به گزارش ایسنا، عبدالحسین خسروپناه در نوزدهمین مجمع عمومی اتحادیه دانشگاه‌ها و موسسه‌های آموزش عالی غیردولتی، غیرانتفاعی کشور، اظهار کرد: وقتی آموزش عالی دولتی و غیردولتی را با هم مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم ۴۹ درصد رشته‌های دانشگاه دولتی در حوزه علوم انسانی و ۵۹ درصد رشته‌های دانشگاه غیردولتی در حوزه علوم انسانی است.

وی ادامه داد: همچنین ۲۳ درصد رشته‌ها در دانشگاه دولتی در حوزه فنی و مهندسی و ۲۴ درصد رشته‌های دانشگاه غیردولتی فنی مهندسی است. در دانشگاه دولتی ۱۱ درصد رشته‌ها پزشکی است. گویا در دانشگاه غیرانتفاعی رشته پزشکی نداریم یا یک دانشگاه این رشته را دارد. پیگری این هستیم بتوانیم امتیازات و مجوزی برای دانشگاه‌علوم پزشکی غیرانتفاعی به ویژه مراکز دانش بنیان صادر کنیم.

دبیرشورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه هفت درصد رشته‌های دانشگاه دولتی مربوط به علوم پایه و چهار درصد رشته‌های دانشگاه‌های غیردولتی مربوط به رشته‌های علوم پایه می‌شود، افزود: هفت درصد رشته‌های دانشگاه دولتی در حوزه هنر و ۱۲ درصد رشته‌های دانشگاه غیردولتی در حوزه هنر است. آمار رشته‌های کشاورزی در دانشگاه دولتی تقریبا سه درصد و در دانشگاه‌های عیردولتی کمتر از یک درصد است.

طبق اظهارات خسروپناه، ۶۲ درصد مقاطع تحصیلی در دانشگاه‌های دولتی و ۶۳ درصد مقاطع تحصیلی در دانشگاه‌های غیردولتی مربوط به کارشناسی، ۱۳ درصد مقاطع تحصیلی در دانشگاه دولتی و پنج درصد در دانشگاه غیرولتی مربوط به کاردانی، ۱۷ درصد مقاطع تحصیلی در دانشگاه دولتی و ۳۱ درصد در دانشگاه غیردولتی مربوط به مقطع کارشناسی ارشد و سه درصد مقاطع تحصیلی در دانشگاه دولتی و کمتر از یک درصد در دانشگاه غیردولتی مربوط به مقطع دکتری حرفه‌ای است.

وی با بیان اینکه موسسات غیرانتفاعی و غیردولتی هشت درصد از سهم کل دانشجویان کشور را به خود اختصاص داده است، خاطرنشان کرد: ۳۸ درصد آموزش عالی کشور در دست دانشگاه آزاد است.

خسروپناه در بخش دیگر سخنان خود با بیان اینکه در آمریکا و اروپا و برخی کشورهای شرق اسیا مثل ژاپن، سه دسته دانشگاه دولتی، غیرانتفاعی و انتفاعی وجود دارد، توضیح داد: برخی دانشگاه‌ها در کشورهای خارجی انتفاعی هستند و در آمدی برای موسسه محسوب می‌شوند. پیشنهاد من این است کت این تقسیم بندیفعلی دانشگاه های ما که یا دولتی یا غیرانتفاعی هستند را مد نظر قرار دایم، چرا ما منحصر به دوگانه دانشگاه هستیم؟، قسم سوم و چهارم وجود دارد. نمی‌گویم حتما به دانشگاه انتفاعی مجوز دهیم یا خیر، اما می‌توان در این زمینه تصمیم گیری کرد. آیا نمی‌توان دانشگاه "وقفی" داشت که در تعریف دانشگاه انتفاعی و غیرانتفاعی و دولتی نگنجد؟. پیشنهاد دوم من این است که ما مجموعه سنجش و ارزیابی دانشگاه های دولتی و غیردولتی رابه لحاظ اهداف ایجاد کنیم.

وی با اشاره به ضرورت ایجاد یک سامانه هوشمند به منظور سنجش ساحت سیاست های دانشگاه غیرانتفاعی و غیردولتی ادامه داد: دو سایت داریم، اول سیاست های کلان علم و فناوری و دوم سیاست های شورای عالی انقلاب فرهنگی در نقشه جامع علمی کشور که در حال بازنگری آن هستیم. باید یک سامانه هوشمند به منظور سنجش ساحت سیاست های دانشگاه غیرانتفاعی و غیردولتی ایجاد شود. البته وزارت علوم در این دوره چندین سامانه هوشمند راه اندازی کرده است و از وزیر علوم تشکر می‌کنیم که ریل گذاری تثبیت شده ای ایجاد کرده است که با تعییردولت‌ها تغییر نکند.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به ضرورت رعایت قوانین در جذب دانشجو متناسب با تعداد اعضا هیات علمی در دانشگاه‌های غیردولتی و غیرانتفاعی، افزود: متاسفانه دچار مدیریت تساهل گونه هستیم. نباید وزارت علوم مانع دانشگاه های غیرانتفاعی شود؛ اما نظارت و سنجش باید وجود داشته باشد.

خسروپناه همچنین خطاب به اتحادیه دانشگاه‌های غیردولتی و غیرانتفاعی پیشنهاد کرد: خوب است که سند نقش دانشگاه‌های عیرانتفاعی در حکمرانی آموزش عالی نوشته شود. سند راهبردی و راهبری باشد، البته بیشتر منظور سند راهبری است. چون سند راهبردی سیاست ها را فقط بیان می‌کند، اینگونه خیلی از مسائل حل می‌شود.

وی در بخش دیگر سخنان خود درباره جایگاه موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی در حکم رانی آموزش عالی کشور، تصریح کرد: حکمرانی صحیح آموزش عالی به معنای حکمرانی مبتنی بر مشارکت ذی نفعان در سیاست گذاری، تنظیم گری راهبری و تصدی گری است. طبیعتا این حکمرانی در این ۴ ساحت در کشور ما باید متبنی بر سه مبنای حکمت توحیدی، علم نافع و عدالت آموزشی باشد.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه علم نافع یعنی این علم هم برای جامعه نافع باشد و گره جامعه را باز کند و هم برای عالم نافع باشد، توضیح داد: اگر کسی با علم خود اوج پیدا کند و خودخواه شود، علم او نافع نیست. بنابراین حکمرانی صحیح آموزش عالی یعنی حکمرانی ما باید مبتنی بر حکمت توحیدی، علم نافع و عدالت آموزشی باشد. دانشگاه های ما و موسسات آموزش عالی در سراسر کشور باید فرصت برابر رشد و تعالی نسل جوان را در همه مناطق کشور فراهم کنند که این عدالت آموزشی است، کما اینکه وقتی اهداف اساسنامه موسسات آموش عالی غیردولتی و غیرانتفاعی را می‌بینم متوجه می‌شویم این موسسات بر ارتقا سطح فرهنگ و دانش جامعه، تامین نیروی انسانی متخصص مورد نیاز کشور، فعالیت مردم در گسترش دانش و پژوهش تاکید کرده است. این سه هدف بسیار مهم است که با آنها می‌توان حکمت توحیدی، علم نافع و عدالت آموزشی تامین کرد.

انتهای پیام