاجران، این روستا به «صوفیانده» معروف شده است. برخی از اهالی هم معتقدند ۵۰ سال پیش فردی به نام «تقی بوستانی»، از اهالی پیربازار، کشت توت فرنگی را در صوفیانده رواج داده است.
با همه این تفاسیر توت‌فرنگی روستای صوفیانده شهرت خودش را دارد. اگر گذرتان صوفیانده بیفتد، می‌بینید که کشت توت فرنگی در باغ‌های پایین دست روستا به صورت سنتی انجام می‌شود. عصر که هوا رو به خنکی می‌رود، باغداران، توت فرنگی‌ها را از بوته می‌چینند و برای فروش به مراکز خرید می‌فرستند. بسیاری هم ترجیح می‌دهند، مستقیم توت فرنگی تازه را از سر باغ بخرند. فروش بوته‌های توت فرنگی گلدانی از باغ‌های صوفیانده، از ویژگی‌های جالب این منطقه است.
روستای «سی دشت»، واقع در شهرستان رودبار، مهمترین مرکز تولید توت‌فرنگی در گیلان است. توت فرنگی محصول اصلی این منطقه است و سالانه حدود ۴۰ هکتار از زمین‌های کشاورزی سی دشت به کشت توت فرنگی اختصاص می‌یابد.
صالح محمدی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان، درباره سطح زیر کشت توت‌فرنگی در استان اظهار کرد: سطح زیر کشت توت فرنگی در فضای باز استان بالغ بر ۱۲۶ هکتار است که از این سطح ۱۸۹۰ تن توت فرنگی برداشت می‌شود.
وی با اشاره به کشت توت فرنگی گلخانه‌ای در گیلان افزود: سطح زیر کشت توت فرنگی در گلخانه هشت هکتار بوده که میزان محصول تولیدی در گلخانه به ۶۰۰ تن می رسد. بنابراین پیش‌بینی می‌گردد در سال جاری ۲۴۶۰ تن توت فرنگی از باغ‌ها و گلخانه‌های استان برداشت شود که ارزش اقتصادی آن معادل ۱۹۹۲ میلیارد ریال است.
محمدی با بیان اینکه ۷۶۰ بهره‌بردار توت فرنگی در گیلان داریم، گفت: شهرستان‌های صومعه سرا، رودبار، رشت، لاهیجان، آستانه اشرفیه، لنگرود، تالش و فومن از مناطق کشت توت فرنگی استان محسوب می شوند و مناطق سی دشت و صوفیانده از قطب‌های تولید توت فرنگی گیلان است و سیاست‌های سازمان جهاد کشاورزی، افزایش تولید این محصول با اختصاص تسهیلات بانکی جهت احداث گلخانه و پرورش توت فرنگی گلخانه‌ای است.
انتهای پیام