به گزارش ایسنا، دولت فدرال استرالیا و دولت ایالتی کوئینزلند نزدیک به یک میلیارد دلار استرالیا(۶۰۰ میلیون دلار آمریکا) در استارتاپ محاسبات کوانتومی سای‌کوانتوم(PsiQuantum) برای ساخت اولین رایانه کوانتومی تجاری «کاربردی» جهان سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

به نقل از آی‌ای، به عنوان بخشی از این معامله، شرکت سای‌کوانتوم(PsiQuantum) مستقر در سیلیکون ولی پایگاه خود را به بریزبن منتقل خواهد کرد.

محاسبات کوانتومی که به عنوان مرز بعدی محاسبات در نظر گرفته می‌شوند، تاکنون عمدتا یک شرط بندی خصوصی بوده است و غول‌های فناوری مانند گوگل، آی‌بی‌ام و مایکروسافت میلیاردها دلار برای توسعه این فناوری سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

سای‌کوانتوم که توسط محققان استرالیایی جرمی اوبرین(Jeremy O'Brien) و تری رادولف(Terry Rudolph) تأسیس شد، در سال ۲۰۱۵ به عنوان یک شرکت وارد سیلیکون ولی شد.

استرالیا می‌خواهد اطمینان حاصل کند که فناوری محاسبات کوانتومی در مرزهای آن باقی می‌ماند. بنابراین، دولت این کشور در حال سرمایه گذاری در استارتاپی است که می‌خواهد یک رایانه کوانتومی مفید بسازد.

یک رایانه کوانتومی مفید

اگرچه شرکت‌هایی که در ساخت رایانه‌های کوانتومی فعالیت می‌کنند پیشنهاد می‌کنند که نسل بعدی رایانه‌ها به سرعت مشکلات را حل می‌کنند، تلاش‌های اولیه آنها برای نشان دادن عملکرد آن دسته از رایانه‌ها کاملا با مشکلات دنیای واقعی فاصله دارد.

کتی فولی(Cathy Foley)، دانشمند ارشد استرالیا می‌گوید که رایانه‌های کوانتومی به زودی بخشی از زندگی روزمره ما خواهند شد و انقلابی در نحوه حل مشکلات ما مانند یافتن مسیرهای حمل و نقل، سازماندهی بنادر، یا مدیریت تدارکات برای المپیک برنامه‌ریزی شده برای بریزبن در سال ۲۰۳۲ ایجاد خواهند کرد.

سای‌کوانتوم می‌گوید که اولین رایانه کوانتومی «عیب‌تاب» را خواهد ساخت که برخلاف سایر رایانه‌های کوانتومی که امروزه ساخته می‌شوند، بدون خطا باشد. این امر رایانه‌های کوانتومی را برای کاربردهای تحقیقاتی دفاعی و صنعتی کارآمد خواهد کرد.

فناوری سای‌کوانتوم چه تفاوتی با سایر فناوری‌ها دارد؟

صنعت محاسبات کوانتومی بر کاهش خطا تمرکز دارد و هدف آن دستیابی به این هدف با ساخت رایانه‌های کوانتومی با کیوبیت‌های فیزیکی بیشتر است.

رویکرد سای‌کوانتوم نیز مشابه است، اما به جای استفاده از ابررساناها برای ساخت رایانه کوانتومی خود، این شرکت از رویکردی مبتنی بر همجوشی استفاده می‌کند که در آن فوتون‌ها به عنوان کیوبیت عمل می‌کنند و بر روی تراشه‌های نیمه‌رسانا پردازش می‌شوند، دقیقا مشابه رایانه‌های امروزی.

اولین رایانه کوانتومی این شرکت در مقیاس کاربردی قرار است یک میلیون کیوبیت فیزیکی داشته باشد و با استفاده از خنک کننده برودتی کار کند.

تری رادولف، یکی از بنیانگذاران سای‌کوانتوم، می‌گوید که محققان کوئینزلند به مدت ۲۵ سال بر روی شکستن فیزیک محاسبات کوانتومی کار می‌کردند. اما تنها در دهه گذشته بود که این مشکلات قابل حل شدند. حتی اگر تمام سیلیکون موجود در منظومه شمسی را به یک رایانه کلاسیک تبدیل کنیم، هرگز نمی‌توانیم بسیاری از مشکلات را حل کنیم. اما با یک رایانه کوانتومی، مراحل مورد نیاز برای حل مشکل بسیار کمتر خواهد بود.

پروفسور جرمی اوبرین، مدیر عامل سای‌کوانتوم نیز می‌گوید: یک رایانه کوانتومی در مقیاس کاربردی، فرصتی برای ایجاد یک پایه جدید و عملی از زیرساخت محاسباتی است و آغازگر انقلاب صنعتی بعدی خواهد بود. این پلتفرم به حل مشکلات غیرممکن امروزی کمک خواهد کرد و به عنوان ابزاری برای طراحی راه‌حل‌هایی که ما به شدت به آن نیاز داریم تا از آینده خود محافظت کنیم، عمل خواهد کرد.

انتهای پیام