دکتر محمدکاظم مومنی در گفت وگو با ایسنا، افزود: خوشبختانه با انجام مراقبت های منظم تحت نظر فوق تخصصان خون و چکاپ دوره‌ای توسط متخصصین قلب وعروق و غدد و همچنین آموزش موارد مهمی مانند تغذیه خاص بیماران تالاسمی، مراقبت های مرتبط با سلامت روان، ارتقاء سطح کیفی زندگی، تزریق به موقع خون، از جمله موارد مهمی است که به افزایش طول عمر این بیماران کمک کرده است.
وی با بیان اینکه در یک دهه قبل بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور تنها به میزان ۱۰ تا ۱۲ سال زنده می ماندند، ادامه داد: در حال حاضر هزار و ۶۱۱ بیمار مبتلا به تالاسمی نوع شدید در شهرهای زاهدان، خاش، سراوان، میرجاوه و سیب و سوران زندگی می کنند که علت شمار بالای مبتلایان، افزایش طول عمر این بیماران است.
وی همچنین گفت: میزان تولد نوزادان مبتلا به تالاسمی ماژور از سال ۱۴۰۰ تا پایان سال گذشته به میزان ۵۰ درصد کاهش داشته است که این امر ثمره آموزش های گسترده به خانواده ها در خصوص عوارض روحی و جسمی این بیماری بر فرد مبتلاست.
دکتر مومنی گفت: افراد مبتلا به این نوع تالاسمی تا پایان عمرمجبورند هر ماه چندین نوبت در بیمارستان بستری شده و خون تزریق کنند و در چنین شرایطی، تحصیل، اشتغال به کار و انجام امور روزمره برای فرد مبتلا بسیار مشکل است.
وی با اشاره به اینکه در صورت ازدواج دو فرد مبتلا به تالاسمی خفیف با یکدیگر، فرزند مبتلا به تالاسمی شدید متولد می شود، ادامه داد: در صورتی که دو فرد مبتلا به تالاسمی خفیف با یکدیگر ازدواج کنند پیش از اقدام به بارداری و در ماه های اول بارداری باید برای تشخیص احتمال ابتلای جنین به تالاسمی شدید به آزمایشگاه ژنتیک بیمارستان علی اصغر (ع) زاهدان مراجعه کنند.
معاون درمان دانشگاه گفت: انجام آزمایشات پیش از تولد برای تشخیص ابتلا به تالاسمی، بصورت رایگان انجام می شود.
انتهای پیام