دکتر «حبیبالله محمودیان» در این خصوص به ایسنا اظهار کرد: آثار به دست آمده از تپه «علیکش» موسیان در شهرستان دهلران مربوط به دوره نوسنگی است، یافتههای باستانشناسی، ۷ دوره فرهنگی را برای تپه علیکش ارائه کرده است که دورههای «بزمرده»، «علیکش»، «محمد جعفر» قدیمیترین دورههای فرهنگی است.
وی با اشاره به دوره بزمرده در دشت موسیان خاطرنشان کرد: در دوره «بزمرده» ابزارهای سنگی شامل سنگهای کوبنده، کاسههای سنگی، مهرههای تزیینی و پیکرکهای گلی حیوان در این تپه به دست آمده است.
محمودیان ادامه داد: کشت غلات رونق داشته و از غلات گندم و جو کشت میشده است و از حبوبات نمونه عدس در حفاریهای دوره علیکش به دست آمده است، در دوره علیکش از داسهای سنگی کاسههای کف تخت و شقابهای کمعمق استفاده شده ضمن اینکه علاوه بر پیکرکهای گلی بز چند نمونه پیکرک گلی انسان نیز یافت شده است.
این باستانشناس افزود: قدمت این دوره بر اساس آزمایشهای انجام شده از طریق کربن ۱۴ بیش از ۸ هزار سال است، در مورد استقرار در تپه چنین اظهار نظر شده که در دوره بزمرده نوعی استقرار فصلی وجود داشته است در دوره علیکش طول مدت استقرار بیشتر شده و در دوره محمدجعفر ساکنان دهلران استقرار دائم داشتند.
وی بیان کرد: تنوع آثار به دست آمده از تپه علیکش، ارتباطات اجتماعی ساکنان دهلران با «بیشابور»، «فارس»، نواحی غرب ایران، «سیلک» کاشان «جارمو» در کردستان و طراف دریاچه وان در ترکیه را نشان میدهد از طرفی دیگر ارتباط ساکنان بین النهرین از طریق موسیان به سمت فارس و کرمان و حوزه رودخانه هلیل رود در استان کرمان میتواند جهات مختلف ارتباط این تمدن فرهنگی کشاورزی با مناطق دیگر را روشن کند.
انتهای پیام