به گزارش ایسنا، رسانه آمریکایی معتقد است تاخیر چند ماهه ارسال کمکهای نظامی آمریکا به اوکراین، افزایش تلفات و کمبود جدی مهمات باعث شده تا اوکراینیها خسته و دلزده از جنگ باشند.
«اولکساندر ولوشین» فرمانده ۵۷ ساله و کهنهکار گردان تانک اوکراین در این باره گفت: «اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم، باید بگویم من میترسم. چون اگر گلولهای در کار نباشد، اگر من سرباز نداشته باشم، اگر تجهیزاتی در کار نباشد، مردان من نمیتوانند بجنگند.»
پیشروی روسها در منطقه روستایی «اوچرتین» درست در ۹ مایلی شمال غرب آودیوکا در اواخر آوریل سال جاری میلادی مشخص میکند که چطور حتی یک شکاف کوچک در خطوط مقدم میتواند تاثیری شگرفت داشته باشد.
روسها در خیابانهای اوچرتین
پس از سقوط «آودیوکا» به دست نیروهای روسیه در فوریه سال جاری میلادی، شهر کوچک «اوچرتین» بهعنوان نقطه قوت نظامی اوکراین در امتداد یک بزرگراه عمل کرد. اکثر ۳۰۰۰ سکنه این شهر فرار کردند. آپارتمانهای خالی از سکنه و سایر زیرساختهای شهری به مواضع خوب دفاعی بدل شد و به مدت ۲ ماه، اوضاع با ثبات باقی ماند، اما کمی بعد، اوضاع خراب شد.
روسها ناگهان در اواخر آوریل در خیابانهای شهر اوچرتین ظاهر شدند. یکی از سکنه ۸۸ ساله این شهر گفت اول فکر کرده که آنها سربازان اوکراینی هستند اما بعد وقتی آنها پاسپورت او را درخواست کردند، این مرد سالخورده متوجه شد که دفاع شهر سقوط کرده است.
او سپس عبور وحشتناک از سراسر خط مقدم برای فرار از درگیریها را به خاطر آورد و گفت: «فکر کردم سربازان اوکراینی میآیند و آنها را بیرون میکنند اما چنین چیزی اتفاق نیفتاد.»
سه هفته بعد، چیزی که به عنوان یک پیشروی کوچک روسیه آغاز شد، به یک پیشرفت بزرگ ۱۵ مایل مربعی بدل گشت که دفاع از منطقه دونتسک را پیچیده کرد.
نیویورکتایمز مینویسد گسترش نیروهای روسیه به سمت شمال میتوانست به روسها این فرصت را بدهد تا برخی از قویترین استحکامات اوکراینی در شرق را که سالها تحت کنترل بودهاند، دور بزنند. روسیه هماکنون میتواند خط حمله جدیدی را با هدف دسترسی به شهر «کنستیانتینیوکا» که محور لجستیکی برای نیروهای اوکراینی به حساب میرود، ایجاد کند.
تلاش روسیه برای پیشروی از یک روستای ویران شده به روستای دیگر در ساعتها فیلم جنگی به اشتراک گذاشته شده توسط تیپهای اوکراینی در جبهه ثبت شده است. پیاده نظام روسیه با پای پیاده و استفاده از موتورهای کراس و ماشینهای مخصوص آفرود از زمینهای مینگذاریشده عبور میکند تا از پهپادهای انتحاری اوکراین سبقت بگیرد.
نیروهای روس در ستونهای زرهی با اندازههای مختلف حمله میکنند و حملات بزرگ که اغلب توسط تانکهایی هدایت میشود، با ورقه های بزرگ فلزی پوشیده شده و مجهز به تجهیزات جنگ الکترونیک پیچیده برای محافظت در برابر پهپادها هستند. ناظران غربی به این وسایل نقلیه لقب «تانکهای لاکپشتی» دادهاند. اوکراینیها آنها را «سلاح عجیب» نامیدهاند.
یکی از مقامهای نظامی اوکراین گفته است: «ما اجازه میدهیم پیاده نظام آنها به ما نزدیکتر شوند که باعث ایجاد تماس نزدیکتر و تیراندازی مستقیم میشود. البته تلفات ما هم افزایش مییابد.»
نیویورکتایمز مدعی است روسها نیز برای هر گام به جلو، بهای سرسامآوری میپردازند. آژانس اطلاعات نظامی انگلیس اخیرا مدعی شده که حدود ۸۹۹ سرباز روس در روز در ماه آوریل کشته یا زخمی میشوند. با این حال، پیشروی های روسیه در هفتههای اخیر در شرق و شمال شرق، مهندسی جبهه را تغییر داده است.
مقصر شماره یک
یکی از فرماندهان گردان تانک اوکراین گفت: «به نقشه نگاه کنید، جایی که ما هستیم و جایی که شهر اوچرتین قرار دارد. اکنون میتوانم فرض کنم که آنها به راحتی میتوانند ما را در سمت چپ و در سمت راست دور بزنند. آنها موفقیت تاکتیکی دارند، آنها تجهیزات، مردان، گلوله توپ دارند. برای همین باید انتظار همه چیز را داشته باشیم.»
طبق گزارش روزناه آمریکایی، نبود تغییرات چشمگیر در جنگ برای بیش از یک سال، موقعیت طاقتفرسایی را برای حفظ تعادل ایجاد کرده است. در جنگی که نبرد بر سر کوچکترین موضوعات میتواند برای هفتهها ادامه داشته باشد، حمله ناگهانی روسیه به منطقه اطراف اوچرتین خطرناکترین نوع بود یعنی سریع، عمیق و شگفتانگیز.
یک بحث مناقشه برانگیز و داغ بر سر اینکه چه کسی مسئول این شکست است همچنان ادامه دارد. یک کانال تلگرامی متعلق به ارتش اوکراین، گردان مکانیزه ۱۱ ارتش را مسئول این شکست میداند که به روسها اجازه داده تا نفوذ کنند و حمله انجام دهند. این گردان اما این اتهام را به شدت رد کرده و گفته سربازانش تا آخرین نفر و با وجود بمباران شدید، ایستادگی کردند.
یکسری از سربازان مطلع که نسبت به انتقاد از این گردان تردید داشتند، گفتند که مسائلی مانند ارتباطات ضعیف و نبود تسلیحات، همگی باعث این شکست شده است.
یکی دیگر از مسئولان نظامی اوکراین نیز گفت: «روسها از شکاف موجود در ارتش اوکراین استفاده کردند و همین باعث شد تا ما اوچرتین، نووباخموتیوکا و بعد سولوویو را از دست بدهیم. فرماندهی ارشد اوکراین دوست ندارد هیچ قلمرویی را تسلیم کند. بحث کردن با آنها و توضیح اینکه چرا داشتن این موقعیت خوب نیست، بسیار پیچیده است.»
وی ابراز امیدواری کرد که اوضاع با ورود تسلیحات غربی بهبود یابد و افزود: «اما تا آن موقع باید بمیریم و سرزمینهای خود را از دست بدهیم. سوالی که مطرح میشود این است که آیا این رویه آرام و دفاعپذیر انجام میشود یا سریع و ابلهانه.»
انتهای پیام